اعتراض به شکار لحظه ها از بایدن در رسانه ملی
شبی در میانه‌ی این هفته، اخبارگوی سیما اشارتی داشت به چُرت‌زدن رییس‌جمهور امریکا در یک نشست بین‌المللی؛ و صحنه‌گردانان در حدود یک دقیقه، وی را نشان گرفتند با چشمانی بسته؛ که البته نمی‌شد قسم خورد که آیا آن دیدگانِ برهم‌افتاده ناشی از چُرت است؛ یا به قصد هوشیاری و تمرکز بیشتر!؟
اخبارگو، گرچه نوشته‌ی تحریریه‌ی خبر را روخوانی می‌کرد، اما پیچ و تابی در گلویش انداخته بود از ذوق تمسخر آن چُرت احتمالی و صاحبش؛ گویی گروکشی اطفالی دبستانی‌است؛ آن هنگام که درهم می‌آویزند و به تمسخر یکدیگر برمی‌خیزند.
نفهمیدم ارزش خبری آن تصویرِ مشتبه و ضرورت آن پیچ و تابِ صدا در گلوی خبرگو چه بود؟ به علاوه آن‌که، وقتی یک دقیقه، سری با چشمان بسته، همچنان صاف بر گردن می‌ایستد و فرو نمی‌افتد، احتمال تمرکز و هشیاریِ صاحبش بیشتر است، تا چُرت و خواب‌آلودگی؛(و این طرفه نکته را کسانی درک می‌کنند، که آبونمان شرکت در همایش‌ها هستند!)
القصه، شکار لحظه‌های این‌چنینی و تصویرگری آن، اگر کاملاً غیر حرفه‌ای است، قطعاً بازنشر و ترویجشان غیر اخلاقی است؛ و این بداخلاقی و تمسخرگری را فرقی نیست اگر دامن رییس جمهور امریکا را بگیرد و یا رییس جمهور خودی را.
اگر کار بد- به فتوای حافظ، لسان‌الغیب- مصلحت آن است که مطلق نکنیم، هم بازنشر تصویری چُرت‌آلود بد و سبُک و بلکه مضحک است و هم دلیل بر اثبات یا بطلان چیزی نیست و علاوه بر آن که ارزش خبری ندارد، خبر و خبرساز را بی‌شأن می‌کند.
از قدیم گفته‌اند:خار را در چشم حریف دیدی و درخت را در چشم خود نه!؟ اگر قرار بر این رفتارهای به اصطلاح مچ‌گیرانه و تمسخرگرانه باشد، آیا رضا می‌دهند که از بعضی مجالس و یا همایش‌های ریز و درشتِ خودی نیز شکار لحظه‌ها شود، تا هشیاران از چُرتیان متمایز گردند؟ در این‌صورت یقین دارم سیمائیانِ اخباری را خوش نخواهد آمد!
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
