این کشور در مصرف فولاد نیز در جایگاه سوم پس از چین و آمریکا قرار دارد. میزان مصرف محصولات فولادی در هند ۸۰ میلیون تن است. با وجود این، مصرف سرانه در این کشور بسیار اندک است. مصرف سرانه فولاد در کشور هند کمی بیش از ۶۰ کیلوگرم و با اختلاف بسیار اندکی بعد از کشورهایی مانند کره‌شمالی و ونزوئلا قرار دارد. این در حالی است که متوسط مصرف سرانه فولاد در جهان ۲۱۶ کیلوگرم است. با توجه به توضیحات فوق آنچه در ساختار صنعت فولاد هند حائز اهمیت است، به قرار زیر است:

- از مجموع فولاد تولید شده در کشور هند حدود ۳۱درصد از طریق کوره‌های القایی، ۲۸درصد از طریق کوره‌های قوس الکتریکی و ۴۱ درصد از طریق روش کوره بلند تولید می‌شود.

- حدود ۷۰ درصد تولید فولاد هند در پنج تولیدکننده بزرگ فولاد متمرکز است.

- هند در تولید آهن اسفنجی نیز جزو کشورهای نخست جهان است. میزان تولید آهن اسفنجی این کشور در سال ۲۰۱۶ میلادی برابر با ۴/ ۲۲ میلیون تن بوده که ۸۵ درصد آن از طریق شارژ زغال و ۱۵ درصد بر پایه گاز است.

- ۸۰ درصد تولید فولاد خام هند در بخش خصوصی و ۲۰درصد آن در بخش دولتی انجام می‌شود.

- ۸۵ درصد محصولات نهایی فولادی در واحدهای بخش خصوصی و ۱۵درصد در بخش دولتی تولید می‌شود.

- بازیگران اصلی فولاد هند، شرکت SAIL با دارا بودن سهم ۸/ ۱۴درصد در تولید فولاد خام و سهم ۴۷/ ۱۱درصد در تولید محصولات نهایی فولادی و شرکت Tata Steel با سهم ۷/ ۱۱درصد در تولید فولاد خام و سهم ۸۴/ ۱۰درصد در تولید محصولات نهایی فولادی جزو شرکت‌های پیشرو صنعت فولاد هند هستند.

- سرمایه‌گذاری لازم برای دستیابی به ظرفیت مذکور معادل ۲۱۰میلیارد دلار برآورد شده است.

- متوسط رشد مصرف فولاد طی ۹ سال گذشته در هند ۱/ ۵درصد بوده است.

- دولت مخارج سرمایه‌گذاری برای توسعه زیرساخت‌ها را از ۵درصد تولید ناخالص داخلی به ۱۰ درصد برای سال ۲۰۱۷ افزایش داده است.

- هند متعهد شده طی دوازدهمین برنامه توسعه کشور یک تریلیون دلار در زیرساخت‌ها سرمایه‌گذاری کند.

- پیش‌بینی می‌شود حجم بازار صنعت اتومبیل‌ از ۷۴میلیارد دلار در سال ۲۰۱۵ میلادی به ۳۰۰-۲۶۰ میلیارد دلار تا سال ۲۰۲۶ افزایش یابد.

- هند با هدف‌گذاری تولید ۳۰۰ میلیون تن فولاد در افق ۲۰۲۵ قصد دارد به قدرت دوم جهان پس از چین تبدیل شود.

همچنین پیش‌بینی‌های انجام شده درخصوص مصرف فولاد در هند نشان می‌دهد به‌دلیل تقاضای در حال رشد در کانون‌های مصرف فولاد، مصرف سرانه فولاد هند در سال ۲۰۲۰ به ۱۲۰ کیلوگرم خواهد رسید. نکته قابل استنتاج از مطالب فوق آن است که هدف هند دستیابی به تولید ۳۰۰ میلیون تن فولاد خام است. از سوی دیگر، در حال حاضر نرخ رشد جمعیت در هند ۱/ ۱درصد است؛ بر این اساس اگر رشد جمعیت با همین نرخ ادامه یابد، جمعیت هند در سال ۲۰۲۵ میلادی به ۱/ ۴۶۸ میلیارد نفر خواهد رسید؛ در صورتی که میزان مصرف سرانه مطابق با پیش‌بینی انجام شده معادل ۱۲۰ کیلوگرم شود، میزان مصرف فولاد در هند به حدود ۱۸۰ میلیون تن خواهد رسید. اختلاف میان میزان مصرف داخلی و تولید در هند به معنای ورود این کشور به بازارهای صادراتی است. در صورتی که هند بتواند در بازارهای صادراتی موفق عمل کند، رقابت به ویژه برای ایران سخت‌تر خواهد بود. به بیان دیگر، ایران برای ورود موفق به بازارهای جهانی لازم است از هم اکنون در جهت بهبود زیرساخت‌ها و حضور قدرتمند در بازارهای صادراتی اقدامات لازم را انجام دهد. مطلب فوق نشان می‌دهد که به‌رغم وجود مازاد عرضه فولاد در جهان، کماکان کشورها درصدد توسعه فولاد و حضور هر چه پررنگ‌تر در بازارهای جهانی هستند. ایران نیز اهداف بزرگی برای توسعه فولاد ترسیم کرده است. از آنجا که فولاد یک کالای قابل تجارت است، بنابراین برنامه‌ریزی بدون رصد کردن آنچه در جهان در حال وقوع است راه به بیراهه رفتن است. از این رو روزنامه «دنیای اقتصاد» در هشتمین همایش چشم‌انداز صنعت فولاد و معدن ایران که بهمن ماه امسال در تهران برگزار می‌شود، سعی بر آن دارد تا مسیر پیش‌روی صنعت فولاد را برای بازیگران اصلی این صنعت شامل تصمیم‌گیران، تولیدکنندگان، صاحب‌نظران و فعالان بازار که همگی از جمله شرکت‌کنندگان همایش هستند، مشخص کند.

اخبار مرتبط