حضرت امام خمینی بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی پس از تبعید در سال ۴۳، مدتی در بورسای ترکیه بودند و بعد از آن به عراق و نجف اشرف تبعید شدند و تا سال ۵۷ در این کشور اقامت داشتند. از جمله برنامه‌های ایشان در نجف علاوه بر رسیدگی به امور نهضت اسلامی و مراجعه انقلابیون ساکن کشور به نجف، تدریس خارج فقه و اصول، نماز جماعت و زیارت حرم امیرالمونین(ع) بود.

متن زیر خاطره‌ای از حجت‌الاسلام و المسلمین محمدحسن رحیمیان از اعضای اصلی دفتر حضرت امام(ره) و شاگرد ایشان در نجف درباره وسیله نقلیه امام در نجف است که در کتاب "در سایه آفتاب" نقل شده است:

حضرت امام(ره) در نجف بطور معمول روزانه دست‌کم چهاربار برای نماز جماعت ظهر در مسجد شیخ انصاری و نماز مغرب در مدرسه آیت‌الله بروجردی و شبها برای تشرف به حرم حضرت امیرالمومنین(علیه‌السلام) و در ایام تحصیل برای درس در مسجد شیخ انصاری از منزل بیرون می‌آمدند و مجموعاً هشت‌بار مسافت بین این اماکن و خانه را پیاده طی می‌کردند و در سالهای اول، گاهگاهی که برای دید و بازدید به مسافرتهای دورتر می‌رفتند از درشکه که ارزان‌ترین وسیله نقلیه نجف بود استفاده می‌کردند.

در آن زمان در نجف تاکسی رایج نبود، ولی تعدادی محدود بنزهای گازوییلی کرایه‌ای با نام "ابوخمسه" وجود داشت که برای یک تا پنج نفر مسافر را داخل شهر ربع دینار، معادل پنجاه ریال در آن زمان، کرایه دریافت می‌کردند که از کرایه درشکه گران‌تر بود و به همین دلیل امام حاضر نبودند سوار این اتومبیل‌های کرایه‌ای شوند و حتی اصرار دیگران هم در این باره نتوانست روش امام را تغییر دهد...

حضرت امام(ره) همچنین برای مسافرت به کربلا که سالی چندبار به مناسبت زیارت‌های مخصوص امام حسین(علیه السلام) انجام می‌گرفت، از همان اتومبیل‌های کرایه‌ای ابوخمسه استفاده می‌کردند. این در حالی بود که امام اصرار دوستان عاشق به خصوص برخی کویتی‌ها را که می‌خواستند اتومبیل شخصی به ایشان اهدا کنند، هرگز نپذیرفتند.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.