چالش‌های افتتاح فاز سوم کارخانه ازسوی مدیرعامل مطرح شد
«سپهر رنگ آرافام» در دست‌انداز توسعه
شرکت سپهر رنگ آرافام که فعالیت خود را در سال ۱۳۸۶ آغاز کرده، در سال ۱۳۹۶ وارد فاز دوم تولید و توسعه خود در شهرک صنعتی اشتهارد در زمینه تولید انواع رنگ‌های صنعتی، خودرویی، دریایی و ساختمانی به همراه تولید و اجرای انواع پوشش‌های حفاظتی و کف‌پوش‌های صنعتی (اپوکسی و پلی یورتان) جهت صنایع و تاسیسات پالایشگاهی، نیروگاهی، تاسیسات دریایی، خودروسازی، پروژه‌های نفت و گاز و پتروشیمی و سدسازی و صنایع فولاد و... شد؛ این شرکت اکنون برای راه‌اندازی فاز سوم کارخانه و توسعه آن دچار چالش بوروکراسی اداری شده است. درحالی‌که طی یک دهه گذشته شرکت‌ها و سازمان‌های مختلفی از قبیل شرکت‌های نفت و گاز، کالای نفت، طراحی مهندسی و تامین پتروشیمی (spec)، گروه مهندسی و ساخت مپنا (مدیریت پروژه‌های نیروگاهی)، صنایع ملی گاز ایران، شرکت ملی توسعه گاز ایران، صنایع ملی مس ایران، صنایع ملی فولاد ایران و... شرکت‌های خودروسازی داخلی و قطعه‌سازها و شرکت‌های دریایی و قرارگاه خاتم‌الانبیا و... از محصولات شرکت سپهر رنگ آرافام استفاده کرده‌اند، این شرکت خود را برای ادامه فعالیت نیازمند توسعه می‌داند. در همین راستا به گفته مدیرعامل شرکت سپهر رنگ آرافام این بخش از فعالیت توسعه‌ای شرکت گریبانگیر مراحل بوروکراسی اداری شده که به‌واسطه آن فعالیت شرکت تحت‌الشعاع قرارگرفته است. در ادامه بختیار خسروی، مدیرعامل شرکت «سپهر رنگ آرافام» چالش‌های پیش رو را در مسیر فعالیت‌های توسعه‌ای شرکت تشریح می‌کند.
با توجه به تصمیم‌گیری‌های پرنوسان دولت در زمینه نرخ ارز طی دو سال اخیر، بر این اساس برنامه‌های سپهر رنگ آرافام چگونه پیش می‌رود؟
متاسفانه دولت در کنترل و نظارت بر بازار مخصوصا ارز، نتوانسته سیاست موفق و درستی ارائه دهد، این موارد را می‌توان در چندنرخی بودن ارز و ایجاد مشوق‌های اقتصادی مهم مخصوصا در چرخه تولید و رفتار تنبیهی بر فعالیت‌های اقتصادی تولیدکننده به‌وضوح مشاهده کرد. همچنین عدم شفافیت و سیاست‌گذاری واحد و نظارت سبب ایجاد ترس برای تولیدکننده شده و بنگاه اقتصادی را که می‌تواند به‌عنوان بنگاهی سودده با توان تحول چرخه اقتصادی در دو بخش ارزآوری و رقابت با رقبای خارجی قلمداد شود دچار چالش کرده است. سیاست‌گذاری نادرست اجرا شده در چند سال اخیر باعث شده شرکت‌های تولیدکننده‌ای که روند رو به رشدی دارند، در وضعیت نامطلوب قرار گرفته و تولید آنها متوقف شود.
در زمینه پروژه‌ها، عملکرد شرکت را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ برنامه‌های توسعه‌ای آتی شرکت کدام است؟
در زمینه توسعه لازم است دولت و ارگان‌های دولتی به‌خصوص وزارت دارایی نگاه تنبیهی خود را از روی شرکت‌های تولیدی در بحث مالیات و ارزش‌افزوده برداشته به نظارت مسوولانه و موازی با تولید و چرخه رو به رشد شرکت‌ها بپردازد، ایجاد باور ملی در مسوولان کشور که تولیدکننده‌های این مرزوبوم انسان‌های شایسته و بزرگی هستند کاری بسیار سخت و دشوار است. این در حالی است که توان لازم برای ایجاد کالاهای رقابتی و قابل‌فروش در سایر کشورها و ارزآوری بسیار عالی برای کشور در میان تولیدکنندگان داخلی وجود دارد و حتی با حذف نگاه تک‌قطبی به صادرات نفت این شرکت‌ها توان جایگزین شدن را دارند.
با این تفاوت که ارز حاصل از صادرات محصولات غیرنفتی به کشور و مردم برمی‌گردد، ولی ارز برگشت‌شده از فروش نفت در دستان دولت باقی می‌ماند. اثرات این موضوع را هم تا پیش از این شاهد بوده‌ایم که اغلب به علت سیاست‌گذاری‌های کلان سیاسی دستخوش تغییرات و رکود بازار و تورم شده است.
درهرحال این شرکت متاسفانه از سال ۱۳۹۸ اقدام به اجرای طرح توسعه کرده که به جرات می‌توان گفت و اثبات کرد که عدم همکاری و هماهنگی در ادارات دولتی خصوصا شرکت شهرک‌های استان البرز و صنعت و معدن باعث شده پروژه‌ای که می‌توانست بسیار بزرگ و اشتغال‌زا باشد، نه‌تنها به بهره‌برداری نرسد، بلکه ۵۰ درصد از نقدینگی شرکت سپهر رنگ آرافام را به خود اختصاص داده و اکنون در وضعیت رکودی است.
به لحاظ تامین خوراک آیا چالشی پیش رو دارید؟
در خصوص چالش اصلی در زمینه تامین خوراک و تأثیر آن بر کارکنان شرکت می‌توان گفت خوشبختانه سیاست اصلی سپهر رنگ آرافام همیشه این بوده است که مطالبات کارکنان خود را به‌موقع و حتی زودتر از زمان تعهد پرداخت کند، زیرا این را می‌دانیم که حقوق و دستمزد کارکنان و تامین نیازهای اصلی آنها هیچ‌گاه با حقوق پرداختی که تنها سالی یک بار افزایش می‌یابد، جوابگوی مایحتاج ضروری آنها نیست.
نوسان قیمت‌ها باعث ناراحتی‌های روحی و گاهی روانی برای کارکنان به‌صورت ناخواسته می‌شود که این امر به‌طور حتم بر چرخه تولید و نوآوری و ذهن خلاق آنها اثر خواهد گذاشت.
به لحاظ تامین تجهیزات و فناوری با توجه به تحریم‌های ظالمانه ارزیابی شما در بحث تامین مالی طرح‌های پیش‌رو چیست و روند آن را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟
طرز نگاه کردن و تبدیل‌شدن به کشوری بزرگ با وجود تحریم امری دور از ذهن نیست. می‌توان گفت که تاثیر تحریم‌ها بسیار کمتر از این وضعیت موجود است.
درست است که تحریم‌های ظالمانه بر صنعت کشور اثر گذاشته است اما همه می‌دانیم درصورتی‌که ما محکم و سرسخت باشیم، چشم‌انداز روشنی در انتظار کشور خواهد بود.
اگر دولت با صنعت برای رسیدن به هدف واحد و مشترک همراه باشد، می‌تواند برای این مملکت غرور و افتخار به بار آورد. دولت در تامین مالی و حمایت از مجموعه در راه‌اندازی پروژه جدید متاسفانه سنگ‌اندازی کرده است.
وضعیت شرکت‌های فعال در این بخش از صنعت را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
باید توجه داشت که قسمتی از مواد اولیه صنایع رنگ‌سازی خصوصا رنگ‌های صنعتی، وارداتی است.
بعضی از شرکت‌های تولیدی در حوزه رنگ قابلیت رقابت با سایر کشورها را دارند، اما با توجه به تحریم‌های موجود و نبود سیاست‌گذاری درست، موانع بسیاری در مقابل صادرات به‌صورت رسمی و غیررسمی ایجاد شده است اما با این حال این شرکت‌ها به‌تنهایی می‌توانند در تامین کالای مصرفی خود و حتی ارزآوری ورود کنند.
تحلیل شما از وضعیت تامین مالی از سوی بانک‌ها و اخذ تسهیلات در حوزه فرآورده‌های رنگی چیست؟
نبود سیاست واحد و هماهنگ در برخی امور، یک شرکت تولیدی را دچار سردرگمی می‌کند. به طور مثال در وضعیت کنونی، ادارات دولتی با حداقل ظرفیت کار می‌کنند و به‌تبع آن شرکت‌های خصوصی هم اکثرا این رویه را که نسبتا درست است رعایت کرده‌اند.
اگرچه با باز بودن بانک‌ها و همچنین واحدهای مالی، تمامی شرکت‌ها درگیر مسائل مالی و تعهدات آن شده و همین باعث پاره شدن زنجیره تعطیلات خواهد شد. بروز بحران در شرایط فعلی ناشی از اتخاذ سیاست‌های اولیه نادرست در قبال کرونا بود.
این امر نیز هزینه‌های سنگینی را بر چرخه بهداشت و بر اقتصاد شکننده کنونی ما وارد کرد. اگر در ابتدا به‌درستی مدیریت و مهار می‌شد قطعا هزینه‌های جاری که بر دارو و درمان کشور و به‌تبع آن بر خانوارها و به‌صورت غیرمستقیم و مستقیم، چرخه اقتصاد مملکت وارد شد میزان کمتری خسارت وارد می‌کرد.
ازاین‌رو با پیشرفت بحران کرونا شرایط فعلی را به وضعیت قرمز در سراسر کشور تبدیل نمی‌کرد و تمامی حوزه‌های مختلف مملکت را تحت تاثیر شرایط نامناسب کنونی خود قرار نمی‌داد.
درنهایت انجام کارها به شکل ناتمام در ادارات و بانک‌ها انجام می‌شود و همین شرایط فعلی باعث طولانی شدن پروسه انجام کارها می‌شود.
چه راهکارهایی را در شرایط فعلی شیوع ویروس کووید -۱۹ برای جهش تولید و رونق در شرکت‌های نظیر شرکت شما پیشنهاد می‌کنید؟
عملکرد شرکت آرافام در ۶ ماه اول سال نسبت به مورد مشابه آن در سال قبل با حداقل ۵۰ درصد کاهش حجم تولید و گاهی درگیر بودن بعضی از واحدهای داخلی شرکت به بیماری کرونا همراه بوده است.
ولی در ادامه روند حرکت شرکت با شروع ۶ ماه دوم سال، کنترل و تبحر در شرایط بحرانی، مدیریت درستی اتخاذ شد که خوشبختانه در دو ماه گذشته حرکت رو به رشد مناسبی داشته و آسیب‌های به وجود آمده را کنترل کرد و مدیریت بحران موفقی را جایگزین شرایط ناآشنای قبلی کرده است.
عملکرد شرکت در ۶ ماهه نخست امسال چگونه پیش رفت؟ ارزیابی شما از تحقق سودآوری شرکت چیست؟ آیا محصولات تولیدی در آن مجموعه دستخوش قیمت‌گذاری دستوری از سوی دولت است؟ آیا ضرورتی دارد که این نرخ‌گذاری‌ها دستخوش تغییر شود؟
قیمت‌گذاری با عنایت به نوسانات شدید در بازار ارز و واردات کالا و عدم ثبات در آن دچار نوسانات قیمت ناخواسته شده است.
قسمتی از این نوسانات مربوط به عدم تامین، قسمتی از کالاهای مصرفی صنعت رنگ‌های صنعتی مثل رزین‌های اپوکسی که پتروشیمی خوزستان و به‌تبع آن وزارت نفت و حلال‌های مصرفی این صنعت که توسط پتروشیمی‌های کشور تامین می‌شود.
به علت عدم ارائه و فروش آن در بورس، این امر باعث افزایش قیمت تا ۱۵۰ درصد کالاها شد که این عوامل و عدم پاسخگویی مناسب دولت در این عرصه، درنهایت شرایط افزایش قیمت کالا بر صنعت رنگ تحمیل‌شده است.
اینجا یک سوال بسیار مهم وجود دارد که آیا در شرایط تحریم که با کاهش صادرات نفت روبه‌رو هستیم، چطور است که از توان و ظرفیت بسیار زیاد صنایع تبدیلی در داخل کشور استفاده لازم نمی‌شود؟
دولت می‌توانست کسری فروش نفت را از طریق عرضه به‌موقع و درست به صنایع تبدیلی پتروشیمی جبران کند که این امر اتفاق نیفتاد! و باعث کمبود مواد اولیه در بازار و افزایش قیمت‌ها شد. دنبال مقصر نیستیم، درحالی‌که می‌توان در یک صنعت که من علم کامل به آن دارم به‌جای مصرف رزین‌های کره‌ای و هندی، رزین‌های داخلی باکیفیت مناسب استفاده کرد و مانع از خروج ارز در این صنعت شد که این مورد هم انجام نشد!
صنعت رنگ و مواد شیمیایی در ایران، صنعت بسیار نیرومند و قوی است و من به جرات می‌توانم بگویم اگر تحریم‌ها از روی این صنعت برداشته شود، یقینا این صنعت توانایی رقابت حداقل در تمامی کشورهای اطراف و خاورمیانه و اروپای شرقی را دارد. از سایر رقبای ما که بیشتر ترکیه و امارات متحده هستند نیز فاصله رقابتی را برای آنها غیرقابل‌دسترس می‌کرد و اشتغال‌زایی و ارزآوری را که لیاقت این سرزمین باعظمت است ایجاد می‌کرد.
یقینا افق دید این شرکت صادراتی باکیفیتی غیرقابل رقابت به همسایگان و تولید یک کالای ایرانی با عظمت خصوصا با توسعه فاز ۳ این کارخانه است ولی این تنها در وضعیت کنونی یک شعار است، چون دولت باید به‌عنوان هماهنگ‌کننده و مجری سیاست‌های خارجی و ارتباطی با سایر کشورها این کلید گم‌شده را پیدا کند. در همین راستا امید است دولت به جای تامین تامین درآمد از طریق تحمیل مالیات‌های سنگین به شرکت‌های تولیدی در شرایط فعلی به جایگزین کردن منبع‌های درآمدی دیگر اقدام کند.
