فناوری به کمک کاهش انتشار کربن کشاورزی می‌آید
اهمیت صنعت AgTech را چگونه توصیف می‌کنید؟ چه نوع روندهایی به این اهمیت کمک می‌کنند؟
در ۲۰ تا ۳۰ سال آینده، جمعیت جهان به ۱۰میلیارد نفر افزایش خواهد یافت. ما باید تولید مواد غذایی را دو برابر کنیم و این کار را با استفاده از زمین کمتر و منابع کمتر انجام دهیم. در دنیا مزارع کمتری وجود دارد و میزان مصرف در حال رشد است زیرا طبقه متوسط در بسیاری از کشورها در حال تکامل هستند و این مستلزم مصرف پروتئین بالاتر است. این یک چالش بزرگ برای جهان است و تارانیس در تلاش است تا با ارائه بینش مناسب در این خصوص کمک کند. کشاورزی احتمالا یکی از آخرین بخش‌هایی است که تحول دیجیتال را پشت سر گذاشته است. این یک صنعت بسیار محافظه‌کار است و ایجاد تحول در آن آسان نیست، اما در حال تغییر است و ما بخشی از آن تغییر هستیم.
آیا متوجه شده‌اید که علاقه به فضای AgTech در حال افزایش است؟ سابقه شما چه تاثیری بر روش جست‌وجویتان برای کارگران واجد شرایط داشته است؟
مردم دوست دارند بیایند و با ما مصاحبه کنند. امروز همه حقوق یکسان پرداخت می‌کنند، ما نیز باید در پرداخت حقوق و مزایا رقابت کنیم، اما معمولا افراد دوست دارند احساس کنند به کاری مشغول هستند که در دنیا تاثیرگذار است. ما در شرکتی کار می‌کنیم که فناوری جالبی دارد، اما کمی نسبت به سایر رقبا برتری دارد و بر کشاورزی یا آب و هوا تاثیر می‌گذارد.
من به کاری که انجام می‌دهم معتقد هستم. زمانی که سراغ فعالیتی می‌روم که به آن علاقه دارم، دوست دارم آن را از این زاویه ببینم. بنابراین من، معمولا تنها سه یا چهار سال در یک شغل بوده‌ام که برای دگرگونی و موفقیت من در آنجا کافی نیست. گاهی اوقات با متقاضیانی برای استخدام مصاحبه می‌کنم که جوان‌تر از من هستند، اما قبلا در ۱۰ شرکت مختلف کار کرده‌اند. من قضاوت نمی‌کنم، اما شخصا این تغییر مداوم را دوست ندارم، می‌خواهم ببینم افراد یاد می‌گیرند و در رشته‌های خود حرفه‌ای می‌شوند و بیشتر به دنبال علاقه هستم.
علاقه به تاثیرگذاری مثبت بر جهان به وضوح یک عامل موثر در کار شرکت شما است. یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی که جهان امروز با آن مواجه است، بحران آب و هوا است. چه تلاش‌هایی برای مبارزه با آن بحران انجام می‌دهید؟
صنعت کشاورزی در واقع یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان گازهای گلخانه‌ای است. حدود ۲۴ درصد از انتشار گازهای گلخانه‌ای از فضای کشاورزی است. کربن در زمین بسیار بیشتر از اتمسفر است. اتفاقی که می‌افتد این است که وقتی کشاورزان روی زمین خود کار می‌کنند و زمین را شخم می‌زنند، تمام کربن خاک را خارج می‌کنند. وقتی آنها برداشت می‌کنند و زمین برای زمستان بدون گیاه می‌شود، این اتفاق به کربن اجازه می‌دهد تا خارج شود.
امروزه یک جنبش بزرگ در کشاورزی به نام «کشاورزی قابل جایگزینی» وجود دارد که در آن کشاورزان در حال تغییر شیوه‌های خود هستند. آنها هنگام کاشت، فرآیند خاک‌ورزی یا شخم را انجام نمی‌دهند یا پس از برداشت از محصولات پوششی استفاده می‌کنند تا زمین هرگز در معرض دید قرار نگیرد. برای متقاعد کردن آنها به انجام این کار، برنامه‌ای به نام «اعتبار کربن» وجود دارد. این ایده بر این مبنا است که تولیدکنندگان می‌توانند کربن خود را زدایش کنند و این «اعتبار کربن» را به سایر نهادهایی که به دنبال کاهش ردپای کربن خود هستند، بفروشند.
