خیرالله خیرالله در العرب نزدیک به سعودی نوشت: از اقدامات اخیر او، اعلام دیدارش با وزیر خارجه ایران، محمد جواد ظریف است. وی ظریف را به صبر فراخواند و نوید داد که تغییری در ایالات متحده روی می دهد که امور را به حد نصابش بازمی گرداند. معنای این سخن کری آن است که ایالات متحده از خروج از توافق هسته ای با ایران، بر می گردد. در ادامه، وزیر خارجه آمریکا، مایک پومپئو، کری را شخصی دانست که به ایالات متحده بدی می کند.

در واقع، رفتارهای جان کری از زمانی که در جایگاه رئیس کمیسیون امور خارجی سنا بود، تا زمانی که وزیر خارجه آمریکا شد، به نوعی عجیب و غریب است. تمام این رفتارهای او حکایت از آن دارد که شایستگی مسئولیتهایی با این حجم از اهمیت را نداشته است، برخلاف سناتور جان مکین که توان بازگرداندن آمریکا به جایگاه سابق جهانی اش را داشت.

در هر صورت، مهم نیست که کری با ایرانی ها رابطه دارد یا نه، سوال محوری آن است که آیا تغییری در واشنگتن اتفاق می افتد؟ آیا ترامپ نه تنها با کلامش، که با رفتار خود نشان می دهد که باراک اوباما نیست؟ آیا مایک پمپئو نشان می دهد که انتقاداتش از جان کری به جا بوده است؟

در حال حاضر شاخص هایی وجود دارد که نشان می دهد سیاست آمریکا در قبال ایران بی نهایت جدی است، با اینکه این سیاست در عراق، بویژه با پیروزی نامزد ایران، محمد الحلبوسی در انتخابات ریاست مجلس نمایندگان، موفقیت امیز نبوده است. شکی نیست که این مساله برای هر عراقی که روی آمریکا و فرستاده او حساب باز کرده بود، شکست محسوب می شود.

در هر حال، تاثیر تحریمهای آمریکا علیه ایران در حال پدیدار شدن است. اشتیاق ایران برای تحمیل اراده اش در عراق، تنها نشان دهنده نیاز آن به در اختیار داشتن کارت های منطقه ای و قدرت آن برای مقابله است.

باید منتظر دور بعدی تحریمهای آمریکا در ماه نوامبر باشیم تا دو مساله برایمان روشن شود:اول آنکه ایران برای مقابله تا کجا پیش می رود؟ و دیگر اینکه سیاست آمریکا در مورد دوری از سرکوب کردن طرح ایران در منطقه تا کجا ادامه می یابد؟

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.