گراهام در کانتون، تگزاس متولد شد و قبل از تصمیم به پیوستن به نیروی دریایی، پس از اینکه پدرش فوت کرد و مادرش دوباره ازدواج کرد، در مدرسه ابتدایی در هوستون درس می خواند.

 

او در ۱۵ آگوست ۱۹۴۲ در نیروی دریایی ثبت نام کرد و به مدت شش هفته به اردوگاه بوگاتی در سن دیگو کالیفرنیا فرستاده شد و بعد از آن به پرل هاربر در اواهو، هاوایی فرستاده شد، جایی که او در سپتامبر به ایالات متحده آمریکا در داکوتای جنوبی اعزام شد. کالوین داکوتای جنوبی را در ۱۶ اکتبر به مقصد پرل هاربرترک کرد.

 در ۲۶ اکتبر ۱۹۴۲، در نبرد جزایر سانتا کروز شرکت کرد.  در نوامبر ۱۹۴۲، گراهام در نبرد دریایی در کانال گوادال زخمی شد. اگرچه او زخم های پراکنده ای را در جریان جنگ های مختلف تجربه کرد اما هیچگاه از نبرد کنار نکشید. در نهایت او مدال هایی متعدد مثل ستاره برنزی و مدال نقره ای بنفش را دریافت کرد. اما این همه افتخار ناگهان محو شد چرا که او در هنگان ثبت نام در بخش تفنگداران دریایی ایالات متحده اعلام کرده بود ۱۷ ساله است در حالی که ۱۲ سال داشت.

چرا سرباز سرشناس جنگ جهانی دوم خلع درجه شد؟ / نوجوانی که از بزرگسالان شجاع تر بود  

بنابراین نه تنها به علت درغگویی و تخطی از قوانین خلع درجه شد بلکه مزایای کامل پزشکی خود را نیز از دست داد. در سال ۱۹۷۸، او نامه ای به کنگره  نوشت و شرایط خود را توصیف کرد و با تصویب رییس جمهور وقت ایالات متحده؛ جیمی کارتر، تمام مدالها به جز قلب ارغوانی خود را باز پس گرفت .

در سال ۱۹۸۸ او مزایای معلولیت جنگی را دریافت کرد و در دوران رئیس جمهور وقت؛ رونالد ریگان، مزایای کامل معلولیت را دریافت کرد که حدود  ۱۸۰۰۰ دلار می شد. مدال قلب بنفش گراهام در نهایتت تقریبا دو سال بعد از مرگش بر اثر نارسایی قلبی، به بیوه او، مری، در ۲۱ ژوئن ۱۹۹۴ توسط رئیس نیروی دریایی جان دالتون در آرلینگتون، تگزاس، ارائه شد.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.