سیاست ممنوع!
شما باید بهدنبال افتخارآفرینی در عرصه بینالمللی باشید. نه تشویق مردم خوشحالم میکند و نه فحششان ناراحتم میکند. کشتی برای قشر سیاسی خاص نیست و برای آحاد مردم ایران است. خواهشم این است مدیریت کنید. فضای مجازی شیطان است.»
ممنوعیت ممنوع کردن ورزشکاران
هر ورزشکاری در وهله نخست یکی از افراد جامعه است و قانون اساسی در اصول ۱۹ تا ۴۲ این حق را به مردم داده که نسبت به مسئولان و کسانیکه عهدهدار اداره جامعه هستند، انتقاد و اظهارنظر کرده و عیوب، مشکلات و ناتوانیهای آنها را مطرح کنند. علاوه بر این، طبق ماده ۱۰۶ حقوق شهروندی، جوامع علمی، حوزوی و دانشگاهی از آزادی و استقلال علمی برخوردارند، استادان، طلاب و دانشجویان در اظهارنظر آزادند و آنها را نمیتوان به صرف داشتن یا ابراز عقیده در محیطهای علمی مورد موأخذه قرار داد یا از تدریس و تحصیل محروم کرد. به موجب این اصول شهروندان به لحاظ قانونی مشکلی جهت اظهارنظر و انتقادها ندارند. از سوی دیگر هر فرد در هر جایگاهی باید به مسئولیتی که به او سپرده میشود، پایبند باشد و پرداختن به سیاست امری حاشیهای در کنار مسئولیت اصلی است یعنی چنان نیست که کشتی گرفتن مانعی برای اظهارنظر سیاسی باشد. آنچه بیش از همه بر حواشی اظهارات دبیر میافزاید، رزومه سیاسی اوست.
ریشه اختلاف دبیر و خادم!
در سال ۱۳۸۵ علیرضا دبیر ۲۹ ساله در شورای شهر تهران نامزد شد. او با ۳۰۷ هزار رای بهعنوان نفر هفتم وارد شورای شهر شد، ۷ سال بعد در انتخاباب دوره چهارم سال ۹۲ نیز با کسب ۴۶۷ هزار رای بهعنوان نفر دوم دوباره انتخاب شد. آقای دبیر در همه این سالها در لیست اصولگرایان و از حامیان محمدباقر قالیباف بود، اما در دوره پنجم شورا سال ۹۴ رد صلاحیت شد. رسول خادم در سال ۱۹۹۶ یعنی ۲۸ سال بعد از طلای عبدا... موحد، برای کشتی ایران مدال طلا گرفته بود، ۴ سال بعد از او، علیرضا دبیر در سیدنی کشتی ایران را صاحب پنجمین مدال طلای المپیکش کرد، اما اختلافنظر آنها علاوه بر کشتی، به سیاست هم رسید، درست در انتخابات شورای شهر. زمانیکه سه لیست خود را مهیای شرکت در انتخابات میکردند: احمدینژادیها با رایحه خوش خدمت، اصلاحطلبها و اصولگرایان- اصلاحطلبان با چمران و قالیباف. دبیر قرار بود در لیست سوم باشد اما برخی به گوش دبیر رساندند که رسول خادم باعث شد او در لیست اصولگرایان قرار نگیرد و وی به صورت مستقل در انتخابات شرکت کرد و رای هم آورد. زمانیکه رسول خادم بههمراه قالیباف برای شهردارشدن کاندیدا شده بود، با رای علیرضا دبیر، در حالیکه گفته میشود برخی از دوستان خادم انتظار داشتند رای یک گوش شکسته به گوش شکسته دیگر باشد و البته در این رابطه احمدینژاد نیز جلسهای با دبیر داشت، اما رای قهرمان المپیک ۲۰۰۰ سیدنی در سبد قهرمان المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا نرفت و قالیباف شهردار تهران شد. در ماه گذشته هم علیرضا دبیر درمورد رسول خادم گفت: «در حوزههای مدیریت دیدیم، روحیاتمان بههم نمیخورد. تفکراتشان را در حوزههای فرهنگ، هنر و سیاست قبول ندارم اما او بهعنوان یک قهرمان بزرگ کشتی قابل احترام است.» از سوی دیگر شهریور سالجاری بود که اختلافی میان دبیر و یزدانی ایجاد شد و پدر یزدانی در انتقاد از دبیر اظهارکرد: «پسر من دنبال رئیس فدراسیون نیست، دنبال سرمربی نیست، دنبال شورای شهر و نماینده مجلس نیست. پسر من می خواهد بعد از پایان کشتی در مجموعه خودش بچهها را آموزش بدهد و مثل خودش کشتیگیر بهبار بیاورد.»
سیاسیون در عروسی دبیر
از سوی دیگر علیرضا دبیر بهار ۱۳۸۶ وقتی ۳۰ ساله بود با دختر منوچهر محمدی، تهیهکننده سینما ازدواج کرد و جالب است که عروسی او با حضور چهرههای سیاسی از جمله قالیباف و محمدرضا خاتمی برگزار شد.
دستور ممنوعیت سیاست
نکته قابل تامل به گرین کارتی بازمیگردد که دبیر داشت. او میگوید: «یکسری آدمها دروغهایی را نوشتند مثلا گفتند: گرین کارت دارم. ما پس از المپیک سیدنی مانند بسیاری از ورزشکاران گرین کارت گرفتیم تا شاید درس بخوانیم. خیلیها در دهههای ۷۰ و ۸۰ گرین کارت گرفتند. من هیچوقت هم دنبال نکردم و چند سال پیش هم انصراف دادم. کسی که گرینکارت دارد آیا به سفارت آمریکا میرود تا ویزا بگیرد؟ گرینکارت با تابعیت که قسم میخورند خیلی فرق دارد. من ۷ سال پیش آن را پس دادم اما دوستان دروغ گفتند و نوشتند. آنقدر بیعقل هستند که در گرینکارت جعلی من را فیمیل (زن) نوشتند. دیروز سفارت آمریکا ایمیل زد به فدراسیون که چرا آقای دبیر گرینکارتت را پس دادی؟ توضیح بده. همانجا هم از من سوال کردند چرا گرینکارت را باطل کردی که گفتم از کشورتان خوشم نیامد.»
راه سیاست از جاده ورزش
ورزشکاران زیادی هستند که راه سیاست را طی کردند مانند علی تاجرنیا، عباس جدیدی، سیدشمسالدین حسینی، امیررضا خادم، رسول خادم، سعید دقیقی ، حسین رضازاده، هادی ساعی و... .
بخش سایتخوان، صرفا بازتابدهنده اخبار رسانههای رسمی کشور است.