ترکش‌های شکاف بر سر قره‌باغ/ پشت پرده صف آرایی روسیه در حیاط خلوت خود
به گزارش اقتصادنیوز، مسکو تایمز با انتشار یادداشتی مدعی شد، «در حالی که متحدان غربی اوکراین نسبت به تعمیق همکاری روسیه و ایران هشدار می‌دهند، تنش‌ها بین این دو قدرت اوراسیا در قفقاز جنوبی روابط آنها را به آزمون گذاشته است.» به ادعای این نشریه، «تلاش مسکو برای اجرایی کردن پروژه کریدور زنگزور باکو - مسیر ترانزیتی بدون مانع که سرزمین اصلی آذربایجان را به منطقه نخجوان و سپس از طریق استان سیونیک ارمنستان به ترکیه متصل می‌کند – تهران را نگران کرده است.»
مسکو تایمزدر ادامه یادداشت ادعایی اش آورده، «واکنش تهران به واسطه موقعیت استراتژیک مهم کریدور پیشنهادی است.» به ادعای این نشریه «از آنجایی که سیونیک هم مرز با ایران است، تهران نمی‌خواهد که کریدور دسترسی مستقیم این کشور به ایروان را قطع کرده و نفوذ منطقه‌ای‌اش را کاهش دهد. از زمان پایان جنگ دوم قره‌باغ در سال ۲۰۲۰، باکو، با حمایت ضمنی روسیه، به طور مداوم برای ایجاد این کریدور بدون پست‌های بازرسی یا کنترل‌های گمرکی ارمنستان تاکید دارد. در پاسخ به لفاظی‌های باکو، ایران در سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ در نزدیکی مرز آذربایجان دست به فعل و انفعال‌هایی زد که ماحصلش وقوع تنش دیپلماتیک تقریباً سه ساله بین دو کشور بود.» به ادعای مسکو تایمز، «در حالی که سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه در ابتدا با رزمایش نظامی ایران در نزدیکی مرز آذربایجان در سال ۲۰۲۱ مخالفت کرد، مسکو در سال ۲۰۲۲ در این منطقه ماند. چنین رویکردی احتمالاً به دلیل وابستگی روسیه به تهران (ادعایی) برای تجهیزات جنگی در اوکراین است. موضع قاطعانه‌تر ایران، همراه با استقرار نیروهای اتحادیه اروپا در امتداد مرز آذربایجان و ارمنستان، ایروان را به طور قابل توجهی در مقاومت در برابر جاه‌طلبی‌های باکو تقویت کرد. پس از اینکه آذربایجان کنترل کامل قره باغ کوهستانی را در سال ۲۰۲۳ به دست گرفت، ایده این کریدور بیشتر مورد توجه قرار گرفت.
مشروح این گزارش را در اقتصادنیوز با تیتر «کریدور زنگزور و شکاف‌هایی که عریان شد/ چرا روسیه با آذربایجان هم صدا شد؟» بخوانید.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
