نگرانی اصولگرایان از احتمال حضور روحانی در انتخابات اسفند
نه به دار است و نه به بار، اما نگرانی از حضور مستقیم یا حمایتی حسن روحانی و نزدیکانش در انتخابات اسفند، آتش زیر خاکستر بیم از شکست پروژه خالص‌سازی یا همان یکسان‌سازی قدرت اجرائی در دست اصولگرایان را چنان شعله‌ور کرده که از هیچ حمله‌ای به جناح رقیب فروگذار نیستند؛ تا جایی که حسین طائب از محاکمه حسن روحانی سخن گفته و مدعی شده «دیر و زود دارد، اما سوخت و سوز ندارد». حسین طائب، رئیس سابق سازمان اطلاعات سپاه پاسداران در دانشگاه خوارزمی همچنین چند سؤال بدون جواب را مطرح کرده و گفته است: «اما اینکه الان اولویت ما محاکمه قبلی‌هاست؟ جامعه را به سمت حل مسائل ببریم و پیشرفت کشور را دنبال کنیم یا حتی موضوع اقتصاد و پیشرفت را تبدیل به دعوا سیاسی کنیم؟».
چشم‌انداز بخشی از تندروهای جریان اصولگرایی برای محاکمه روحانی داستان دیروز و امروز نیست و حتی با تشکیل مجلس یازدهم نیز بخش مهمی از عملکرد بهارستان‌نشینان تازه‌کار پیگیری گزارش‌هایی بود که بتواند ولع دیدن روحانی در دادگاه را به هر بهانه‌ای رفع کند، هفته‌ای نبود گزارشی در همین راستا در صحن علنی مجلس قرائت نشود و خود روحانی یا یکی از کابینه‌اش را مورد نوازش سیاسی خود قرار ندهند. هرچند همه آن هزینه‌های گزاف تحقیق و تفحص و گزارش کمیسیون اصل ۹۰ و... به هیچ محکمه و دادگاهی ختم نشده و آنچه از بهارستان به قوه قضائیه ارسال شده، از چنان استدلال و مستنداتی برخوردار نبوده است که منجر به یک جلسه دادرسی برای روحانی شود، اما در بر همان پاشنه که بود می‌چرخد. چندی پیش هم حسن رحیمپورازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، با اشاره به اجرای حکم علیرضا اکبری که چندی پیش با اتهام جاسوسی اعدام شد، گفته بود: [علیرضا اکبری] در ستاد روحانی هم بوده. دور‌و‌بر روحانی از این آدم‌ها هنوز هم هستند، اگر خودش نباشد. اتهاماتی که از سوی حسن روحانی بی‌پاسخ نماند و سایت رسمی حسن روحانی نوشت: رئیس‌جمهور سابق ایران در نامه‌ای به قوه قضائیه، خواستار پیگیری حقوقی و رسیدگی قضائی نسبت به اظهارات کذب و افتراهای حسن رحیمپورازغدی به او و همکارانش شد.
روزنامه کیهان هم که در حمله به اشخاص و چهره‌هایی که حضورشان در هر حدی مطلوبش نیست ید طولایی دارد، باز هم به حسن روحانی حمله کرده و او را «ناموفق‌ترین» سیاست‌مداران همه ادوار تاریخ نامیده است. این رسانه نوشته است: «رئیس‌جمهور سابق در حالی تلاش کرده با لفاظی و بازی با کلمات کارنامه فاجعه‌بار دولت خود را بزک کرده و به خورد افکار عمومی دهد که مردم نتیجه هشت سال سوءمدیریت، بی‌تدبیری و ناکارآمدی او را با گوشت و پوست و استخوان خود لمس کرده‌اند و به این زودی‌ها فراموش نخواهند کرد».
این روزنامه در ادامه تأکید کرده است: «کارنامه فاجعه‌بار او با لفاضی و بازی با کلمات تحریف‌شدنی نیست و حتما فراموش نکرده که در دوره هشت‌ساله ریاست او بر دستگاه اجرائی کشور، نارضایتی‌های عمومی از بی‌کفایتی و ناکارآمدی دولتش در بین اقشار و طبقات مختلف جامعه به اوج خود رسید بود و مردم از بحران‌‌سازی‌های دولت او حتی در جزئی‌ترین مسائل کشور به ستوه آمده بودند. او همچنین به خوبی می‌داند که به‌عنوان یکی از نامحبوب‌ترین و ناموفق‌ترین سیاست‌مداران همه ادوار تاریخ ایران، در میان مردم، گوشی برای شنیدن حرف‌هایش وجود ندارد و ملت به خوبی می‌فهمند که هدف او از طرح چنین سرپوش‌گذاشتن بر فاجعه‌ای است که آفریده، نه بیان حقیقت و واقعیت».
اینکه چرا اصولگرایان از حضور دوباره این چهره سیاسی، آن‌هم به زعم کیهان «ناکارآمدترین رئیس‌جمهور ایران» در عالم سیاست‌ورزی آینده ایران این‌چنین آشفته شده‌اند، خود جای بحثی جدا دارد، اما این چالش به صورت جدی مطرح است که اگر قرار بر باور چنین قضاوتی باشد، نباید نگران انتخاب مردم در اسفند ۱۴۰۲ بود.
بنابراین در واقعیت اصولگرایان می‌دانند تز یکدست‌سازی به شکست در عرصه مدیریتی تبدیل شده است و اعتماد افکار عمومی به وعده‌هایی که به سرعت حباب روی آب شد و قابل ترمیم تا زمان انتخابات نیست مگر با اصلاح امور؛ بااین‌حال، فعلا حمله جایگزین اصلاح شده و احتمالا سخنان و اتهام‌زنی‌هایی از این دست ادامه‌دار خواهد بود.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
