راهکاری جدید برای مقابله با دیستروفی عضلانی دوشن

دیستروفی عضلانی دوشن، یک بیماری ژنتیکی وابسته به کروموزوم X است که با تحلیل رفتن و ضعف پیشرونده عضلانی مشخص می شود و تقریبا از هر ۴۰۰۰ نوزادی که مبتلا می شود، یک نفر را تحت تاثیر قرار می دهد.

 سلول های حاصل از ترکیب سلول های ماهیچه ای طبیعی انسان با سلول های ماهیچه ای مشتق از بیماران مبتلا به دیستروفی عضلانی دوشن، می توانند بعد از پیوند به عضلات مدل موشی این بیماری، عملکرد عضلانی را به طور قابل توجهی بهبود ببخشند. این سلول ها که اصطلاحا آن ها را سلول های کایمر ( دو شکلی ) می نامند به واسطه ترکیب سلول های اهدایی طبیعی حاوی نسخه دارای عملکرد ژن دیستروفین با سلول مشتق از گیرنده مبتلا به دیستروفی عضلانی دوشن تولید می شوند.

محققان از سلول های اهدایی و گیرنده موشی برای تولید سلول های کایمر استفاده کردند که سطح دیستروفین را تا ۳۷% افزایش داد و بعد از پیوند به عضلات مدل موشی دیستروفی عضلانی دوشن، عملکرد عضلانی را بهبود بخشید. این سلول ها که هم مشخصه های سلول گیرنده و هم مشخصه های سلول اهدایی را داشتند، با محیط پیرامون شان شبیه سلول های طبیعی رفتار کردند. این سلول های کایمرا از بین نرفته و پروتئین دیستروفین را برای بیش از ۳۰ روز تولید کردند.

Maria Siemionow و همکارانش در کالج پزشکی UIC یافته های مشابه ای را با استفاده از سلول های انسانی پیوند شده به مدل موشی دیستروفی عضلانی دوشن بدست آوردند. نتایج این مطالعه بقای طولانی مدت سلول های کایمرای انسانی در مدل موشی را نشان داده است و محققان استفاده از این سلول های کایمرا را یک درمان بالقوه و امیدوار کننده برای بیماران مبتلا به دیستروفی عضلانی دوشن می دانند. زمانی که این سلول های کایمرا به عضله پای مدل موشی دیستروفی عضلانی دوشن پیوند شدند، سطح دیستروفین تا ۹۰ روز بعد از پیوند، تقریبا تا ۲۰ درصد در فیبرهای عضلانی افزایش یافت. این میزان به اندازه ای کافی است که بتواند عملکرد عضلانی را در جانور بهبود ببخشد، به نحوی که عملکرد عضلانی در موش های پیوند شده تا ۶۰ درصد بهبود یافت.

منبع: بهداشت نیوز