نمونه مؤخر هم بیانیه مجمع عمومی مؤتلفه بود که مدعی شد «برجام، مرده است و امیدی هم به اروپا برای احیای آن نیست» و تصریح کرد: «اعضای مجمع عمومی حزب مؤتلفه اسلامی در پیگیری مطالبات مردم عزیز و فداکار کشور اسلامی تسریع در کاهش نرخ بیکاری، کاهش تورم کمرشکن، افزایش ارزش پول ملی، کاهش معتدل نرخ ارز، تحقق اقتصاد مقاومتی، تکیه بر ظرفیت‌های داخلی، تقویت بنیه نظامی و دفاعی و تقویت جایگاه احزاب در توان سیاسی نظام را از دولت و مسئولان خواستار است.» 

هر چند جای بسی خرسندی و خوشحالی است که این حزب یا احزاب دیگر به موضوعات روز واکنش داشته باشند، اما نکته قابل تأمل لحن «ساحل‌نشینی» مؤتلفه در بیانیه پایانی است؛ ساحل‌نشینی که خود را از همه آنچه که در دریا می‌گذرد، مبرا می‌داند.

در حالی که سؤال اینجاست حزب مؤتلفه بعد از پنج دهه حیات سیاسی، چه سهمی در موضوعات مبتلابه جامعه امروز دارد؟ به عنوان قدیمی‌ترین حزب ایران، کدام کادر و برنامه عملی را برای اداره کشور داشته است؟ اگر مفاهیم کلی و شعاری را از بیانیه‌ها و موضعگیری‌های این حزب بگیریم، چه باقی می‌ماند؟ و سؤال ساده‌تر چگونه تشکلی 55 ساله از مدیریت معرفی یک کاندیدا ناتوان است؟ در انتخابات سال گذشته بود که حزب مؤتلفه اسلامی بعد از تبلیغات فراوان برای ثبت‌نام خود به عنوان اولین حزبی که کاندیدای حزبی معرفی کرده است، مصطفی میرسلیم را به میدان انتخابات فرستاد. این در حالی بود که تعدادی از اعضای بلندپایه حزب، در جلسات نهاد انتخاباتی اصولگرایان ائتلافی موسوم به «جمنا» شرکت می‌کرد. 

جلسه‌ای که خروجی‌اش قرار بود معرفی نامزد واحد باشد. آن هم در حالی که همه می‌دانستند میرسلیم آن نامزد نهایی نخواهد بود. در اینجا بود که برخی مؤتلفه را به دوزیستی متهم کردند؛ به اینکه این تشکل می‌خواهد نامزد حزبی خود را داشته باشد و توان چانه‌زنی خود را در جمنا بالا ببرد و از طرف دیگر نمی‌خواهد از مواهب پیروزی احتمالی نامزد نهایی اصولگرایان بی بهره بماند. 

تناقض رفتاری مؤتلفه در انتخابات به جایی رسید که مصطفی میرسلیم در صحنه انتخابات باقی ماند اما سه نفر از اعضای ارشد حزب مؤتلفه از جمله محمدنبی حبیبی با صدور بیانیه‌ای با سه امضا به نمایندگی از حزب مؤتلفه اسلامی از رئیسی حمایت کردند: «اکنون که ارزشگرایان نظر دارند که وحدت جبهه متحد ملت با معرفی نامزد واحد، بیشتر جلوه نماید؛ براساس مشورت با بزرگان و علما و با تشکر از شخص جناب آقای مهندس «سیدمصطفی میرسلیم» از پذیرش نامزدی حزب و حضور فعال و مدبرانه در صحنه انتخابات اعلام می‌دارد که حزب مؤتلفه اسلامی با انصراف از نامزدی ایشان از آیت‌الله رئیسی، حمایت می‌کند و ان‌شاءالله در آینده از شخصیت ارزشمند جناب آقای مهندس سیدمصطفی میرسلیم استفاده مطلوب به عمل خواهد آمد.» 

اما میرسلیم اعلام کرد که انصراف نداده است و مابقی قضایا. حال بهتر نیست این حزب قبل از هرچیز به آسیب‌شناسی درباره رفتار خود در انتخابات‌ اخیر بویژه انتخابات سال گذشته بپردازد و برای این موضوع پاسخی بیابد که چرا از چنان دایره نفوذ اندکی در جامعه برخوردار است که حمایت یا عدم حمایتش از یک کاندیدا، هیچ تأثیری در انتخابات‌ ندارد. یادآوری اینکه نامزد اختصاصی این حزب در انتخابات ریاست جمهوری اخیر 478 هزار رأی یعنی تقریباً یک‌سوم آرای سفید و باطله کسب کرد شاید برای بزرگان این حزب قدیمی خالی از لطف نباشد که آسیب‌شناسی اولویت آن است. 

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.