برو خدا رو شکر کن که چوپانی!
کمپین پیگیری شغل فرزندان مسئولان همچنان در شبکه های اجتماعی داغ است.
گر چه من صاحب منصب شده و مسئولم
دائما بین سران می روم و می لولم
منصب مرتفع و کرسی عالی دارم
در همین حوزه زمانی است که من مشغولم
لیک بیچاره ام و مفلس و نادار و ضعیف
غالبا در همه احوال ببین بی پولم
دخترانم همگی خانه نشینند ولی...
پسران نیز که در واقع همین اند ولی...
یکی از گل پسران رفته و چوپان شده است
همنشین با بز و بزغاله و میشان شده است
می رود اول صبحی پی گله به چرا
می زند غر که پدر جان تو بگو پس که چرا؟!
پدرت صاحب یک منصب عالی باشد
منصبی شیک و تمیز و متعالی باشد
بزند از بد ایام تو چوپان بشوی
دائما راهی صحرا و بیابان بشوی
گفتمش اینکه: پسر جان تو چرا می نالی؟
از چه بابت تو چنین غم زده و بد حالی؟!
برو و شکر خدا کن که تو چوپان هستی
باز مشغولی و دارای کمی نان هستی
بنگر کل پسرهای سران بیکارند
همگی بر سر بابا ننه شان سربارند
شغل خوبی است عزیزم برو و خر بچران
بیش از این نیز خودت را ننمایی نگران!
الغرض اینکه در این مدت طولانی کار
جز به خدمت نشده چیز دگر مقبولم
چون سعات شده و خادم ملت هستم
از همین منصب معمولی خود شنگولم
ای خدا مرحمتی کرده و عذرم بپذیر
که در این آخر عمری نکنی معزولم
بخش سایتخوان، صرفا بازتابدهنده اخبار رسانههای رسمی کشور است.
ارسال نظر