مدیرعامل پتروشیمی گچساران با بیان مطلب فوق پیشرفت طرح را ۵/ ۹۱ درصد اعلام کرد و گفت: تعداد ۶۶۸ مشعل یا برنر کوره‌ها را که قلب الفین است داخلی‌سازی کرده‌ایم.

مصطفی حیدریان درباره جایگاه پتروشیمی گچساران اظهار کرد: گازهای ترش همراه نفت به پالایشگاه گاز بیدبلند خلیج‌فارس منتقل شده و بعد از شیرین‌سازی و جداسازی، یک میلیون و ۲۵۰ هزار تن اتان به سمت شرکت پتروشیمی گچساران ارسال می‌شود، سپس اتیلن تولیدی این شرکت به پتروشیمی ممسنی، کازرون، بروجن، پلیمر دهدشت و پلیمر گچساران منتقل می‌شود. با راه‌اندازی پتروشیمی گچساران، پالایشگاه بیدبلند خلیج فارس به ظرفیت اسمی دست خواهد یافت.

مدیرعامل پتروشیمی گچساران تصریح کرد: تا راه‌اندازی طرح‌های پایین‌دستی به خط لوله اتیلن غرب متصل خواهیم شد و تهاتر و صادرات را از عسلویه خواهیم داشت. به غیر از صادرات در حال انعقاد قرارداد فروش اتیلن با پتروشیمی اروند، تبریز و پتروشیمی امیرکبیر هستیم.

وی ظرفیت تولید این طرح را یک میلیون تن اتیلن و ۸۴ هزار تن C₃⁺ عنوان کرد و گفت: پتروشیمی گچساران یکی از مهم‌ترین حلقه‌های زنجیره ارزش از گازهای همراه نفت تا تولید پلیمر است. در حال حاضر بیش از۲ هزار و ۵۰۰ نفر دست کم به مدت دو سال است که در این پروژه مشغول به کار هستند و این پروژه از سال ۸۳ که اولین جلسه هیات مدیره رسما فعالیت خود را شروع کرده است، در حال رسیدن به نتیجه است.

حیدریان ادامه داد: این طرح با سرمایه‌ای بیش از یک میلیارد یورو به بهره‌برداری خواهد رسید.

وی درباره اقدامات صورت گرفته در حوزه مسوولیت اجتماعی گفت: ساخت سالن ترانزیت فرودگاه گچساران با دفاتر مربوطه، نوسازی کامل پست برق ساران متعلق به شهر گچساران با بیش از ۵۰ سال طول عمر و همچنین احداث حدود ۵/ ۱کیلومتر خط لوله ۲۸ اینچ برای آبرسانی به دشت مور از سد کوثر از جمله اقدامات این شرکت در این حوزه بوده است.

مدیر عامل پتروشیمی گچساران، ریسک‌پذیری مدیران صنعت پتروشیمی را موجب رشد سازنده‌های داخلی و شرکت‌های دانش‌بنیان عنوان کرد و گفت: برای اولین بار تمامی مشعل‌های تمام کوره‌های الفین که شامل تعداد ۶۶۸ مشعل یا برنر کوره‌ها را که قلب الفین است با توان داخل ساختیم که این کار همراه با ریسک بالایی بوده و هست اما چاره‌ای نیست جز اینکه ریسک کنیم تا ساخت داخل رشد کند.

همچنین ساخت داخل کاتالیزور تبدیل اتان به اتیلن و نیز تعداد ۱۷۷ دستگاه کنترل ولو شامل کنترل ولوهای کرایوژنیک و نیز برای اولین بار ساخت داخل پمپ‌های کرایوژنیک با دمای عملیاتی منفی ۱۰۵ درجه سانتی‌گراد و نیز ساخت داخل تمام برج‌ها و ظروف تحت فشار و… از جمله اقدامات بزرگ و تصمیمات متهورانه این مجموعه بوده‌ است.