به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ گابریل کالدرون؛ او برای پرسپولیس اگر ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار دلار گرفته باشد، گزینه معقولی است. ولی حتی کاررا هم برای آمدن به پرسپولیس که به سختی امسال می تواند ۵۰ میلیارد تومان درآمدزایی کند، گزینه گرانی است. رقمی که پرسپولیس توان پرداختش به برانکوی موفق هم نداشت. ولی چرا بین ارقام در فوتبال ایران این همه اختلاف وجود دارد؟ اینکه می گویند رقم قرارداد رقمی شخصی و محرمانه است، در کجای فوتبال دنیا آمده؟ چرا باقی دنیا ترسی از افشای قراردادهای شان ندارند؟ چرا رقم قرارداد استراماچونی در روایت ایرانی با سه دستیارش روی هم  ۷۰۰ هزارتاست و روایت ایتالیایی اش می شود ۱/۶ میلیون یورو؟

چرا درباره کالدرون ایرانی‌ها می گویند ۶۰۰ هزار دلار و طرف مقابل می گوید ۱ میلیون یورو؟ درباره ویلموتس و بقیه هم تقریبا همه چیز یکسان است. درحالی که وزارت ورزش ایران عضو سامانه شفافیت است و طبق قانون باید همه قراردادهای نهادهای وابسته اش شفاف سازی شوند، به کدام مجوز قانونی در قراردادهای این افراد نمی آورد که رقمش محرمانه نیست و آنها افشا نمی شوند تا هم بحث مالیاتی شان مشخص باشد و هم شیوه نظارت بر آنها؟

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.