چرایی نگرانی غرب از توافق ایران و چین
کارشناس مسائل بین الملل در گفتگویی به اهمیت سند همکاری های جامع ایران و چین پرداخت.
محسن پاک آیین در تشریح جزئیات این قرار داد گفت: باید در نظر داشت اسنادی که بین کشورها به امضا می رسد دو نوع است: تفاهمنامه و یا قرارداد. در تفاهمنامه معمولا به کلیات اشاره می شود و طی آن حوزه های همکاری در زمینه های گوناگون برای مدتی تعیین خواهد شد. تفاهمنامه در واقع نشان دهنده اراده دو کشور برای انجام همکاری ها است و اهمیت آن موجب می شود تا به یک سند راهبردی تبدیل شود. نوع دیگر و یا دوم مربوط به قرارداد می شود که در آن طرفین وارد جزئیات می شوند و در خصوص سرمایه گذاری، اجرای پروژه، نحوه تقسیم سود و غیره به طور مشخص تعیین خواهد شد و پس از نهایی شدن به مجلس می رود و پس از بررسی نمایندگان به شورای نگهبان می رود و پس از اینکه در هر دو کشور تبدیل به قانون شد در نهایت وارد فاز اجرایی می شود و مورد مخفی در آن وجود ندارد.
وی افزود: سند جامع همکاری های ۲۵ ساله ایران و چین در واقع یک سند چشم انداز و یک نقشه راه است که در آن حوزه های مختلفی برای همکاری تعریف شده است. در حوزه های نفت، انرژی، گردشگری، ترانزیت، تجارت، راه آهن و غیره دو کشور همکاری هایی را نیز خواهند داشت اما در خصوص جزئیات آن چیزی ارائه نشده است. اهمیت این سند این است که رهبران دو کشور پشتیبان آن هستند و دولت ها در آینده باید این سند را طبق اراده ای که پشت آن بوده است وارد فاز اجرایی کنند. حال که این سند به امضای طرف های ایران و چین رسیده در مرحله بعدی وزیران خارجه دو کشور باید با گفتگو این سند را اجرا کنند که طی آن پروژه ها تعریف شده و قراردادها نیز بسته شوند. در حال حاضر مورد محرمانه ای در این سند وجود ندارد که جزئیات آن مشخص شود. هنگامی که جزئیات همکاری های مشخص شد به طور طبیعی در مجلس شورای اسلامی مورد بررسی و تصویب قرار خواهد گرفت. پس از آن نیز به دولت برای اجرایی شدن ابلاغ می شود.
وی در پاسخ به این سوال که چرا غرب از این توافق نگران شده گفت: آنها احساس می کنند که منافع درازمدتشان درخلیج فارس به خطر افتاده است و بر اساس اشتباهات محاسباتی و خطاهایی که انجام داده اند چین در حال جایگزین شدن است. جایی که شرکت های غربی می توانستند همکاری کنند در حال حاضر چینی ها به آن ورود پیدا کرده اند.اما موضوع دیگری نیز وجود دارد که آن نگرانی ها در داخل کشور است.برخی تصور می کنند تقویت روابط ایران با شرق چون روسیه و چین بدان معناست که ایران دیگر نمی تواند با کشورهای غربی در آینده رابطه خوبی پیدا کند. در واقع چنین نیست. اینکه ایران کشورهای غربی را تا به حال به بازی نگرفته است بدلیل رفتارهای خصومت آمیز آنان است. موضوعی که حتی قبل از انقلاب نیز وجود داشته و تا به امروز نیز ادامه داشته و در رأس آنها نیز ایالات متحده آمریکا قرار دارد. در آن سو نیز کشورهای اروپایی وجود دارند که منافع خود را به آمریکا گره زده اند. کشورهای غربی در صورت رفع خصومت می توانند با ایران رابطه داشته باشند و حتی سند همکاری امضا کنند. بنابراین ایران نباید منافع خود با شرق را به منافع کشورهای غربی گره بزند. بر اساس شعار نه شرقی نه غربی، ایران با همه کشورهای جهان در چارچوب احترام، اعتماد و منافع متقابل می تواند همکاری داشته باشد. به طور طبیعی با کشورهایی که علیه ایران رویکردی خصمانه دارند طبیعی است که همکاری صورت نمی گیرد. برای ایران مهم نیست که این کشور در شرق قرار دارد یا غرب. اگر روزی شرقی ها هم علیه ایران خصومت کردند تهران با آنها همکاری نخواهد داشت. به طورکلی می توان توافق ایران و چین یکی از مسائل مهم و راهبردی وزارت امور خارجه بوده که مورد حمایت رهبر معظم انقلاب و سران قوا بوده که انشاله در آینده شاهد نتایج مثبت آن باشیم.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
