افزایش ۵۰ میلیون نفری گرسنگان آسیایی
با شیوع همهگیری کووید- ۱۹ سراسر جهان با بحران و آشفتگی بسیاری روبه رو شد و اگرچه اینگونه اعلام میشود که شرایط نسبت به گذشته بیشتر تحت کنترل دولتها قرار گرفته است اما باز هم پیامدهای این همهگیری در سراسر زندگی مردم بهویژه افرادی که پیش از این نیز با مشکل تامین غذای کافی مواجه بودند، به وضوح نمایان است. بهطوری که بر اساس بررسی منطقهای آسیا و اقیانوسیه از منظر امنیت غذایی و تغذیهای که توسط دو سازمان فائو و یونیسف در سال ۲۰۲۱ صورت گرفت، تعداد گرسنگان در آسیا و اقیانوسیه از زمان ورود کووید-۱۹ بیش از ۵۰ میلیون نفر افزایش یافته است. براساس گزارشی که در آخرین روزهای دسامبر سال ۲۰۲۱ یعنی حدودا ۲۰ روز قبل منتشر شد، سازمان فائو و یونیسف اعلام کردهاند وضعیت امنیت غذایی و تغذیه در آسیا و اقیانوسیه بدتر شده است، زیرا در سال ۲۰۲۰ بیش از ۳۷۵میلیون نفر در این منطقه با گرسنگی مواجه شدند که ۵۴ میلیون نفر نسبت به سال قبلتر یعنی سال ۲۰۱۹ افزایش یافته است. با وجود این در سال ۲۰۲۱ باز هم شاهد افزایش گرسنگان در این دو قاره بودهایم. این گزارش میگوید: مساله اساسی اینجا است که در حالی که گرسنگی افزایش یافته، دسترسی ناکافی به غذاهای مغذی نیز افزایش یافته است. بهطوری که در این دو قاره در سال ۲۰۲۱ بیش از یک میلیارد نفر به غذای کافی دسترسی نداشتهاند. این آمار بیانگر افزایش تقریبا ۱۵۰میلیون نفری تنها طی یک سال است!
بر اساس این گزارش، هزینه بالای یک رژیم غذایی سالم و سطوح بالای فقر و نابرابری درآمدی، همچنان رژیمهای غذایی سالم را برای ۸/ ۱ میلیارد نفر در منطقه آسیا و اقیانوسیه دور از دسترس نگه میدارد.
روند عدم دسترسی به غذای کافی با کرونا بدتر شده است
این گزارش میگوید: در سالهای اخیر، پیشرفت در کاهش تعداد افراد دارای سوء تغذیه متوقف شده است و شیوع برخی از شاخصهای تغذیهای مانند کوتاه قدی در کودکان زیر پنج سال، بسیار بالا بوده است. با وجود این از زمان شیوع کووید-۱۹شرایط بدتر از گذشته شده است و در حالی که هنوز نمیتوان بهطور کامل میزان آسیب وارد شده به امنیت غذایی و تغذیه توسط کووید-۱۹را تعیین کرد، این بیماری همهگیر تاثیر جدی بر منطقه داشته است. حتی کشورهایی که در ابتدا تعداد محدودی از موارد کووید-۱۹ را گزارش کردند، اثرات منفی اقدامات مهار، همراه با نگرانیهای سلامت مردم را تجربه کردند که منجر به انقباض عمده فعالیتهای اقتصادی در این منطقه و در سراسر جهان شد. همچنین اختلال در زنجیره تامین مواد غذایی بهطور جدی بر مشکلات افزوده است.
بر اساس این تحقیق و گزارش که توسط سازمان فائو و یونیسف بهطور مشترک انجام و منتشر شده است، بدون واکنش دولتها و اقدامات حمایتی اجتماعی موثری که در طول بحران همهگیری انجام دادند، وضعیت میتوانست بدتر از شرایط فعلی نیز باشد. با وجود این شاهد هستیم که دولتها سعی در ایجاد محیطهای غذایی بهتر، سیستمهای کشاورزی غذایی با تولید بهتر، تغذیه بهتر، محیط بهتر و زندگی بهتر برای مردم در سراسر جهان دارند. فائو و یونیسف همچنین توصیه کردهاند که برای کنترل شرایط، تمرکز دولتها باید حول تامین نیازهای کشاورزان کوچک، خانوادهها و مردم بومی منطقه آسیا و اقیانوسیه باشد. همچنین سیستمهای غذایی باید نیازهای غذایی گروههای آسیبپذیر، از جمله کودکان و زنان را در اولویت قرار دهند.