کشت فراسرزمینی یا کشت سرزمینی؛ اولویت با کدام است؟
وی با انتقاد از برخی بوروکراسیها در دولت و اتاق خواستار رفع این موضوعات شد و گفت: بوروکراسیها باعث بروز مشکلاتی شده و امیدواریم اقدامات فوری برای رفع این موضوع صورت بگیرد تا زمان برای عبور از چالشهای بخش کشاورزی به صورت بهینه به کار گرفته شود. رضایی درباره راهاندازی کارگروههای کمیسیون کشاورزی گفت: برای اینکه ارتباط موثرتری بین اعضا و فعالان بخش خصوصی با اتاق ایران و کمیسیون کشاورزی ایجاد شود پنج کارگروه ایجاد و سرپرست کارگروهها به عنوان نماینده کمیسیون کشاورزی گزارشهای این کارگروهها را تهیه و به بررسی مشکلات تخصصی هر کارگروه خواهند پرداخت که در عین حال با حمایت کمیسیون کشاورزی همراه خواهد بود و در این راستا مکاتبات و پیگیریها توسط کمیسیون انجام خواهد شد و نتایج به کارگروهها ارجاع میشود. در این نشست فعالان بخش خصوصی نیز به ارائه نظرات خود پرداختند و موضوعاتی را مطرح کردند که در ادامه میخوانید.
یکی از فعالان بخش خصوصی با بیان اینکه در بسیاری از کالاها برای صادرات با مشکل روبهرو هستیم و امتیاز منفی داریم نسبت به راهاندازی کارگروههای متعدد انتقاد کرد و گفت: زمان بسیار کم است و برگزاری جلسات و نشستها و راهاندازی کارگروههای متعدد باعث تضییع زمان میشود و این در حالی است که مشکلات کشاورزی را نیز حل نمیکند. برگزاری کمیتهها و... مورد علاقه دولتیهاست و بخش خصوصی نباید گرفتار این بوروکراسیها شود.
موضوع دیگری که مورد توجه فعالان بخش کشاورزی قرار گرفت مسائل مربوط به بازرگانی و صادرات بود. به گفته فعالان این بخش، تولیدکنندگان و فعالان این حوزه در مسائل تولید متخصص هستند و مشکل در این بخشها موضوع امور بازرگانی است نه تولید، بنابراین کمیسیون کشاورزی باید به این موضوع ورود کند. به گفته یکی از فعالان بخش خصوصی، چند استان کشور تولیدکننده محصولات صادراتی و برخی استانها صرفا در بخش بازرگانی داخلی فعالیت میکنند و به نظر میرسد فعالیتها حالت جزیرهای یافته و بنابراین باید تشکلی داشته باشیم تا استانهای فعال در حوزههای مختلف کشاورزی دور میزهای مشترک سینرجی پیدا کنند و تبادلات بازرگانی بهتر انجام شود و از حالت جزیرهای خارج شود.
به گفته آنها در حال حاضر مشهد به عنوان هاب زعفران، گیلان هاب چای، ارومیه هاب سیب و گلستان هاب گیاهان دارویی هستند و تقریبا مسوولیت هر محصول را به همان استان دادهایم. در حوزه آبزیان نیز همینطور است و بنابراین ایجاد نقشههای راه برای ایجاد همافزایی مهم است.
نبود دیتای کافی یک مشکل دیگر بود که در این نشست مطرح شد. به گفته فعالان کشاورزی دیتا و اطلاعات درست میتواند آدرس درست به فعالان صنعت برساند و میزان مازادها یا کمبودهای محصولات مختلف در بازارهای گوناگون را مشخص کند تا فروش و توزیع محصولات بر اساس نیازها مدیریت و سازماندهی شود. باید مسوولان نسبت به موانع صادرات و واردات، منابع مالی، مراکز تجاری در خارج از کشور و کشت فراسرزمینی اقدام کنند، چراکه دلیل عدمتوسعه صادرات محصولات ایرانی، نبود مراکز تجاری در کشورهایی مانند هندوستان، عمان و روسیه است تا بتوانیم محصولات را با توافقات بینالمللی بفروشیم تا هر محصولی به صورت انفرادی صادر نشود.
رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق ایران در ادامه این نشست با بیان اینکه موضوع کشت فراسرزمینی اصل ۱۳۸ قانون است و در تمام دنیا سازمانهای بینالمللی جهانی برای بخش خصوصی وجود دارند که بازرگانی و بازاریابی را برای فعالان بخش خصوصی انجام میدهند از طرح این پیشنهاد در اتاق ایران خبر داد و گفت: یک سال از زمان این طرح و ایده در اتاق گذشته، اما هنوز این کار انجام نشده و این وظیفه اتاق است. اما موضوع مهم این است که سفرای ایران در خارج ازکشور باید بخشی از وظایف خود را به موضوعات اقتصادی اختصاص دهند تا بتوانند مسیر لازم برای فعالیتهایی مانند کشت فراسرزمینی را هموار کنند.
دبیر انجمن کشت فراسرزمینی نیز در این جلسه پیشنهاد کرد با توجه به ظرفیتهای موجود در اتاقهای مشترک و کمیسیونهایی مانند کمیسیون توسعه صادرات غیرنفتی، نمایندههای اتاقهای مشترک در جلسات کمیسیون حضور یابند و در ارتباط نزدیک با سازمان توسعه تجارت بتوانند اهداف تجاری خود را دنبال کنند چراکه مسوولیت مرتبط با مراکز تجاری با این سازمان است.
یکی از فعالان بخش خصوصی در این جلسه نیز با انتقاد از مشکلات موجود در حوزههای تولید و بازاریابی و سیاستگذاری در حوزه کشاورزی داخلی گفت: باید ابتدا مشکلات تولیدات داخلی را حل کنیم و سپس به کشت فراسرزمینی ورود کنیم، چراکه با روشهای غیرمسوولانه و نادرست دولتی مشکلاتی در حوزه تولید و صادرات محصولات کشاورزی ایجاد شده و اکنون قیمت محصولات به گونهای است که حتی هزینه کرایه محصول نیز تامین نمیشود و تعرفههای صادرات و مجوزها و... باعث بروز استرسهای متعدد برای فعالان این بخش شده است.