۲ مانع پیش روی آمریکا برای فعال کردن مکانیسم ماشه
«بن آرمبوستر» سردبیر وبگاه Responsible Statecraft در یادداشتی با عنوان «افشای شیرین‌کاری پمپئو با اسنپ‌بک جعلی در دو جمله» به درخواست آمریکا برای فعالسازی مکانیسم ماشه پرداخت. وی در این مطلب نوشت:
مایک پومپئو روز پنجشنبه در تلاش های خود برای مجبور کردن سازمان ملل متحد برای اعمال مجدد تحریم های پیش از برجام علیه ایران (مکانیسم ماشه یا اسنپ‌بک) به شکل حقیرانه‌ای ناکام ماند.
۲ مانع پیش روی آمریکا برای فعال کردن مکانیسم ماشه
به طور خلاصه ، دولت ترامپ و متحدانش در واشنگتن برای تحمیل تحریم های بیشتر علیه ایران تلاش می کنند و برای انجام این کار، طرحی را امتحان کردند تا سازمان ملل متحد، ظاهرا به علت «نقض فاحش» مفاد توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ از سوی ایران، تحریم های پیش از برجام را اسنپ‌بک (اعمال مجدد و فوری) کند.
البته دو مشکل بزرگ با این رویکرد وجود دارد. اولین مورد این است که اگرچه ایران برخی از مفاد برجام را نقض کرده است، اما این کار را پس از تصمیم ترامپ برای خروج ایالات متحده از این توافق و اعمال مجدد تحریم‌های خردکننده انجام داده است. و دوم، به منظور فعالسازی بند اسنپ‌بک که در توافق آورده شده است، باید در این توافقنامه مشارکت داشته باشید. که البته وقتی ایالات متحده با تصمیم ترامپ در سال 2018 از برجام خارج شد، به مشارکت ایالات متحده در توافق پایان داد.
بنابراین شورای امنیت این تلاش غیراخلاقی ایالات متحده آمریکا را چنانچه اعضای دائم آن قبلاً گفته اند رد خواهد کرد. نکته جالب دیگر این است که خود پمپئو بعد از ابلاغ درخواست آمریکا به شورای امنیت آمریکا برای فعالسازی اسنپ‌بک، در یک کنفرانس خبری سهواً حماقت موجود در کل این پروسه را فاش کرد.
بعد از اینکه یک خبرنگار با تعجب پرسید «چگونه ایالات متحده می تواند تحریم های سازمان ملل را در حالی که دیگر بخشی از توافق نیست، اسنپ‌بک کند؟» پمپئو یک پاسخ ابهام‌آمیز داد: «ببینید فقط تاکید بر این مهم است ... قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل که تأییدکننده برجام است به هر یک از کشورهای مشارکت‌کننده حق داده است که بدون قید و شرط اسنپ‌بک را اجرا کنند.»
این جمله او درست است زیرا قطعنامه 2231 سازمان ملل تصریح می کند که «شورای امنیت، در مدت 30 روز پس از دریافت ابلاغیه (نوتیفیکیشن) توسط یک کشور مشارکت کننده برجام، درباره موضوعی که کشور شرکت کننده معتقد است عدم اجرای قابل توجه (نقض فاحش) تعهدات تحت توافق محسوب می‌شود، پیش نویس قطعنامه را به رای خواهد گذاشت تا در واقع مفاد قطعنامه های قبلی شورای امنیت که خاتمه یافته بود (قطعنامه‌های تحریمی که به موجب برجام تعلیق شده بود)، ادامه یابند.»
اما مطمئناً ایالات متحده دیگر «دولت مشارکت کننده» در برجام نیست. واقعیتی که خود پمپئو در ماه مه سال 2018 اعلام کرد: «دو هفته پیش ، رئیس جمهور ترامپ به مشارکت ایالات متحده در برنامه جامع اقدام مشترک که بیشتر به عنوان توافق هسته ای ایران شناخته می‌شود ، خاتمه داد.»
مطمئناً هیچ یک از این تلاش‌های غیراخلاقی و دروغگویی‌های بی‌شرمانه علیه ایران نباید جای تعجب داشته باشد. اما این سؤال مطرح است که سازمان ملل متحد با ظرفیت‌های رسمی خود در نهایت چگونه با درخواست اسنپ‌بک آمریکا برخورد خواهد کرد؟
در واقع ، گروه بین المللی بحران برای کسانی که در سازمان ملل متحد می‌خواهند برجام را نجات دهند، پیشنهادی ارائه می‌دهد: "اقدامات ایالات متحده برای بازگرداندن تحریم های پایان یافته علیه ایران را نادیده بگیرید."
و اگر اعضای شورای امنیت قدم در این مسیر بگذارند، ممکن است اولین بار در تاریخ باشد که شورای امنیت سازمان ملل ایالات متحده آمریکا را تحت الشعاع قرار داده و خلع ید کرده است.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
