برای شناسایی فعالان مشاغل خانگی نیاز به وجود بانک اطلاعاتی است و برای دستیابی به این اطلاعات سامانه ملی مشاغل خانگی باید راه‌اندازی شود. برای تحقق این کار نیاز به همکاری دستگاه‌های اجرایی در تکمیل و تجمیع داده‌ها و ثبت آمار و اطلاعات و اقدامات مرتبط کلیه بخش‌های دولتی و غیردولتی به چشم می‌خورد.

در زمینه ایجاد مشاغل خانگی مهم‌ترین کار تسهیل‌گری در صدور مجوز است که در این زمینه سعی شده است زمان اعتبار مجوزهای مشاغل خانگی از دو سال به پنج سال افزایش یابد. همچنین تنوع رشته‌ها بازنگری و به‌روزرسانی رشته‌های سنتی با توجه به رشته‌های نوین به‌ویژه در زمینه فناوری اطلاعات و همچنین پیگیری تسهیل‌گری در پذیرش مهارت و تجربه کاری متقاضیان فاقد مهارت پیگیری می‌شود.

این طرح ابتدا از تیرماه سال ۹۸ در ۴ استان ایلام، خراسان جنوبی، کرمان و گیلان به‌صورت آزمایشی اجرا و از سال ۹۹ در سراسر کشور عملیاتی شد و کلیه مجوزهای مشاغل خانگی به‌صورت الکترونیکی صادر می‌شود و زمان صدور مجوز به این طریق کاهش یافته است.

بر اساس مصوبات جلسه ۲ فروردین ۱۴۰۰ شورای عالی اشتغال پیرامون تسهیلات مشاغل خانگی کلیه بانک‌های عامل و دستگاه‌های اجرایی و نهادهایی که از محل قانون بودجه منابعی را برای مشاغل خانگی دریافت می‌کنند، مکلفند در توزیع و پرداخت این منابع برابر قانون ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی دستورالعمل مصوبه ستاد ساماندهی را عمل کنند. همچنین با توجه به سهم بیش از ۳درصدی مشاغل خانگی از اشتغال کل کشور بانک مرکزی سهم سالانه تسهیلات قرض‌الحسنه مشاغل خانگی را به گونه‌ای تعیین کند که متناسب با سال شروع طرح در سال ۹۰ و حداقل به میزان ۲هزار میلیارد تومان در سال باشد.

سقف فردی تسهیلات قرض‌الحسنه اشتغال موضوع بند ب تبصره ۱۶ قانون بودجه برای نهادهای حمایت و اشتغال خانگی از ۵۰۰میلیون ریال به یک‌میلیارد ریال افزایش می‌یابد.

همچنین بر اساس بند یک تبصره ۱۳ دستورالعمل آیین نامه اجرایی قانون حمایت از توسعه و ایجاد اشتغال پایدار مناطق روستایی و عشایری تا سقف ۱۰درصد از تسهیلات روستایی و عشایری به مشاغل خرد، خانگی و خود اشتغالی اختصاص می‌یابد و انجام طرح به‌صورت مشاغل خانگی منوط به داشتن مجوز مشاغل خانگی است.

 

اخبار مرتبط