کسانی که مدعی ساخت ایرانی آزاد در فردای براندازی جمهوری اسلامی هستند، این اولین نظرات مطرح شده در شبکه من و تو در مخالفت با پهلوی‌ها را با ترور شخصیت علیزاده و راه انداختن لجنزاری از فحاشی استقبال کردند تا نمونه‌ای از ایران پس از جمهوری اسلامی ارائه دهند! رفتار اینان البته عجیب نبود.

سلطنت‌طلب‌ها حامی شاهی هستند که مردم کشورش در منازل خود هم اجازه انتقاد از او را نداشتند، حال روشن است با واقعیاتی که علیزاده در مورد حکومت پهلوی گفته و جوابی برایش ندارند، جز این نمی‌توانند برخورد کنند. اما این میانه واکنش برخی خبرنگاران اصلاح‌طلب، خصوصاً خبرنگاران رسانه‌های دولتی در برابر سؤال علی علیزاده از منبع مالی و محل درآمد شبکه من و تو جالب توجه است. خبرنگارانی از خبرگزاری ایرنا و روزنامه ایران به علیزاده گفتند که بهتر است دنبال پیگیری منبع مالی خبرگزاری فارس باشد یا اصلاً خودش چرا ۱۵۰ پوند از من و تو گرفته است!

علیزاده، خود در توضیح ماجرای ۱۵۰ پوندی که مجری برنامه گفت که برای شرکت در برنامه درخواست کرده، می‌گوید: «من باید بخشی از قوانین بازی را می‌پذیرفتم. اگر می‌گفتم، از شما پول نمی‌گیرم که احتمالاً دعوتم را به هم می‌‎زدند. من هرگز پولی نگرفتم، اصلاً پولی به حساب من واریز نشده است و لحظه‌ای که من پایم را به سلامت (چون من نگرانی سلامت فیزیکی خودم را داشتم) از ساختمان «من‌وتو» بیرون گذاشتم، هم به آقای زراعتی (مجری برنامه) تلفن کردم، هم ایمیل زدم، که من پول شما که به خون مردم ایران، احتمالاً به خون بچه‌های یمن، و صد در صد به خون بچه‌های فلسطین و قطعاً به خون بچه‌های عراق و خون بچه‌های افغانستان آلوده است، نمی‌خواهم، چون می‌دانم بخشی از بودجه «من‌وتو» از وزارتخانه امریکا می‌آید. پول تلویزیون «من‌وتو» به فقر مردم ایران آلوده است، پول «من‌وتو» از بچه‌ای که در آشغال‌ها می‌گردد، گرفته شده است، معلوم است که این پول را در جیبم نمی‌گذارم... من توقع ندارم که زراعتی راست بگوید، اما از آن خبرنگار اصلاح‌طلب توقع دارم که خط‌کشی‌اش را یک‌بار برای همیشه با دشمن خارجی ایران مشخص کند.»

مشکل همین است که مرز اصلاح‌طلبان با دشمن حتی از نوع سلطنت‌طلبش هم روشن نیست و روشن نیست چرا وقتی پای منابع مالی «من و تو»‌ی سلطنت‌طلب وسط می‌آید، خبرنگاران اصلاح‌طلب باید دلخور شوند!

علیزاده توضیح جالبی می‌دهد: «اینکه روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب می‌رود در کنار تلویزیون «من‌وتو» می‌ایستد و به کسی حمله می‌‎کند که در آنجا از کلیت دولت و ملت ایران در مقابل سلطنت‌طلبی که با کلیت دولت و ملت ایران مشکل دارد و به دنبال تجزیه ایران می‌باشد، دفاع کرده است، مشکل ساختاری و سیاسی است. ما از سال ۷۶ اصرار داشتیم که دوستان لیبرال ما در ایران با دشمن خارجی ایران خط‌کشی دقیق کنند که هرگز نکردند. آن‌ها خط‌کشی‌شان با جناح مقابلشان در ایران بیشتر و دقیق‌تر است. من پارسال که به تلویزیونِ افقِ جمهوری اسلامی رفتم با من خط‌کشی و من را از گروه‌هایشان اخراج و بایکوت کردند... من فکر می‌کنم یکی از مسائل عمده درگیری‌های سیاسی در ایران نیز همین است که این دوستان اصلاح‌طلب و اعتدالی همچنان دوست و دشمن خود را از هم تشخیص نمی‌دهند، وگرنه خیلی واضح بود.»

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.