در مقاله نیویورک تایمز که روز گذشته (سه شنبه) انتشار یافته، آمده است: سران دو کشور آمریکا و کره شمالی قرار است ماه آینده در ویتنام برای دومین بار با هم دیدار داشته باشند.

رئیس جمهوری &#۳۹;ترامپ&#۳۹; همچنان با یکدندگی بر سر حرف خود ایستاده است که تهدید هسته ای کره شمالی مهار شدنی است.

ترامپ روز شنبه این هفته در مصاحبه با خبرنگاران دیدار برنامه ریزی شده خود با &#۳۹;کیم جونگ اون&#۳۹; رهبر کره شمالی را یک &#۳۹;نشست باورنکردنی&#۳۹; خواند. او یک روز قبل هم در دیدار با &#۳۹;کیم یونگ چول&#۳۹; نماینده ارشد کره شمالی از &#۳۹;پیشرفت خارق العاده&#۳۹; هر دو طرف در این زمینه صحبت کرده بود.

کاخ سفید نسبت به قضیه خوش بین است و می گوید که جلسه با کیم یونگ چول رئیس سابق اطلاعات کره شمالی و مذاکره کننده ارشد این کشور پربار بوده است.

کاخ سفید می گوید که ترامپ به سمت حل یکی از پیچیده ترین و خطرناک ترین مشکلات سلاح های هسته ای جهان پیش می رود.

اما در عالم واقع، پیشرفتی در این زمینه احساس نمی شود. در طول بیش از ۴۰۰ روز گذشته، کره شمالی مشغول انجام آزمایش های هسته ای و آزمایش موشکی و جنگ کلامی بوده است. این یک موضوع مهم است. همزمان پیونگ یانگ به تولید سلاح هایی با سوخت هسته ای و موشک هایی با سوخت هسته ای ادامه داده است.

برخلاف خواست ترامپ، کره شمالی هرگز خلع سلاح هسته ای نشده است.

در آستانه برگزاری دومین دیدار سران دو کشور، دولت ترامپ در فشار است تا یک استراتژی واقع بینانه را تهیه و تنظیم کند تا به یک نتیجه مورد توافق طرفین برسد.

دیدار نخست ترامپ و اون، بدون دستیابی به یک چنین توافقی انجام شد. رهبران دو کشور ژوئن سال گذشته در سنگاپور با هم دیدار کردند.

در طول چندین دهه گذشته، این اولین اجلاس مستقیم سران دو کشور بود. به همین لحاظ به حق شایسته است از ترامپ که این هنجار را شکست و باب گفت وگوی مستقیم میان دو طرف را بعد از گذشت چند دهه باز کرد، تجلیل کرد.

اما موضوع این است که این تماس رو در رو، نتیجه ملموسی در بر نداشت.

بعد از دیدار اول، ترامپ اعلام کرد کره شمالی که بین ۲۰ تا ۶۰ فروند سلاح هسته ای دارد، &#۳۹;دیگر یک تهدید هسته ای&#۳۹; نیست.

اما، دو صد گفته چون نیم کردار نیست.

بیانیه پایانی اجلاس سنگاپور، فقط سندی بود که بستر لازم را برای یک بن بست چند ماهه مهیا کرد.

سند فقط صراحت داشت بر اینکه &#۳۹;دو رهبر به سمت خلع سلاح کامل هسته ای شبه جزیره کره کار کنند&#۳۹;. اما اشاره نشد معنای این &#۳۹;خلع سلاح هسته ای&#۳۹; چیست؛ چه برسد به اینکه از یک توافق صریح و آشکاری صحبت کند که نشان دهد ترتیب و تقدم و تأخر این اقدامات به چه کیفیت باید باشد.

تاسیسات و امکانات هسته ای کره شمالی در سطح کشور پنهان و پخش است.

گزارش های منتشر شده اخیر این نظر را تصدیق می کند. بر همین اساس اتخاذ یک رژیم بازرسی از خارج از کشور از برنامه هسته ای کره شمالی کار پرمشقتی خواهد بود.

تا به این لحظه هر دو کشور سفت و محکم بر مواضع خود ایستاده اند.

دولت ترامپ اصرار دارد که تحریم های سخت تا زمانی که کره شمالی زرادخانه هسته ای خود را بطور کامل تعطیل نکرده پا بر جا خواهد ماند. کره شمالی هم اصرار دارد که اول باید تحریم ها برداشته شود.

اما یک سری تحرکاتی پیش آمد که اجلاس سران دوم را واجب کرد.

ترامپ از اصرار خود بر خلع سلاح فوری عقب نشینی کرد و دولت او هم همین چندی پیش ممنوعیت سفر به کره شمالی را لغو کرد و کارگران امدادی آمریکایی و تدارکات بشردوستانه توانستند یک بار دیگر وارد کشور فقیر کره شمالی بشوند.

کیم هم در نطق سالانه خود، علایم دلگرم کننده ای نشان داد که دلالت می کرد راغب است رابطه میان دو کشور برقرار شود.

حالا باید دید آیا دو طرف می توانند یک دستور کاری برای اجلاس دوم تهیه کنند که منتج به یک سری اقدامات اساسی و متقابل برای خلع سلاح هسته ای بشود و ثبات را در شبه جزیره کره تضمین کند یا نه.

کیم قدرت مطلقه در کره شمالی است. دیدار ترامپ با او ارزش امتحان کردن را دارد.

اگر بناست توافقی بدست آید، این مستلزم آن است که توافق از طریق مذاکراتی سخت و در سطوح عالی بدست آید.

ترامپ ضمنا باید تلاشهای خود در این زمینه را با یک متحد هماهنگ کند مثلا با دولت کره جنوبی.

اما ترامپ سئول را با خود دشمن کرده و گفته است که کره جنوبی اگر می خواهد سربازان آمریکایی در آن کشور بمانند باید پول بیشتری بپردازند.

ترامپ ضمنا باید مراقب اطرافیان تندرو خود نظیر &#۳۹;جان بولتون&#۳۹; هم باشد تا در کار روند مذاکرات اخلال ایجاد نکند.

اما با وجود این کار سخت دیپلماتیک، هنوز هم بسیاری از کارشناسان امر معتقدند کره شمالی امکان ندارد دست از برنامه هسته ای اش بکشد زیرا تجربه رفتار چند دهه گذشته کره شمالی، این نظر را تایید می کند.

&#۳۹;وینسنت بروکس&#۳۹; ژنرال بازنشسته که قبلا فرمانده سازمان ملل و نیروهای آمریکا در کره جنوبی بود، می گوید: &#۳۹;وقفه ایجاد شده در آزمایش های هسته ای و سایر علایم نشان می دهد که کیم واقعا خواهان یک &#۳۹;رابطه متفاوت&#۳۹; با آمریکاست و آماده است در زرادخانه هسته ای خود را ببندد. ما باید به کلام او اعتماد کنیم&#۳۹;.

باید صحت گفته های کیم را امتحان کرد. حتی اگر هم خلع سلاح کامل هسته ای احراز نشود، به هر حال مذاکرات باید منتهی به قطع کامل آزمایش های هسته ای و موشکی و تولید ماده قابل انشقاق شود.

کره شمالی هرچند بعید به نظر می رسد بر برنامه هسته ای خود خط بطلان بکشد اما حقیقتا خواهان برقراری رابطه با آمریکا است. این فرض ایجاب می کند ترامپ با یک استراتژی کاملا سنجیده در اجلاس دوم سران دو کشور حاضر شود.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.