محمود دودانگه در کافه‌خبر خبرگزاری خبرآنلاین اظهار داشت: وقتی که تحریم‌ها در سال‌های ۹۰ و ۹۱ تشدید شد، عملا تمام دغدغه، توان و انرژی وزیر صنعت، معدن و تجارت که باید صرف این می‌شد وزارتخانه‌ای چابک و کارآمد ایجاد کند، این بود که چگونه ارز مورد نیاز تولید و نیازمندی‌های بازار تامین شود و یا چگونه گندم و شکر ذخیره شود.

وی افزود: اصلا دغدغه، یک مساله دیگر شد. ما اصلا تا سال ۹۰ دغدغه تامین ارز نداشتیم و هر کسی می‌خواست واردات انجام دهد، ثبت‌سفارش می‌کرد و نیز وزارت بازرگانی و وزارت صنایع و معادن هیچ درگیری‌ای نداشت. اما وقتی تحریم اتفاق افتاد، بخشی از صنایع تحریم شدند و واردات و تامین ارز دچار چالش شد.

معاون وزیر بازرگانی در دولت دهم عنوان کرد: یعنی داستان کاملا عوض شد و برنامه ادغام به طور طبیعی به حاشیه رفت و به جای این‌که ادغام اولویت اول باشد، در اولویت‌های پایین‌تر قرار گرفت.

دودانگه تصریح کرد: در این میان، بعضا تصمیمات غیرکارشناسی در جاهایی گرفته شد که ادغام را ناکارآمد کرد. برای نمونه، قانون ارتقای بهره‌وری بخش کشاورزی عملا به ادغام ضربه زد.

وی متذکر شد: یکی از اهداف ادغام، یکپارچگی سیاست‌های بازرگانی و صنعتی بود، اما با این قانون بخشی از سیاست‌های بازرگانی باید جدا می‌شد و در وزارتخانه‌ای دیگر قرار می‌گرفت. من فکر می‌کنم یکی از بدترین تصمیمات، همین تصمیم بود.

معاون وزیر بازرگانی در دولت دهم خاطرنشان کرد: قانون ارتقای بهره‌وری بخش کشاورزی لازم بود، اما بهره‌وری بخش کشاورزی را به جای این‌که در کاشت، داشت و برداشت توسعه دهیم، به آخر زنجیره یعنی بازرگانی توجه کردیم. وظایف بخش کشاورزی روشن است. ما کل قانون ارتقای بهره‌وری بخش کشاورزی را در بازرگانی خلاصه کردیم و این‌که تشکیلاتی از وزارت بازرگانی منتزع شود.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.