به گزارش تارنمای آمریکایی لوبلاگ، جان لیمبرت دیپلمات بازنشسته آمریکایی این سوال را مطرح کرده که چرا دولت  ترامپ چنین اقدام عجیبی را در تحریم  وزیر امور خارجه ایران بکار بسته است. به گفته او این اقدام یک فرد بالغ مسئول نیست و شبیه اقدام یک کودک  بی قرار و سرخورده است که وقتی نمی تواند حرف خود را پیش ببرد به دیگران حمله می کند.  

در این گزارش آمده است: گناه ظریف چیست که باعث  تحریم او شده است؟ از دیدگاه مقامات دولتی کنونی آمریکا این تصمیم دو دلیل دارد: نخست ظریف قربانی عقده روانی ترامپ در قبال رئیس جمهور سلف خود (باراک اوباما) شده است. گناه ظریف این است که مذاکره کننده اصلی توافق هسته ای سال ۲۰۱۵میلادی بین ایران و شش کشور دیگر از جمله ایالات متحده آمریکا بوده است. ترامپ با کینه خاصی به این توافق حمله کرده است. این حمله نه به دلیل محتوای این توافق، بلکه به دلیل ارتباطش با باراک اوباما رئیس جمهوری پیشین آمریکا است.

از آنجایی که دولت ترامپ فقط می تواند محکوم کند و نمی تواند علیه طراحان آمریکایی برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) (اوباما، جان کری وزیر امور خارجه آمریکا و ارنست موینز وزیر پیشین انرژی) که اکنون شهروندانی غیردولتی هستند، اقدام کند، او اکنون خشم خود را بر سر مذاکره کننده اصلی ایران که مقامی رسمی در دولت متبوعش است، خالی می کند. به عبارتی، اگر ترامپ، «جان بولتون» مشاور امنیت ملی و «مایک پمپئو» وزیر امور خارجه کنونی آمریکا نتوانند علیه اوباما اقدام کنند، حداقل می توانند ظریف را هدف قرار دهند.

دومین دلیل تحریم ظریف این است که چه دوست داشته باشیم چه نداشته باشیم، او سخنور کارامدی به نمایندگی از کشور و دولتش است. او نقشی را ایفا می کند که می توان از یک دیپلمات واقعی انتظار داشت و به استدلال درباره دیدگاه های دولتش به بهترین وجه ممکن می پردازد. او مانند یک وکیل مدافع عمل می کند و همچنان مسئولیت حرفه ای که برعهده دارد را به خوبی انجام می دهد.

این  حقیقت که ظریف در سخنوری و بلاغت مهارت دارد چالشی برای دولت کنونی آمریکا محسوب می شود. سبک او را با وزیر امور خارجه آمریکا (پمپئو) در  جریان سخنرانی در دانشگاه قاهره در ژانویه سال ۲۰۱۹ مقایسه کنید که به جای این که سیاستی را ترسیم کند وزرای خارجه پیش از خود را در جمع مخاطبانی حیرت زده و شرمسار به تمسخر گرفت. تنها هدف پمپئو این بود که به جهان بگوید رئیسش (ترامپ) در مذاکره استاد است؛ یک عملکرد کاملا غیرحرفه ای.

نویسنده افزود، دولت ترامپ یک فرد را مجازات نمی  کند او در واقع با ایده دیپلماسی مخالفت می کند. بر کسی پوشیده نیست که ترامپ و تیمش، دیپلماسی را با اقدامات شان تحقیر می کنند و ظریف ممکن است برای بحث و استدلال آوری با مورد دشواری مواجه باشد اما او مانند یک حرفه ای استدلال می کند.

این گزارش در ادامه انتظار رئیس جمهوری آمریکا  برای مذاکره با ایران را با توجه به عمق بی اعتمادی بین دو کشور در نتیجه خواسته های غیرمنطقی وزیر امور خارجه ترامپ از ایران و حمایت مشاور امنیت ملی وی از یک گروه معاند ایرانی در خارج زیر سوال برده  است.

نویسنده سپس این سوال را مطرح می کند که افراد بزرگسال و بالغ در دولت آمریکا کجا هستند؟ و خود پاسخ می دهد که ظاهرا در هیچ جا پیدا نمی شوند. مقامات آمریکایی با هم در رقابت هستند تا به رئیس خود نشان دهند که کدامیک می تواند کودکانه تر عمل کند.

به نوشته او، یکی از برندگان چنین رقابتی نویسنده حساب کاربری فارسی زبان وزارت امور خارجه آمریکا در توئیتر است.

نویسنده در ادامه خود این پرسش را مطرح کرده است که «آیا هیچ فرد بالغی پیدا نمی شود که بر عملکرد فردی که در این رسانه رسمی دولتی آمریکا مطلب می نویسد، نظارت داشته باشد؟ ظاهرا پاسخ منفی است. بدون چنین  نظارتی افرادی که رفتاری بچگانه دارند آزادند رفتاری کنترل نشده داشته باشند.»

«عبارت های مبتذل و عامیانه جایی در دیپلماسی و حساب کاربری رسمی دولت آمریکا ندارد. ترامپ مدعی است می خواهد با ایران مذاکره کند. اگر این طور است او باید از اصول ابتدایی دیپلماسی استفاده کند اما خالی کردن علنی خشم خود بر سر ظریف، دیپلماسی نیست. کلمات قدرت دارند و افراد بزرگسال باید با دقت کلمات خود را انتخاب کنند؛ کاری که کودکان انجام نمی دهند..

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.