گزارش جدید سازمان ملل متحد (تدوین شده توسط فائو، صندوق بین‌المللی توسعه کشاورزی، یونیسف، برنامه جهانی غذا و سازمان جهانی بهداشت) درباره وضعیت امنیت غذایی و تغذیه نشان می‌دهد که در حال حاضر حدود ۶۹۰ میلیون نفر یا به عبارتی ۸.۹ درصد جمعیت جهان از گرسنگی رنج می‌برند. بر اساس این گزارش، شمار گرسنگان جهان در سال ۲۰۱۹ نسبت به سال پیش از آن تقریباً ۱۰ میلیون نفر و نسبت به پنج سال پیش از آن نزدیک به ۶۰ میلیون نفر افزایش داشته است.

بر اساس گزارش «وضعیت امنیت غذایی و تغذیه در جهان ۲۰۲۰»، شمار افرادی که از ناامنی غذایی حاد رنج می‌برند نیز طی پنج سال اخیر روند افزایشی مشابهی داشته است. در سال ۲۰۱۹، حدود ۷۵۰ میلیون نفر – یا نزدیک به ۱۰ درصد جمعیت جهان – در معرض سطوح شدیدی از ناامنی غذایی قرار داشتند.

آمارهای مندرج در این گزارش همچنین نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۹ حدود ۲ میلیارد نفر از ساکنان کره زمین دسترسی منظمی به مواد غذایی سالم و ایمن، مغذی و کافی نداشته‌اند.

 

بیماری کووید -۱۹ و گرسنگی

با توجه به تأثیرات گسترده همه‌گیری جهانی بیماری کووید -۱۹، برآورد می‌شود که این همه‌گیری بسته به سناریوهای مختلف مطرح شده درباره رشد اقتصادی باعث افزایش تعداد افراد دچار کمبود تغذیه بین ۸۳ تا ۱۳۲ میلیون نفر در سال ۲۰۲۰ شود.

همچنین بر اثر پیامدهای بهداشتی و اجتماعی- اقتصادی ناشی از بیماری کووید -۱۹، احتمال می‌رود که وضعیت تغذیه آسیب‌پذیرترین گروه‌های جمعیتی بیش از پیش وخیم شود.

کودکان و سوءتغذیه

در شرایطی که فشار ناشی از تمامی اشکال سوءتغذیه هم‌چنان چالشی برای جهان است، برآوردهای جاری نشان می‌دهند که در سال ۲۰۱۹ حدود ۲۱.۳ درصد از کودکان زیر پنج‌سال (۱۴۴ میلیون) دچار سوءتغذیه مزمن، ۶.۹ درصد (۴۷ میلیون) سوءتغذیه حاد و ۵.۶ درصد (۳۸.۳ میلیون) دچار اضافه وزن بوده‌اند.

در این گزارش آمده است که رژیم‌های غذایی سالم برای بسیاری از افراد خصوصاً فقرا در تمامی مناطق جهان مقرون‌به‌صرفه نیست. خوش‌بینانه‌ترین برآوردها نیز حاکی از آن است که دسترسی به رژیم‌های غذایی سالم و بهره‌مندی از آن‌ها برای بیش از ۳ میلیارد نفر در جهان مقرون به صرفه نیست. برآورد می‌شود که رژیم‌های غذایی سالم به طور میانگین پنج برابر گران‌تر از رژیم‌های غذایی سرشار از نشاسته - که تنها انرژی مورد نیاز بدن را تأمین می‌کنند – هستند.

رژیم غذایی، سلامت و تغییرات اقلیمی

با توجه به الگوهای کنونی مصرف مواد غذایی، پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۳۰ هزینه‌های سلامت مرتبط با رژیم‌های غذایی که مربوط به مرگ و میر و بیماری‌های غیر مسری هستند از ۱.۳ تریلیون دلار فراتر رود.

از سوی دیگر، برآورد می‌شود که تا سال ۲۰۳۰، هزینه اجتماعی انتشار گازهای گلخانه‌ای مرتبط با رژیم‌های غذایی که به الگوهای کنونی این رژیم‌ها ارتباط دارند از ۱.۷ تریلیون دلار فراتر رود.

سیاست‌ها و اقدامات توصیه‌شده برای تأمین رژیم‌های غذایی مقرون به صرفه

فائو، صندوق بین‌المللی توسعه کشاورزی، یونیسف، برنامه جهانی غذا و سازمان جهانی بهداشت از تمامی کشورها می‌خواهند تا به منظور کاهش اتلاف مواد غذایی و ارتقای کارایی در تمامی مراحل زنجیره تأمین غذا، سیاست‌ها و مشوق‌های کشاورزی خود را به سوی سرمایه‌گذاری و اقدامات سیاستی پیرامون مسائل مرتبط با تغذیه در تمامی طول زنجیره تأمین غذایی جهت دهند.

سیاست‌های مربوط به حمایت‌های اجتماعی متمرکز بر مبحث تغذیه نقشی محوری در تلاش کشورها برای افزایش قدرت خرید و مقرون‌به‌صرفه‌کردن رژیم‌های غذایی سالم برای آسیب‌پذیرترین جمعیت‌ها دارند.

وضعیت ایران

بر اساس این گزارش، ایران طی سال‌های اخیر شاهد کاهش نسبی درصد شیوع کمبود تغذیه در کل جمعیت خود بوده است. در این راستا، درصد جمعیت دچار کمبود تغذیه در ایران از ۵.۲ درصد در سال‌های ۱۳۸۵-۱۳۸۳ به ۴.۷ درصد در سال‌های ۱۳۹۸-۱۳۹۶ کاهش یافته است.

با این حال، علی‌رغم این بهبود وضعیت، تعداد خالص افرادی که از کمبود تغذیه رنج می‌برند طی این دوره زمانی از ۳.۶ میلیون نفر به ۳.۹ میلیون نفر افزایش یافته است.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.