ezgif.com-gif-maker copy

کتاب پیشخدمت جهان را به نوعی می‌توان جلد دوم مانی‌‌‌لند دانست. اگر الیور بولو در مانی‌‌‌لند مخاطبان خود را متقاعد ساخت که فساد گسترده و سیستماتیکی در جهان وجود دارد که خارج از چارچوب‌‌‌های رسمی و شفاف به فعالیت می‌‌‌پردازند، کتاب جدید او متهم ردیف اول این فسادها را بریتانیا معرفی می‌کند. او با افشای پشت پرده فعالیت‌‌‌های اقتصادی جهان نشان می‌دهد که چگونه بریتانیا خود را در مرکز اقتصاد سری جهان قرار داده و در حال خدمت به بدترین افراد دنیاست.

بحران سوئز در سال 1956 را می‌توان نقطه حضیض بریتانیا در قرن بیستم دانست. از آن زمان بود که ابرقدرت وقت جهان مجبور به عقب‌‌‌نشینی از جایگاه خود شد. دین اچسون، از وزرای پیشین امور خارجه آمریکا در این باره گفته است: «بریتانیای کبیر یک امپراتوری را از دست داد و نتوانست نقش دیگری [در جهان] بیابد.» گفته اچسون تبدیل به کلامی معروف گشت و بارها و بارها تکرار شد؛ اما او اشتباه می‌‌‌کرد. بریتانیا از همان زمان نقش جدیدش را یافته بود. مسأله فقط این بود که رهبران سیاسی جهان هنوز متوجه نشده بودند.

کتاب پیشخدمت جهان نشان می‌دهد که چگونه بریتانیا نقشی محوری در اقتصاد سری پیدا کرد. این کتاب با زبانی استدلال‌‌‌محور به تشریح این موضوع می‌‌‌پردازد که چگونه بسیاری از عناصر بریتانیای مدرن در خدمت رژیم‌‌‌های الیگارشی‌‌‌های جهان قرار گرفته‌‌‌اند.

دولت جو بایدن در ایالات متحده، مبارزه با فساد را به عنوان محور سیاست خارجی خود تعیین کرده است و این موضوع نشان‌‌‌دهنده نیاز این کشور به مقابله با نقش بریتانیا به عنوان برجسته‌‌‌ترین کاتالیزور جرائم مالی و رفتارهای کریه است. این کتاب افشا می‌کند که چگونه لندن عامدانه طی دهه‌‌‌ها مقررات آمریکا را نقض کرده است. با این شرایط، سوال جدیدی مطرح خواهد شد: بریتانیا تا چه اندازه می‌تواند به عنوان متحدی قابل اعتماد برای آمریکا باقی بماند؟