امیر دریادار «سیدمحمود موسوی» معاون عملیات ارتش با حضور در برنامه «من طهران» شبکه تلویزیونی العالم به ایراد مطالبی درباره قدرت دفاعی جمهوری اسلامی ایران پرداخت که بخشی از آن را  ادامه می خوانید.

مشارکت کشورمان در تأمین امنیت دریایی به چه نحو است؟

منطقه شمال اقیانوس هند به واسطه تجارت جهانی و دریایی و جابجایی کالاها و انرژی‌های مورد نیاز کشورهای منطقه و کشورهای دنیا از ویژگی‌های بالایی برخوردار است. جمهوری اسلامی ایران هم در راستای تأمین منافع به حق خودش نگاه ویژه‌ای به تأمین امنیت این آبراه در راستای انجام تعادلات، تبادلات و تعاملات دارد.

ما فرصت را مناسب دیدیم در شرایطی که برخی کشورها با حضور نامشروع خودشان به دنبال ایجاد ناامنی در سطح منطقه هستند، عزم و اراده جمهوری اسلامی ایران و کشورهای دوست ایران را برای مشارکت در تأمین این امنیت، نمایش دهیم و اعتقاد داریم که این همکاری و مشارکت نه‌تن‌ها منافع کشورهای منطقه را تأمین خواهد کرد، بلکه در راستای تأمین منافع دیگر کشورها هم اثرگذار خواهد بود.

برای انجام یک رزمایش مرکب بین چند کشور نیاز است که مقدماتی فراهم شود. از آنجایی که میان ایران، روسیه و چین تعاملات سیاسی، اقتصادی و نظامی خوبی برقرار است و از آنجا که دیدگاه‌های مشترک بین مسئولین نظامی و سیاست‌مداران این سه کشور وجود دارد؛ بنابراین زمینه برای انجام کارهای مشترک در موضوعات مرتبط با مسائل نظامی فراهم است و برگزاری این رزمایش در راستای این ارتباطات و تعاملات برنامه‌ریزی و اجرا شد. این رزمایش شروع یک اقدام و کار خوب بین این سه کشور بود. از آنجا که بعد از مدت‌ها رزمایشی در این سطح برگزار شد، قطعاً برای اولین بار به دنبال این بودیم که همفکری، تعامل و ارتباط مشترک برقرار کنیم.

قطعاً ما به این سطح قانع نیستیم و به دنبال توسعه این قبیل اقدامات هستیم و در سال‌های آتی به دنبال این هستیم که هم منطقه تحت پوشش رزمایش گسترش پیدا کند و هم تجهیزات و تسلیحات به کار برده شده توسعه پیدا خواهد کرد و البته استقبال خواهیم کرد و پیشنهاد خواهیم داد به دیگر کشورهای دوست و به‌ویژه کشورهای منطقه که در این کارِ گروهی که آورده‌ای در راستای تأمین امنیت منطقه خواهد داشت، مشارکت کنند؛ چرا که همه کشورها می‌توانند از آن ذی‌نفع شوند.

آیا ایران در این مانور از سلاح‌های جدیدی استفاده کرد؟

همان‌طور که بیان کردم، از آنجا که این کار مشترک برای اولین بار دراین سطح برنامه‌ریزی و اجرا شد به دنبال ایجاد و تقویت ارتباطات و رسیدن به یک زبان مشترک تخصصی برای اجرای عملیات مشترک در سطح آب‌های آزاد و دریا بودیم. به دنبال نمایش تسلیحات و تجهیزات جدید نبودیم، تنها بخش کوچکی از ظرفیت‌ها و قابلیت‌های نیروی دریایی سه کشور بزرگ ایران، روسیه و چین در این رزمایش به کار گرفته شد و مورد استفاده قرار گرفت.

در بحث آزمایش و به‌کارگیری تجهیزات و تسلیحات جدید عمدتاً این‌گونه موارد را در رزمایش‌های داخلی کشورمان به خواهیم برد و تمرینات پایه را در این‌گونه رزمایش‌ها برنامه‌ریزی کردیم و به مرحله اجرا درآوردیم. قطعاً در سال‌های آینده که سطح این رزمایش‌ها گسترده پیدا می‌کند، می‌تواند تجهیزات جدیدی در آن به‌کار گرفته شود.

هفته پیش ژاپن نیروهای نظامی و کشتی به منطقه اعزام کرده است و گفت این کار را در راستای امنیت دریانوردی برای عبور کشتی‌های تجاری و نفتکش‌ها انجام داد؛ قصد دارند به کدام منطقه بیایند (خلیج فارس، تنگه هرمز و خلیج عدن) و موضع‌گیری ایران در این مورد چیست؟

کشور بزرگ جمهوری اسلامی ایران با توجه به سواحل گسترده‌ای که در خلیج فارس و دریای عمان و تنوع تجهیزات و تسلیحاتی که در اختیار دارد، قادر است تا امنیت مورد نیاز آبراه بین‌المللی و راهبردی تنگه هرمز و خلیج فارس و دریای عمان را تأمین کند. قطعاً در صورتی که کشورهای منطقه هم در این راستا مشارکت کنند، این ظرفیت‌ها ارتقا می‌یابد.

نخست اینکه در این منطقه ناامنی وجود ندارد و اگر ناامنی ایجاد شده است به واسطه شیطنت‌ها و کارشکنی‌های کشورهای فرامنطقه‌ای است که هدف از حضورشان در منطقه همین است که با ایجاد ناامنی مجازی بتوانند حضور خود در منطقه را توجیه کنند و این را به برخی از کشورهای منطقه بقبولانند.

دوم اینکه تأمین امنیت منطقه به عهده کشورهای منطقه است و این ظرفیت به اندازه کافی و فراتر از آن هم وجود دارد. کشور ژاپن یکی از کشورهای دوست و طرف تعاملات ارتباطات سیاسی و اقتصادی جمهوری اسلامی ایران است.

قطعاً ایران این انتظار و ذهنیت را ندارد که این کشور، خود را هم‌تراز کشورهایی قرار دهد که در جهت خلاف منافع ملت بزرگ ایران گام بردارد و اعتقاد داریم اگر کشور ژاپن هم برخی از یگان‌هایش را به منطقه اعزام می‌کند، صرفاً به این دلیل است که این ذهنیت غلط را در آن‌ها ایجاد کردند که منطقه ناامن است. کشتی‌های تجاری و نفتکش آن‌ها که بخش زیادی از انرژی مورد نیاز این کشور از طریق این آبراه تأمین می‌شود را برای مشارکت و همراهی یگان‌های خود می‌فرستد.

به نظر ما این کشور خود را در ائتلافی به سرکردگی آمریکا قرار نمی‌دهد؛ چون کشور ژاپن یک کشور با سیاست و دولتمردانی مستقل هستند و قطعاً جمهوری اسلامی ایران این آمادگی و ظرفیت را دارد که امنیت لازم را برای تردد یگان‌های تجاری و نفتکش ژاپن و سایر کشورهای منطقه فراهم کند.

تقریباً دو ماه پیش یک کشتی ایرانی در دریای سرخ هدف قرار گرفت؛ چه گروه یا کشوری مسئولیت این کار را به عهده گرفت؟

بر خلاف تبلیغات منفی که دشمنان جمهوری اسلامی ایران در خصوص امنیت منطقه راهبردی تنگه هرمز انجام دادند و به ظاهر نگرانی‌هایی در این مورد منطقه بیان می‌کنند، بیش از آن باید نگران ناامنی سایر آبراه‌ها ازجمله دریای سرخ باشند؛ ناامنی که در پس پرده آن رد پا و اثر کشورهای فرامنطقه‌ای از قبیل آمریکا و رژیم صهیونیستی را می‌توانیم پیدا کنیم و چه بسا برخی از کشورهای منطقه هم ناخواسته در این کار مشارکت مستقیم و غیر مستقیم داشته باشند.

فعالیت و اقدامات خوبی برای بررسی آن حادثه انجام شده است در اینکه اقدامی خارج از کشتی نفتکش ما بوده است، شکی نیست و یک عامل خارجی موجب این سانحه شد که صدماتی هم به کشتی وارد آورد. مدارک و مستنداتی هم جمع‌بندی شده که احتمال دارد برخی از عوامل برونی، (سوای گروه‌های تکفیری و تروریستی) دستی پشت این حادثه بود که به صورت غیر مستقیم مشارکت داشتند و پس از این که اسناد و مدارک تکمیل شد از طریق مراجع دیپلماتیک و سیاسی جمهوری اسلامی ایران پیگیری لازم از مراجع بین المللی به عمل خواهد آمد.

ماهواره‌برهای ایرانی سوخت جامد می‌شوند

هم چنین سید احمد حسینی سخنگوی گروه فضایی سازمان هوافضای وزارت دفاع در گفت‌‍وگوی تلوزیونی با برنامه چرخ شبکه چهارم سیما که درباره دستاوردهای فضایی کشور صحبت می‌کرد؛ در پاسخ به سوالی درباره تفاوت موشک های بالستیک و ماهواره برها گفت: به لحاظ فناوری و اشتراک فناوری و زیرساخت  بین این دو محصول اشتراک وجود دارد. ام در این زمینه به لحاظ منطق طراحی و تجمیع سامانه دو منطق کاملا متفاوت وجود دارد. در دنیا هم بین این دو نوع فناوری تمایز قائل هستند.  

او ادامه داد: در واقع فناوری‌ها در هنگام تبدیل به محصول، دو محصول متفاوت ایجاد می‌کنند. موشک‌های بالستیک با رویکرد تاکتیکی و با رویکرد فضای جنگی و دفاعی استفاده می‌شود؛ بنابراین باید بتوانند به سرعت و در زمان کوتاه عملیاتی شده و با سرعت هم جابجا شوند. این تفاوت در دنیا با تفاوت اسامی هم مشاهده می‌شود.

سخنگوی گروه فضایی سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع با اشاره به جزئیات پرتاب ماهواره بر سیمرغ، تاکید کرد: برای پرتاب سیمرغ قراردادی که با سازمان فضایی برای پرتاب ماهواره ظفر داریم، حدودا ۳/۵ میلیون دلار است در حالی که اگر با کشور دیگری قرارداد ببندید، به شرطی که شرایط سیاسی اجازه دهد و صف پرتاب وجود نداشته باشد چراکه در حال حاضر صف پرتاب در دنیا تا سال ۲۰۲۲ پر است، هزینه بیشتری صرف خواهد شد.

سخنگوی گروه فضایی وزارت دفاع با بیان اینکه در ابتدای مسیر توسعه فناوری ماهواره بر هستیم، گفت: نسل بعدی ماهواره‌برهای ما، سریر است که در آن یک مرحله به ماهواره‌بر سیمرغ اضافه خواهد شد و در آینده دورتر سروش را خواهیم داشت. ما به دنبال استفاده از سوخت جامد برای کاهش هزینه‌های پرتاب هستیم.

او در پایان با بیان اینکه توانمندی علمی رسیدن به مدار ژئو (مدار ثابت زمین) وجود دارد، گفت: برای رسیدن به این مهم باید روی پایگاه پرتاب و ماهواره‌بر کار تحقیقاتی و تغییراتی ایجاد شود؛ ماهواره‌بر سروش می‌تواند به مدار ژئو برود.

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.