از کجا بفهمیم فرزندمان بیش فعال است؟

محدثه صالحی افزود: معمولاً پیش فعالی در کودکان بیشتر در سنین نزدیک به مدرسه به دلیل تمرکز کم و بی توجهی خود را نشان می دهد و مهمترین علائم آن نیز مربوط به ناتوانی های یادگیری، اختلالات خلقی و شخصیتی، مشکلات شنوایی و بینایی ، افسردگی، اضطراب و اختلال در خواب است. 

وی با بیان اینکه هیچ تست مشخصی برای تشخیص این اختلال وجود ندارد ، تصریح کرد: در ایران تنها راه تشخیص ابتلا به اختلال پیش فعالی، صحبت با والدین و مربیان، انجام معاینات جسمی و همچنین تست های شنوایی و بینایی است.
صالحی بیان کرد: عموماً بیش فعالی به سه دسته عمدتا بی توجه، ارائه تلفیقی و عمدتا پیش فعال تقسیم می شود و درمان این اختلال بر حسب شدت و نوع درگیری متفاوت است. 
این روانشناس قزوینی اظهار داشت: تشخیص روند این اختلال بسیار حائز اهمیت است و درمان می‌تواند با ۲ روش مصرف دارو و رفتار درمانی صورت گیرد. 
وی ادامه داد: دکستروآمفتامین ، لیزدگزا مفتامین و متیل فنیدیت از داروهای تجویزی برای این اختلال است. 
صالحی بیان کرد: رفتار درمانی از دیگر روش های درمانی این اختلال است که به ارتقای سطح مهارت‌های اجتماعی، حل مسئله رژیم غذایی و تبلیغ تغییر سبک زندگی خواب کافی کمک می کند. 
وی با بیان اینکه بر اساس آخرین تحقیقات کودکانی که در استفاده از گوشی های تلفن همراه زیاده روی می کنند بیش از سایر کودکان در معرض ابتلا به پیش‌فعالی قرار دارند؛ افزود: سبک و رژیم غذایی، استفاده بی رویه از شیرینی جات، کم تحرکی و مصرف بیش از اندازه کافئین کاهش ابتلا به اختلال پیش فعالی را افزایش می دهد بنابراین لازم است خانواده ها در این خصوص توجهات لازم را داشته باشند. 
این روانشناس قزوینی تصریح کرد: چنانچه خانواده‌ای با یک کودک پیش فعال مواجه است باید در مقابل آنها صبور باشد و یک نظم روزانه برای خواب آنها تدارک ببیند و مهمترین مسئله در مقابله با این اختلال آرامش بخشی به کودک و یا نوجوان خود است و خانواده‌ها سعی کنند برای درمان این اختلال تحت مشاوره قرار گیرند.

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.