کیومرث ابوالملوکی، اولین سرمربی تاریخ تیم‌ملی کشتی آزاد است. او در حالی هدایت تیم‌ملی را برعهده گرفته بود که داور بین‌المللی کشتی هم محسوب می شد. شاید مهم‌ترین حضور ابوالملوکی به‌عنوان سرمربی تیم‌ملی کشتی آزاد، به مسابقات قهرمانی جهان در سال ۱۹۵۴ برمی‌گردد که در کنار عبدالحسین فیلی هدایت تیم‌ملی را بر عهده داشت؛ مسابقاتی که در آن هم غلامرضا تختی، عضو تیم‌ملی بود و هم محمدعلی فردین. به همین دلیل شاید کیومرث ابوالملوکی بهترین فردی باشد که بتواند درباره تختی و فردین حرف بزند.

«آن دوره کشتی ایران پهلوانان زیادی را به خود دید. علاوه بر تختی و فردین، بزرگانی چون عباس زندی را هم داشتیم که همه در مرام پهلوانی زبانزد بودند»

اولین مربی تاریخ کشتی ایران درباره رفتار محمدعلی فردین در تیم‌ملی کشتی آزاد در آن مقطع گفت: فردین فرد بسیار بااستعدادی بود و زمانی‌که به تیم‌ملی کشتی آزاد رسید، شایسته این عنوان بود و به‌خوبی هم توانست به مدال نقره جهان برسد. شاید اگر وارد عرصه سینما هنر نمی‌شد، به یکی از مدال‌آورترین کشتی‌گیران تاریخ تبدیل می‌شد. هرچند که مرام پهلوانی او در همان اندک زمانی‌که عضو تیم‌ملی بود هم مورد توجه بسیاری از قهرمانان و علاقه‌مندان به کشتی قرار گرفت.

اولین سرمربی تاریخ تیم‌ملی کشتی آزاد با اشاره به مهم‌ترین خاطره‌ای که از فردین دارد، ادامه داد: مرام فردین همانی بود که فیلم‌هایش ارائه می‌داد؛ پهلوانِ مردم دوست که به قلب مردم هم نفوذ کرده بود. من همیشه اعتقاد داشتم که فردین در فیلم‌هایی که بازی می‌کرد، نقش بازی نمی‌کرد، خودش بود. شاید مهم‌ترین خاطره هم متعلق به قبل از مسابقات جهانی ۱۹۵۴ باشد که او با وجود غیبت در مراسم امضای مرام‌نامه اما پای این مرام‌نامه ایستاد. 

ابوالملوکی با اشاره به ماجرای امضای مرام‌نامه بین کشتی‌گیران قبل از اعزام به مسابقات جهانی ۱۹۵۴ گفت: قبل از اعزام به مسابقات جهانی توکیو به پیشنهاد تختی قرار شد نشستی را با اعضای تیم داشته باشیم. در این نشست تختی از آن‌جایی‌که مطمئن بود خودش طلا می‌گیرد، پیشنهاد داد هرکسی در این مسابقات مدال گرفت و بابت مدالش پاداش دریافت کرد، باید پاداشش را بین همه‌ی اعضای تیم تقسیم کند. همان‌جا مرام‌نامه‌ای نوشته شد و همه‌ اعضای تیم پای آن را امضا کردند، اما محمد علی فردین نه به این نشست آمد و نه آن مرام‌نامه را امضا کرد. 

سرمربی تیم‌ملی کشتی آزاد در مسابقات جهانی توکیو ادامه داد: در توکیو، تختی چهارم شد و به مدال نرسید اما عباس زندی و توفیق جهانبخت به مدال طلا رسیدند و محمدعلی فردین به مدال نقره دست یافت. بعد از مسابقات بلافاصله محمدعلی فردین با گرفتن پاداشش تماس گرفت که همه‌ی اعضای تیم باید جمع شوند. همه کشتی‌گیران آمدند و فردین پاداش خود را روی میز گذاشت و گفت این پاداشی است که من گرفتم و باید بین همه تقسیم شود؛ این درحالی بود که او مرام‌نامه را امضا نکرده بود و نیازی هم نبود که پاداشش را تقسیم کند اما او به قولی که نداده بود هم، عمل کرد. 

ابوالملوکی در پاسخ به این‌که آیا این پاداش تقسیم شد یا نه؟ گفت: نه، تقسیم نشد. تختی، فردین‌بازی درآورد و زیر میز زد و گفت دلیلی ندارد کسی که مدال نگرفته پاداش دریافت کند. تختی در توکیو مدال نگرفته بود و به همین دلیل این نشست را به هم زد و حاضر نشد کاری را که خودش پیشنهاد داده بود عملی کند. چرا که معتقد بود ورزشکاری که مدال نگرفته پاداش هم نباید بگیرد. هرچند که معتقد هستم محمدعلی فردین به کار خود عمل کرد و پاداشش را بین کشتی‌گیرانی که مدال نگرفته بودند و وضعیت مالی خوبی هم نداشتند، تقسیم کرد.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.