به این ترتیب هرسال حدود ٢٠دقیقه از ساعت کاری شاغلان ایرانی کم شده و از ٤٤ساعت و ١٨دقیقه در سال٩٢ به ٤٣ساعت در سال٩٧ رسید؛ البته این موضوع دلیل کم‌کاری ایرانی‌ها نیست و متوسط ساعت کار در سایر کشور‌های جهان بین ٤٠ تا ٤٤ساعت است.

کاهش ساعت کار ایرانی‌ها به ٤٣ساعت در هفته درحالی رقم خورده است که تعداد شاغلان روند افزایشی داشته و از ۲۱‌میلیون و ۳۴۶‌هزار و ۱۷۹ نفر به ۲۳‌میلیون و ۸۱۳‌هزار و ۴۵ نفر رسیده است.

به نظر می‌رسد مهم‌ترین دلیلی که باعث کاهش ساعت کار ایرانی‌ها شده، افزایش تعداد شاغلان است و اینکه در مقابل ظرفیت‌های شغلی به اندازه این جمعیت توسعه نداشته است، ضمن اینکه امکان دارد تعداد شاغلان پاره‌وقت افزایش داشته باشد. براساس این گزارش‌ها، زن‌های شاغل ایرانی حدود ١٢ساعت درهفته کمتر از مرد‌های شاغل کار می‌کنند و به عبارت دیگر در ٦ روز کاری زن‌ها حدود دوساعت در روز کار کمتری انجام می‌دهند. البته سال گذشته میانگین ساعت کار مردان جامعه در سال۹۷ نسبت به سال ۱۳۹۲ حدود ۴۲دقیقه کمتر شده است.

کارکنان کدام بخش‌ها بیشتر کار می‌کنند؟

بررسی گزارش‌های وزارت کار نشان می‌دهد که در بخش‌های عمده اقتصادی در سال٩٧، طولانی‌ترین میانگین ساعت کار معمول در هفته در کشور به ترتیب مربوط به بخش خدمات با ۴۵ساعت و ۱۲دقیقه، بخش صنعت با ۴۲ساعت و ۳۰دقیقه و بخش کشاورزی با ۳۷ساعت و ۱۲دقیقه است.

میانگین ساعات کار در کشور‌های مختلف

ایرانی‌ها به اندازه سایر مردم جهان و حتی بیشتر از برخی از کشور‌های پیشرفته کار می‌کنند. میانگین ساعت کار در کشور‌های مختلف بین ۴۰ تا ۴۴ساعت در هفته است و شاغلان کشور‌های منطقه، چون پاکستانی‌ها ۴۷ساعت در هفته، ترکیه ۴۵ساعت در هفته، تایلند ۴۳ساعت و ژاپن ۳۸ساعت در هفته است. نکته جالب این است که در کشور‌های توسعه‌یافته میزان ساعت کار کاهش یافته و در سال ۲۰۱۸ میانگین ساعت کار در انگلستان و فرانسه ۳۶ساعت در هفته، آلمان ۳۵ساعت در هفته و اسپانیا ۳۷ساعت در هفته ثبت شده است؛ البته یک نکته دیگر که درباره ساعت کار ایرانی‌ها باید به آن اشاره کرد، میزان کار مفید و بهره‌وری نیروی انسانی در ایران است که رقم پایینی ارزیابی می‌شود.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.