این آژانس در مطالعاتی که آن را جامع‌ترین گزارش تهیه شده از نیروی بادی فراساحلی تا به امروز خواند، اعلام کرد نیروی تولید شده توسط توربین‌های بادی در دریا تنها ۳/ ۰ درصد از تولید جهانی برق را تشکیل می‌دهد. با این حال بر مبنای سیاست‌های فعلی و پیشنهادی، ظرفیت نیروی بادی فراساحلی تا دو دهه آینده ۱۵ برابر خواهد شد و این بخش را به صنعتی به ارزش یک تریلیون دلار تبدیل می‌کند. فاتح بیرول، مدیر اجرایی آژانس بین‌المللی انرژی اظهار کرد: در دهه گذشته دو بخش مهم نوآوری‌های فناوری، با کاهش هزینه‌ها، تحولی را در سیستم انرژی ایجاد کرد که شامل انقلاب شیل و ظهور فتوولتائیک خورشیدی بوده و نیروی بادی فراساحلی از این پتانسیل برخوردار است که با کاهش شدید هزینه، در کنار این دو قرار بگیرد. طبق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، سال گذشته ساخت یک پروژه نیروی بادی فراساحلی به ظرفیت یک گیگاوات، بیش از چهار میلیارد دلار هزینه داشت، اما این هزینه تا یک دهه آینده بیش از ۴۰ درصد کاهش پیدا خواهد کرد. در اروپا نیروی بادی فراساحلی از نظر هزینه به زودی از نیروگاه‌های گازسوز و فتوولتائیک خورشیدی و نیروی بادی در خشکی، مقرون به صرفه‌تر خواهد شد و در چین تا سال ۲۰۳۰ می‌تواند با نیروگاه‌های زغال‌سوز جدید رقابت کند. با این حال برای تحقق چنین پیش‌بینی، به سرمایه‌گذاری‌های بزرگ و اقدامات سیاستی واقعی نیاز است.

بر اساس گزارش رویترز، نخستین توربین‌های بادی فراساحلی در سال ۱۹۹۱ در دانمارک نصب شد که سال گذشته ۱۵ درصد از برق خود را از طریق نیروی بادی فراساحلی تامین کرد. انگلیس اکنون بزرگ‌ترین ظرفیت نیروی بادی فراساحلی را دارد، اما این صنعت به خصوص در آمریکا و کشورهای آسیایی از جمله تایوان و ژاپن رو به رشد است.