به‌عبارت‌دیگر قیمت فروش صادراتی حدود تنی یک‌میلیون و دویست هزار تومان و قیمت سیمان داخلی هر تن ۸۰۰ تا ۹۰۰ هزار تومان تعیین شود. علاوه بر این مجوز بهره‌برداری و فروش شرکت‌های سیمان هم به‌طور موقت حدود ۷۰ درصد ظرفیت اسمی تعیین و تکلیف شود.

مزایای این پیشنهاد عبارتند از:

۱- افزایش درآمد حدود ۴ هزار میلیارد تومانی شرکت گاز در سال و افزایش درآمد مالیاتی سالانه حدود ۱۰ هزار میلیارد تومانی دولت که با مبالغ مذکور یارانه حدود ۲۵ میلیون نفر در سال تامین می‌شود.

۲- افزایش درآمد صادراتی به میزان حدود ۲۵۰ میلیون دلار در سال.

۳- تاثیر تورمی این پیشنهاد کمتر از یک درصد در قیمت هر مترمربع آپارتمان و کمتر از سه درصد در هزینه ساخت یک مترمربع آپارتمان و کمتر از نیم درصد در تورم کل مصرف‌کننده است.

۴- در میان‌مدت و بلندمدت به دلیل توجه اجباری و الزامی تولیدکنندگان سیمان به مقوله انرژی سبب افزایش بهره‌وری در تولید محصول و کاهش مصرف انرژی در صنعت سیمان می‌شود.

۵-با توجه به اینکه برای کنترل هزینه‌های انرژی در صنعت سیمان، شاخص کلینکر فاکتور باید بهبود یابد و از حدود ۹۰ درصد در ایران به حدود ۶۵ درصد در میانگین جهانی برسد. این موضوع به‌ خودی ‌خود سبب کاهش ۲۵ درصدی انرژی حرارتی در صنعت سیمان می‌شود.

۶- برای کاهش مصرف و هزینه انرژی تولیدکنندگان سیمان از تولید بیهوده‌ سیمان با مقاومت بالادست برمی‌دارند و میانگین مقاومت سیمان از محدوده ۴۷۰ واحد به میانگین کشورهای پیشرفته در حد ۳۷۰ واحد میل می‌کند و همین موضوع می‌تواند سبب کاهش مصرف انرژی به میزان سی درصد شود.

۷- کاهش و رسیدن به مقاومت استاندارد سیمان در حد کشورهای اروپایی سبب می‌شود انبوه‌سازان و پیمانکاران ساختمانی به دنبال راهکارهای علمی و منطقی همانند کشورهای پیشرفته در جهت افزایش مقاومت و طول عمر بتن باشند و در میان‌مدت و بلندمدت سبب ارتقا و توسعه صنعت ساختمانی کشور می‌شود.

۸- برآیند افزایش هزینه‌ها و درآمد کارخانه سیمان یک‌میلیون تنی منجر به افزایش سودآوری خالص به میزان حدود ۲۵۰ میلیارد تومان در سال می‌شود که منافع آن به سهامداران و مردم خواهد رسید.