دنیای اقتصاد-سعیده نبیزاده:
میگویند درخت چای آفت ندارد، یعنی هیچ حشره ای حاضر نیست به آن نزدیک شود! با اینحال، آدمیان چای را پرفایده معرفی میکنند و سپس آن چای تلخ را با انبوهی از قند و شکر و نبات شیرین میکنند و در صف پزشکان دیابت و چربی و گرفتگی عروق قلب مینشینند! اما هرچه باشد، برخی تلخیها را مردم به جان میخرند، یکی از همین تلخیها تلخی چای است، اما این تلخی تخلف افشاشده ۳هزار میلیارد دلاری، تلخی سوءاستفاده از ارز نیمایی برای واردات چای و سپس وارد نکردن چای دیگر با قند شیرین نمیشود. اما چه اتفاقی افتاده که حجم تخلف تا این اندازه بزرگ است؟ فساد چای دبش، نشانه چه مشکلاتی در نظام اداری ایران است؟ بستر اقتصاد ایران چرا اجازه چنین فسادهایی را میدهد؟ اساسا چرا در فضای کسبوکار و فضای اقتصادی ایران چنین فسادهایی میتواند شکل بگیرد؟