هزار و یک مجوز برای سرمایه‌گذاری ساختمانی
با این نگاه ذهنی در بین سرمایه‌گذاران، کسی که قصد نگهداری دارایی خود را در ایران دارد اگر بخواهد در بورس سرمایه‌گذاری کند به یاد اتفاقات دوشنبه سیاه سقوط ۱۳۹۹ بورس تهران می‌‌‌افتد و قدری محتاط میشود. به دنبال ارز برویم، امکان گشایش حساب خارج از کشور به لطف تحریم برای هیچ ایرانی وجود ندارد یا بسیار سخت است پس منتفی است. خرید طلا و سکه چطور؟! محدودیت‌های خرید مانع آن میشود که بخش زیادی از سرمایه خود را تبدیل به آن کنید. در کنار چالش صنفی در عملکرد بعضی از تولیدکنندگان صنعت ساختمان و ضعف در انجام صحیح تعهدات خود، ساختمان‌‌‌سازی یکی از سالم‌ترین، پرسودترین و مطمئن‌ترین راه‌ها برای حفظ سرمایه و دارایی مردم است. بدیهی است دولت نیز به دنبال اخذ حقوق دولتی در این حرفه است.
فرض کنید به عنوان یک کارآفرین و سرمایه‌گذار در بخش ساختمان‌‌‌سازی قصد ساخت یک دستگاه آپارتمان را دارید؛ در این صورت باید تونل هزار و یک مجوز را به مدت حداقل یک‌سال طی کنید تا شاید مجوز در اختیارتان قرار بگیرد. برای خرید زمین باید کل ثمن معامله و کلیه حقوق دولتی مالیات نقل و انتقال را پرداخت کنید. به شهرداری مراجعه میکنید و میزان متراژ ساختمان مورد نظر مشخص میشود. در ابتدا ۱۰۰درصد هزینه صدور جواز را پرداخت میکنید، ولی جوازی برای شما صادر نمیشود!
شما را به سازمان فضای سبز معرفی می‌کنند. در خصوص درختان داخل و خارج ملک که نگهداری آنها طبق قانون در وظایف سازمان پارک‌هاست بدون هیچ توضیح و ارائه مدرکی، مبلغی را اعلام می‌کنند که بعضا می‌تواند نفس‌‌‌گیر باشد که در صورت پرداخت و تسویه آن جوازی دریافت نمی‌‌‌کنید! فقط به مرحله بعد می‌‌‌روید. سازمان نظام مهندسی کل هزینه‌‌‌های یک‌سال پس از اخذ جواز را که هنوز زمان آن مشخص نیست طلب میکند که باید از طریق یک مکانیزم اجباری و غیرانتخابی مبالغی را پرداخت کنید. شما با پرداخت این مبلغ جواز دریافت نمی‌‌‌کنید و باز هم فقط به مرحله بعد راهنمایی می‌‌‌شوید! سازمان تامین اجتماعی ۲۵درصد از میزان مبلغی را که در جواز پرداخت کرده‌‌‌اید از شما درخواست میکند.
شما باید سه مطلب را در این خصوص به عنوان کارآفرین و سرمایه‌گذار بدانید؛ اولا در صورت پرداخت نکردن این مبلغ امکان توقیف حساب‌‌‌های شما بدون اخطار وجود دارد، دوما این مبلغ پرداختی هیچ ربطی به هزینه بیمه کارگران ساختمانی که جواز آن را خواهید گرفت، ندارد و سوما شما جواز ساخت دریافت نمی‌‌‌کنید فقط به مرحله بعد می‌‌‌روید! در این مرحله باید بدون توجه به تاییدیه نقشه‌های معماری که شهرداری انجام داده است با پرداخت دستمزد به مشاور مورد تایید آتش‌نشانی طرح خود را ارسال کنید، ولی دلیل نمیشود طرح شما پس از ارسال تایید شود؛ ممکن است چند بار به دلیل عدم‌رعایت قوانین آتش‌نشانی عودت شود!
بالاخره پس از چند رفت و برگشت و دادن تعهدهای مختلف طرح شما توسط سازمان آتش‌نشانی تایید شده، ولی جواز دریافت نمی‌‌‌کنید و باز هم مجددا فقط به مرحله بعد می‌‌‌روید! حال می‌توانید پس از اخذ تاییدیه‌‌‌هایی مثل کمیته نما، شناسنامه فنی، آموزش‌وپرورش و تسویه دفتر خدمات الکترونیک شهرداری منتظر تاییدات نفرات مختلف شهرداری باشید تا جواز شما صادر شود. ذکر این نکته لازم است که پس از صدور جواز ساختمانی یک نسخه از آن به سازمان امور مالیاتی ارسال میشود تا در یک فرآیند نامشخص و غیرهماهنگ از شما مالیات ماده ۷۷ اخذ شود.
شاید فکر کنید این پایان ماجراست. خیر سیاستگذار در حال پختن یک آش دیگر است به نام «مالیات بر عایدی سرمایه»، البته بعدا دیدند که در ایران کسی به سرمایه‌‌‌اش اضافه نمیشود فقط سود ناشی از تورم را اخذ میکند، بنابراین اسم آن را به «مالیات بر سوداگری و سفته‌‌‌بازی» تغییر داده‌‌‌اند؛ یعنی هنگامی که از تونل مارپیچ صدور مجوز که توضیح دادم پس از بیش از یک سال عبور کردید حال با موضوعی درگیر هستید که هر وقت تصویب شود از همان لحظه مشمول پرداخت پولی هستید که خود دولتمردان هم نمی‌‌‌دانند چطور باید اخذ کنند.
البته راه دیگری هم هست، دوستان در کشورهای همسایه ایران چراغ سبزهایی گذاشته‌‌‌اند که هم سرمایه شما حفظ شود و هم ریال شما به ارز معتبری که به‌طور دائم ضعیف و ضعیف‌‌‌تر نشود تبدیل شود و این آغاز راهی است که سیاست‌‌‌های ضد رشد اقتصادی، سرمایه‌گذاران صنعت ساختمان در ایران را به خارج از ایران فراری می‌دهد و آنجا هم متاسفانه سرمایه‌گذاران ایرانی را نقره‌‌‌داغ می‌کنند؛ همان اتفاقی که برای نخبگان، متخصصان و... افتاد و گویی همه چیز دست به دست هم داده است تا کشور رنگ سرمایه خود را نبیند.
