راه هم‌افزایی بنگاه‌های اقتصادی
برخی از معیارهایی که برای تعیین نوع صنایع (کوچک، متوسط و بزرگ) به‌کار می‌روند، عبارتند از: تعداد کارکنان، سرمایه، دارایی کل، حجم فروش و ظرفیت تولید. در این میان رایج‌ترین معیار، تعداد کارکنان است که این نیز از کشوری به کشور دیگر متفاوت تعیین می‌شود. به‌گونه‌ای‌که در برخی از کشورها در طبقه‌بندی بنگاه‌ها، واحد‌های خرد را هم درنظر گرفته‌اند که به اختصار MSME گفته می‌شود. برای بررسی MSMEها در کشورهای مختلف از معیارهای متفاوتی مانند تعداد MSME ثبت‌شده به‌طور رسمی در کشور، تراکم MSME (تعداد MSME در هر ۱۰۰۰ نفر)، تعداد شاغلان در بنگاه‌های خرد، کوچک و متوسط، سهم MSME رسمی در کل اشتغال استفاده شده است. در بررسی شاخص‌های MSME کشورها، مشخص شد که کشورهای با درآمد سرانه بالاتر، تمایل بیشتری برای ایجاد بنگاه‌های خرد، کوچک و متوسط دارند و در نتیجه‌درصد بیشتری از نیروی کار را نیز استخدام می‌کنند.
در اکثر کشورها، بین ۷۰ تا ۹۵درصد بنگاه‌ها خرد هستند؛ یعنی شرکت‌هایی که در آنها کمتر از ۱۰ نفر کار می‌کنند. اگرچه سهم بنگاه‌های بزرگ از نظر تعداد کمتر از یک‌درصد کل بنگاه‌ها است، اما سهم قابل‌توجهی از اشتغال را به خود اختصاص داده‌اند؛ به‌طوری‌که در کشورهای عضو OECD حدود ۴۰درصد اشتغال مربوط به بنگاه‌های بزرگ است. بخش خدمات، بیشترین سهم را در بنگاه‌های خرد، کوچک و متوسط و بزرگ دارد. به‌طور متوسط در کشورهای عضوOECD، بنگاه‌های کوچک و متوسط حدود ۶۰درصد از اشتغال کل صنعت را به خود اختصاص می‌دهند؛ درحالی‌که در بخش خدمات سهم آنها حدود ۷۵درصد بوده‌است. سهم بنگاه‌های شرکت‌کننده در تجارت بین‌المللی به‌طور قابل ملاحظه‌ای در کشورها متفاوت بوده و این سهم برای صادرات از ۱۰ تا۴۰درصد و برای واردات از ۱۰ تا ۷۰درصد متغیر است. تقریبا در تمام کشورها و در تمام بنگاه‌ها در اندازه‌های مختلف، تعداد بنگاه‌های واردکننده بیشتر از تعداد صادرکننده است.
ارسال نظر