به نظر می‌رسد که محور اصلی «جبهه پیشرفت، رفاه و عدالت» همان حزب «جمعیت پیشرفت و عدالت ایران اسلامی» است که پیش‌ازاین توسط حامیان قالیباف راه‌اندازی شده بود. محمدجواد محمدی‌نوری، دبیر این جبهه حامی قالیباف، روز گذشته به ایرنا گفته است: «هیچ وجه مشترکی با برادران اصولگرای جمنا نداشته و نداریم و میان ما فاصله وجود دارد؛ زیرا آنها فردمحور بوده و اعتقادی به خرد جمعی ندارند. تصمیمات آنها متعلق به جناح خاصی در حاکمیت است و از جای دیگر گرفته می‌شود و در فرهنگ سیاسی آنها تحزب معنایی ندارد. عملکرد آنها را در انتخابات مجلس و ریاست‌جمهوری دیدیم. آنها حتی به مصوبات خودشان هم پایبند نیستند».

حسن بیادی،  به‌تازگی به «شرق» گفته بود: «به نظر من یک شکاف عمیق بین گروه‌های واقعی اصولگرا و گروه‌های تمامیت‌خواه وجود دارد. متأسفانه گروه‌هایی وجود دارند که چون به مبادی قدرت و ثروت متصل هستند، از طریق تمامیت‌خواهی اقدامات خود را پیش می‌برند. در انتخابات گذشته مجلس که فهرست اصولگراها رأی نیاورد، باید گفت که باندهای متصل به قدرت و ثروت این فهرست‌ها را هدایت می‌کردند».

حامیان قالیباف از سال گذشته و بعد از رونمایی از نامه شهردار سابق تهران خطاب به بدنه جریان اصولگرایی، پیرو مانیفست نواصولگرایی شده‌اند و به اشکال مختلف به یاران دیروز گوشه و کنایه می‌زنند. دیروز هم به طور رسمی اعلام کردند که راه خود را از دیگر اصولگرایان جدا می‌کنند. دیروز هم دبیر جبهه حامی قالیباف در ادامه گفته است: «ما اصولگرایی کهنه داشتیم که امروز می‌خواهیم لباس نو بر آن بپوشانیم؟ مگر آنکه بخواهیم «به سمت فریب مردم پیش رویم». قالیبافیان جمعی دیگر از اصولگرایان منتقد و احزابشان را هم دور خود در این جبهه جمع کرده‌اند. مانند حسن بیادی، دبیرکل جمعیت آبادگران و سید ابوالقاسم رئوفیان، دبیرکل حزب اسلامی ایران‌زمین.

جبهه مردمی نیروهای انقلاب یا همان جمنا در آستانه انتخابات مجلس دهم تشکیل شد؛ اما فهرستی که برای انتخابات داد، در تهران و برخی شهرها رأی نیاورد. انتقادات به جمنا از همان زمان و حتی قبل از آن در دوران برگزاری جلساتش آغاز شد؛ از اینکه برخی چهره‌ها یا جریان‌ها دنبال سهم‌خواهی بودند. به طور مشخص جریان‌هایی مانند جبهه پایداری و جریان‌های نزدیک به آن سهم بیشتری در مقایسه با وزن و پیشینه خود دریافت کردند. خود اصولگرایان اذعان کرده‌اند که وزن‌کشی‌ها منطقی نبود؛ یعنی برخی طیف‌های اصولگرا عملا نقشی را ایفا کردند که خیلی بیشتر از وزنشان بود. در نتیجه همین تصمیمات بود که برخی  مانند حسن غفوری‌فرد در اعتراض به کنارماندن از فهرست نهایی جمنا به قهر از آنها جدا شدند و با فهرستی دیگر وارد عرصه انتخابات شدند. سخنگوی جامعه روحانیت مبارز هم بعدا گفت ما در جامعه می‌دانستیم که این فهرست رأی نمی‌آورد؛ اما چاره‌ای جز تمکین از نظر جمنا نداشتیم. محمدرضا باهنر، دبیرکل یک جبهه اصولگرایی دیگر، هم که این روزها تقریبا غیرفعال است (جبهه پیروان خط امام و رهبری) بارها گفته که ساختار جمنا باید تغییر کند. ماجرای اختلاف در جمنا در انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته هم تکرار شد. وقتی قالیباف به نفع رئیسی کنار رفت، اعتراضات به‌ویژه از ناحیه حامیان قالیباف شروع شد. آنها می‌گفتند نظرسنجی‌ها حاکی از این بوده که قالیباف جلوتر از رئیسی بوده؛ اما چون انتخابات نیاز به یک شوک داشت و رئیسی هم حاضر به کناره‌گیری نبود، در نهایت قالیباف با ایثار خود این شوک را ایجاد کرد. دلخوری‌ها از همان وقت و به‌ویژه بعد از رأی‌نیاوردن رئیسی شدت گرفت.

این در حالی است که حزب مؤتلفه هم برای چندمین‌بار گفته در انتخابات سال آینده با فهرست حزبی خواهد آمد و جمنا (جبهه مردمی نیروهای انقلاب) هم اعلام کرده که یک فهرست ۱۵۰‌نفره آماده کرده است.

به نظر می‌رسد که اصولگرایان با احتمال اینکه اصلاح‌طلبان دیگر رقیب قدرتمندی برای آنها نیستند، با خیال راحت می‌خواهند با چند جبهه و فهرست وارد کارزار انتخاباتی شوند.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.