پیتر جنکینز سفیر اسبق انگلیس در آژانس بین المللی انرژی اتمی در لوبلاگ نوشت: این اتهام به اطلاع جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا نیز رسیده است. او از این فرصت استفاده کرد تا در رشته توییت هایی به انتقاد از عملکرد ایران بپردازد و بر تقویت فشارها تا کنار گذاشتن تمام فعالیت‌های هسته‌ای توسط تهران تاکید کند. اما به دلایلی چند، این اتهام عجیب به نظر می‌رسد.

برجام ایران را متعهد کرده که از انجام اقداماتی که به ساخت تسلیحات اتمی منتهی می‌شود، اکیدا خودداری کند. این تعهد از ژانویه ۲۰۱۶ لازم‌الاجرا شده است. اسناد ادعایی مربوط به فعالیت‌های هسته‌ای ایران پیش از سال ۲۰۰۴ می‌شوند. اعمال ایران در آن زمان ربطی به تعهداتش طبق برجام ندارد. اعتقاد به فعالیت‌های مشکوک در آن تاریخ، موید این نیست که فعالیت‌های مشابهی در سال ۲۰۱۹ نیز در حال رخ دادن است.

به نظر می آید قصد موسسه علم و امنیت بین‌المللی و بی‌تردید سازمان جاسوسی اسرائیل و بولتون این است که آژانس را وادار کنند به بازبینی سوابق فعالیت‌های هسته‌ای ایران بپردازد که پیشتر از آن با عنوان فعالیت‌های مشکوک به داشتن ابعاد نظامی (پی ام دی) یاد می‌شد. اگر چنین باشد، احتمالا مأیوس خواهند شد. پرونده پی ام دی در سال ۲۰۱۵ بسته شد یعنی زمانی که شورای حکام آژانس، در گزارشی نوشت «تمام فعالیت‌های مطرح در نقشه راه برای شفاف سازی اقدامات گذشته و حال برنامه هسته‌ای ایران طبق جدول زمانی توافق شده تحقق یافته است. به این ترتیب بررسی این پرونده پایان یافته است».

روی کاغذ ممکن است که شورای حکام، بستن پرونده پی ام دی را عجولانه تلقی کند و از رییس آژانس بخواهد که با گشودن مجدد پرونده، خواستار دسترسی بازرسان به سایت هسته‌ای مشکوک شود. اما این کار نقض آشکار اعتماد طرفین خواهد بود. یکی از پیش‌زمینه‌های انعقاد برجام این بود که در صورت شفاف سازی فعالیت‌های حال و گذشته توسط ایران، پرونده بسته شود. اما احتمالا نقض اعتماد، همان چیزی است که موسسه علم و امنیت بین‌المللی و اسراییل به دنبال آن هستند. در این صورت نیز آنها شانسی ندارند. چرا کشورهای متعهد مانده به برجام و اکثر اعضای آژانس باید بخواهند با این اقدام تحریک‌آمیز، ایران را به خروج از برجام تشویق کنند؟ منفعت آنها در این است که به پایداری توافقی کمک کنند که به آژانس امکان می‌دهد از ماهیت فعالیت‌های هسته‌ای ایران اطمینان حاصل کند.

عامل تعجب دیگر، این است که بولتون از موسسه علم و امنیت بین‌المللی، به عنوان «دیدبان خلع سلاح هسته‌ای» نام برده است. این در حالی است که آژانس انرژی اتمی بین‌المللی دارای این وظیفه است و عدم تخطی کشورها از مفاد پیمان ان پی تی را راستی آزمایی می‌کند. باعث تعجب خواهد بود اگر بولتون، از این حقیقت ناآگاه بوده باشد. بنابراین اشاره او به خلع سلاح، احتمالا با هدف گمراه کردن افکار عمومی انجام شده است. اشاره او به خلع سلاح این معنا را تداعی می‌کند که ایران دارای سلاح اتمی بوده و اکنون این سلاح از او گرفته شده است.

اشاره بولتون به لزوم کنار گذاشتن جاه‌طلبی های هسته‌ای از سوی ایران نیز منطق مشابهی دارد. بعید به نظر می‌رسد که او در این عبارت، برنامه هسته‌ای غیرنظامی ایران را مدنظر داشته باشد. بی‌تردید او می‌خواسته که خوانندگان توییتش تصور کنند ایران هنوز به دنبال هدف تبدیل شدن به یک کشور مسلح به تسلیحات هسته‌ای است. اگر چنین باشد، او حتما فراموش کرده جامعه جاسوسی آمریکا، بیش از یک دهه است که بر کنار گذاشتن قصد ساخت بمب هسته‌ای توسط ایران، مهر تایید زده است. خوانندگان محترم، هوشیار باشید که برخی قصد دارند با سؤاستفاده از گذشته ایران، آینده این کشور را مسموم و تاریک کنند.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.