گفت‌وگو با مدیرعامل «ایلیااستیل»:
قیمت‌گذاری دستوری تولید را به خطر انداخته است
کیفیت رمز ماندگاری
مدیران ایلیا استیل از ابتدای تاسیس که ظروف آشپزخانه تولید می‌کردند با این تجربه که محصولات بی‌کیفیت سهم بازار را از آنها خواهد گرفت، تصمیم گرفتند محصولاتی را تولید کنند که رضایت مشتری را تامین کند. بنابراین در تمام دوره فعالیت خود تلاش کردند تا تولیدات کیفی را روانه بازار کنند و اکنون در کنار دو شرکت البرز و اخوان دارای بیشترین سهم از بازار این محصولات هستند.بر این اساس،استانداردهای داخلی و استانداردهای بین‌المللی را نیز کسب کرده و اکنون به آزمایشگاه مرجع برای سایر تولیدکنندگان تبدیل شده‌اند تا آزمایشات خود را در آزمایشگاه ایلیا استیل انجام دهند؛ برای این منظور این شرکت استاندارد ۱۷۲۵ را نیز دریافت کرده است.
مهندسی معکوس ماشین آلات
این شرکت ماشین‌آلات خود را از ایتالیا وارد می‌کند که دستگاه‌های کاملا اتوماتیک محسوب می‌شوند و جزو دستگاه‌های بسیار گران قیمت هستند. همچنین پرس‌های روسی و حتی برخی ماشین‌آلات داخلی را نیز مورد استفاده قرار می‌دهند.
به گفته مدیرعامل ایلیا استیل، خوشبختانه این شرکت توانایی تعمیر و نوسازی ماشین‌آلات خود را دارد و این امر باعث شده در شرایط تحریم کار سخت نباشد. البته برخی قطعات هستند که قابل تولید نیستند و با توجه به تحریم‌ها واردات این قطعات سخت شده است.
با این حال آن‌طور که علی مالامیری می‌گوید: این شرکت اکنون با مهندسی معکوس در بخش فنی خود در حال ساخت برخی ماشین‌آلات و دستگاه‌ها نیز هست. در بحث مواد اولیه نیز بیشترین مواداولیه مربوط به محصول استیل است که در چند کشور خاص تولید می‌شود و بنابراین کاملا وارداتی است؛ استیل مورد نیاز این شرکت اکنون از تایوان و چین وارد می‌شود.
تحریم و بازار محصولات داخلی
از نظر کیفیت ایلیا استیل تلاش کرده تا محصولاتی با کیفیت بالاتر و پا به پای نمونه خارجی تولید کند. در کنار کیفیت، مزیت مهم تولید محصولات ایرانی آن است که این محصولات از خدمات خوبی برخوردارند، در حالی‌که تولیدکننده خارجی توانایی ارائه این خدمات را ندارد. این موضوع به خصوص در زمان تحریم اهمیت دوچندان می‌یابد. از طرفی تحریم قیمت جنس وارداتی را افزایش می‌دهد درحالی‌که تولیدات داخلی با قیمت‌های رقابتی‌تر ارائه می‌شوند. همه این موضوعات باعث شده تولیدکنندگان ایرانی از مرز زیان خارج و سودده شوند.
البته یکی از معضلات موجود تولیدات زیرپله‌ای است؛ این مشکل را دولت‌ها نمی‌توانند حل کنند و در همه جای دنیا و برای همه برندها نیز وجود دارد، اما آن‌طور که مدیرعامل ایلیااستیل می‌گوید: کیفیت تولیدات زیرزمینی نشان‌دهنده تقلبی بودن آنها است و نمی‌تواند به برند آسیب وارد کند به‌طوری‌که به عنوان مثال امروزه ده‌ها برند فیک مربوط به آدیداس در جهان وجود دارد که هیچ‌گاه نتوانسته‌اند به برند آدیداس آسیب وارد کنند.
چرا صادرات نداریم؟
ایلیااستیل از طریق بنکداران خود در نقاط مرزی صادرات خود را انجام می‌دهد و صادرات مستقیم ندارد. کشورهای حوزه خلیج‌فارس، افغانستان، عراق و کشورهای CIS بازارهایی هستند که محصولات ایلیااستیل را وارد می‌کنند. مالامیری می‌گوید: صادرات دنیای پیچیده‌ای دارد که به تیم قوی تحقیق و توسعه و بازاریابی بین‌المللی نیاز دارد و باید سلایق کشورهای خریدار را بسنجند تا زمینه برای تولید محصولات موردنیاز فراهم شود. این در حالی است که فروش از طریق بنکداران به خارجی‌ها در حال‌حاضر انجام می‌شود.
نکته دیگر آنکه میزان فروش در داخل از میزان تولید بالاتر بوده و به همین دلیل تامین نیاز داخل برای ما از اهمیت بالایی برخوردار بوده و به همین دلیل برای آنکه صادرات در دستور کار قرار بگیرد باید ابتدا شرایط را برای تامین داخل فراهم کرد و پس از آن با طرح‌های توسعه مورد نیاز، صادرات را استارت زد و به آن اقدام کرد. در همین راستا ایلیااستیل با خریداری ۱۰۰ هزار متر زمین در شهرک صنعتی پرند برای بسط و توسعه دادن این صنعت و محصولات آن برای صادرات خریداری شده و در آینده‌ای نه‌چندان دور به بهره‌برداری خواهد رسید.
چالش‌های دولتی در برابر تولید
به گفته مدیرعامل ایلیااستیل یکی از مشکلات موجود مقوله قیمت‌گذاری است؛ دولت زمانی اعلام کرد تولیدی‌ها از قیمت‌گذاری معاف باشند و قیمت بر مبنای عرضه و تقاضا و رقابت تعیین شود تا به این ترتیب قیمت‌ها بتوانند در نقطه بهینه قرار بگیرند و فروش و استقبال از خرید در نقطه مناسب خود واقع شود، اما زمانی که نوسان قیمت‌ها ایجاد می‌شود دولت مجددا قوانین و تصمیمات جدید می‌گیرد. به عنوان مثال اکنون با راه‌اندازی سامانه ۱۲۴ تولیدکنندگان را موظف به ثبت اطلاعات فروش کرده و از طرفی به صورت دستوری اعلام کرده که باید ۲۵ درصد در نهایت قیمت‌ها را افزایش دهند. این در حالی است که عملا قیمت مواد اولیه وارداتی تولیدکننده به دلیل رشد نرخ ارز افزایش شدید یافته؛ در نتیجه یا باید قیمت را افزایش داد یا تعطیل کرد.
وی افزود: نمی‌توان به ۶۰۰ نیروی کار توضیح داد که قیمت دلار یا مواداولیه افزایش یافته است، بنابراین رویه‌های دولتی فقط مانع تولید هستند و کمکی به تولید نمی‌کنند. از سوی دیگر دولت به دلیل تحریم‌ها با مشکلات زیادی روبه‌رو است و ناچار است بازار را کنترل کند و در نتیجه فشار را به تولیدکننده وارد می‌کند.
به گفته مالامیری اینکه چگونه بتوانیم محصولات بهتری را تولید و عرضه کنیم مثل همه‌جای دنیا به موضوع حمایت‌ها برمی‌گردد. اگر چین در چهل سال به این نقطه رسیده به دلیل همین نوع حمایت‌ها است. تولیدکننده‌ای که قصد دارد فعالیت خود را ارتقا بدهد به این حمایت‌ها نیاز دارد و دولت باید بررسی کند که تولیدکننده چه توانایی‌هایی را در مورد تولید، اشتغال و ... دارد و به چه حمایت‌هایی نیاز دارد، بنابراین باید از تولیدکننده حمایت شود و طرح‌های توسعه‌ای آنها مورد حمایت قرار گیرد و امکانات موردنیاز در اختیار تولیدکننده قرار بگیرد و به صورت قانونمند نیز این حمایت‌ها تحت نظارت‌های دقیق عملیاتی شود.
