به دلیل شرایط آب و هوایی و خاک مساعد بنگلادش برای کشت نعنای ارغوانی، در حدود ۵۵ شهرستان این کشور از سال ۲۰۲۰ تاکنون کشت آن در حال افزایش است. پریلا در سراسر جهان نام‌های مختلفی دارد، در کره به آن شیسو، در هند بانگیرا و در بنگلادش بون تولسی می‌گویند. علاوه بر این، دانه‌های روغنی این گیاه غنی‌‌ از اسیدهای چرب امگا ۶ و امگا ۹ است که برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی شناخته شده است و آن را جایگزین خوبی برای روغن جگر ماهی در بین گیاه‌‌خواران می‌کند.

کشاورزان می‌گویند پریلا یک محصول با کشت کوتاه‌مدت است که نسبت به گیاه خردل زمان کمتری برای رشد آن نیاز است. گیاه پریلا تنها طی ۶۰ تا ۷۰ روز بالغ می‌شود در حالی که بلوغ گیاه خردل ۹۰ تا ۱۰۰ روز طول می‌کشد. اوایل مرداد بهترین زمان برای کاشت پریلا است زیرا می‌توان آن را تا پایان مهرماه برداشت کرد و پس از آن می‌توان از زمین برای کشت محصولات زمستانی و تابستانی استفاده کرد. یک نوع از این گیاه در کره جنوبی به نام Perilla-۱ که برای شرایط خاک و آب و هوای این کشور مناسب است در ژانویه ۲۰۲۰ در هیات بذر بنگلادش به ثبت رسید. پس از اجازه انتشار آن به کشاورزان محلی، بسیاری از آنها محصولی فراتر از انتظار خود به دست آوردند که به گسترش کشت در سال‌های بعد کمک کرد.

حدود ۱۷ هکتار در ۴۵ شهرستان بنگلادش در سال ۲۰۲۱ تحت کشت پریلا قرار گرفتند، در حالی که سطح زیرکشت، از آن زمان تاکنون به ۳۵ هکتار افزایش یافته است که مناطق دیناج پور، نیلفاماری، راجشاهی، چپایناوابگنج، رجبری و خولنا بزرگ‌ترین مناطق تولیدکننده آن هستند. سید روکن اوزمان، یک کارآفرین نوظهور در شهرستان کهارولا در دیناج پور، می‌گوید از زمانی که نخستین بار نام این گیاه را شنید، قصد کشت آن را داشته است. به این ترتیب، او در سال ۲۰۲۱ سه جریب زمین اجاره کرد تا کشاورزی را شروع کند.

روکن گفت: من سال گذشته حدود یک تن بذر پریلا به دست آوردم. در هر هکتار زمین به‌طور متوسط حدود ۶۵۰ کیلوگرم بذر پریلا قابل حصول است. با این حال، امسال، او ۱۲ هکتار زمین را در روستای سلطانپور در بوچاگانج شهرستان دیناجپور اجاره کرده است، جایی که بذرهای تولید شده در سال گذشته را با هزینه ۵۰ هزار تاکای برای هر هکتار کاشت. روکن ادامه داد که کشت پریلا به دلیل تقاضای بالای آن در بازارهای بین‌المللی سودآور است در حالی که تولیدکنندگان باید به همان اندازه که روی سایر محصولات زراعی کار می‌کنند، برای کشت نعنای ارغوانی نیز وقت بگذارند.

به گفته روکن این کار مقرون به صرفه است زیرا نیاز کمتری به کود و آفت‌کش نسبت به سایر گیاهان وجود دارد. نهال‌های پریلای او که در اوایل ماه اوت کاشته شده بودند، حدود ۱۵ روز قبل شروع به گل‌دهی کردند و اکثر آنها تا پایان اکتبر آماده برداشت خواهند بود. سپس دانه‌ها پس از برداشت از طریق یک روش معمولی خرمن‌کوبی جدا می‌شوند. روکن می‌گوید: سال گذشته با یک شرکت کره‌ای تماس گرفتم و آنها علاقه‌مند به خرید مقدار زیادی بذر پریلا بودند. او با اشاره به چگونگی استخراج یک کیلوگرم روغن از چهار کیلوگرم دانه روغنی پریلا، از سرمایه‌گذاران داخلی خواست تا صنایع تبدیلی مرتبط را در بنگلادش ایجاد کنند.

روغن پریلا در حال حاضر فقط در فروشگاه‌های بزرگ با قیمت‌های مختلف از ۲۱ تا ۲۷ دلار در هر لیتر بسته به کشور مبدأ یافت می‌شود. به غیر از تامین تقاضای داخلی برای روغن خوراکی، اگر دولت بنگلادش اقداماتی را برای اطمینان از دسترسی راحت آن به بازار جهانی انجام دهد، این محصول پتانسیل صادرات بالایی خواهد داشت. روکن تصریح کرد: اگر امسال تولید متوسطی داشته باشم و بتوانم بذر تولید شده را به کشورهای هدف مانند کره و چین صادر کنم، می‌توانم سود خوبی کسب کنم.

دکتر عبدالکیوم مجومدار، مدیر اداره ترویج کشاورزی در داکا، گفت که کشاورزان در این کشور علاقه‌ای به کشت گیاهان دانه‌های روغنی ژنریک ندارند زیرا سود آنها کم است. وی افزود: با این حال، پریلا می‌تواند بهترین راه‌حل برای آنها باشد. مجومدار سپس افزود: پریلا از سال ۲۰۱۵ تا آغاز تولید تجاری خود در سال ۲۰۲۰ به صورت آزمایشی در بنگلادش کشت می‌شد. وی گفت: این کشور پتانسیل بالایی برای کسب درآمد ارزی دارد. مجومدار همچنین خاطرنشان کرد: سال گذشته نمونه‌ای از دانه روغنی پریلا تولید داخل به کشورهای مختلف ارسال شد که تمامی دریافت‌کنندگان از جمله کره و چین علاقه نشان دادند تا در این فصل نیز این دانه روغنی را از بنگلادش تهیه کنند.