زکریا أبو سلیسل در الاخبار نوشت:«افعی را نه با دست خودت، که با دست دشمنت بکش». به نظر می رسد زمانی که ایران در سال ۱۹۹۸ از حق قانونی خود برای توقف قطعنامه شورای امنیت ملی در راستای اعزام صدهزار نیروی ایرانی برای از بین بردن طالبان در افغانستان استفاده کرد، این مثل را در ذهن خود می گذراند.

انتظار ایرانی ها طولانی نشد و پس از گذشت سه سال از این اتفاق، جنبش طالبان به دست ایالات متحده، دشمن لجوج تهران، ساقط شد. این سقوط، موجب بروز درگیریهای منطقه ای و بین المللی در میدان افغانستان شد، که نتیجه آن، تغییرات فکری طالبان از یک سو، و ایران از سوی دیگر بود؛ تا آنجا که فضایی مهیا شد تا تهران در اواخر سال ۲۰۱۸ از مذاکره با طالبان با هدف حل مشکلات امنیتی افغانستان استفاده کند.

با اینکه شورای امنیت ملی ایران مسئول مذاکره با طالبان اعلام شده بود، اما در تصاویر مربوط به این مذاکرات، شاهد حضور معاون وزیر خارجه ایران، عباس عراقچی بودیم، که در اوایل ماه گذشته به افغانستان رفته و با اشرف غنی دیدار کرد.

در همین رابطه، گلعنبری در گفتگو با الاخبار تصریح کرد که افزایش حضور داعش در افغانستان، همزمان، خطری برای طالبان و امنیت ملی ایران محسوب می شود؛ از این رو، دولت ایران تصمیم گرفت برای مقابله با این تهدید مشترک، با طالبان ارتباط برقرار کند. وجود ناتو و داعش در افغانستان، ایران و روسیه را به سمت اقدام مشترک برای رهایی از نگرانی هایشان سوق می دهد، اما در این بین، بار سنگین تر برای تهران است؛ چرا که روسیه و ملت افغانستان، مشکل تاریخی با یکدیگر دارند و همین مساله، ورود مسکو به میدان را دشوار می کند.

به دنبال گزارشهای رسیده در مورد اینکه طالبان، مذاکرات از پیش تعیین شده خود با ایالات متحده را که قرار بود در قطر برگزار شود، لغو کرده است، سرلشکر حسن فیروز ابادی از موافقت ایران برای کمک به روند مذاکرات بین طالبان و حکومت کابل، با هدف رسیدن به توافقی بین آنها، صحبت کرد. گلعنبری در این رابطه معتقد است که وساطت بین طالبان و دولت کابل، یکی از اهدافی است که تهران به دنبال تحقق آن است، تا جای آمریکا را در زمینه میانجی گری بین دو طرف بگیرد.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.