زیباکلام: از بردن مراکش، پرتغال و اسپانیا استقبال نمی‌کنم

آرمان : چندان از این که ما بتوانیم مراکش، پرتغال و اسپانیا را بزنیم، استقبال نمی‌کنم، چون آن‌ وقت فکر می‌کنم که از نظر مسائل ناسیونالیسیتی صداوسیما دیگر می‌خواهد که بال دربیاورد. این است که معتقدم ای‌ کاش مسئولان ما و صداوسیما آن‌ قدر فوتبال را بزرگ را نمی‌کردند و پیروزی در فوتبال را تا این اندازه با اهمیت جلوه نمی‌دادند.

صادق زیباکلام، استاد دانشگاه، در یادداشتی برای روزنامه آرمان نوشت: «یک‌ بار دیگر هم در مصاحبه یا نوشته‌ای گفته بودم که خیلی علاقه‌مند نیستم تیم ایران در فوتبال برنده شود! برای این که وقتی در فوتبال برنده می‌شویم یک احساس کاذب به ما دست می‌دهد و در جایگاه و وضعیت خودمان تا حدود زیادی دچار دور شدن از حقیقت و واقعیت می‌شویم. به علاوه معتقدم متاسفانه می‌توان گفت در بسیاری از موارد بیش از اندازه به فوتبال بها می‌دهیم؛ در حالی که واقعا در نگاه به سایر کشورها، کمتر کشوری پیدا می‌شود که مثل ما ایرانیان این‌ قدر به آن بها دهند.

این فقط مردم عادی نیستند که این‌ قدر به فوتبال بها می‌دهند، بلکه مسئولان و صداوسیما سعی می‌کنند فضایی ناسیونالیستی را در رابطه با فوتبال به‌ وجود بیاورند که فی‌الواقع یک‌جورهایی بهره‌برداری‌های سیاسی هم با آن مخلوط می‌شود. در واقع خیلی با فضایی که در رابطه با فوتبال ایجاد می‌شود و با این هیجانات کاذبی که صداوسیما سعی می‌کند به راه بیندازد، با این امواج ناسیونالیستی که صداوسیما و مسئولان سعی می‌کنند به‌ راه بیندازند، موافق نیستم و به خاطر اینهاست که چندان از این که ما بتوانیم مراکش، پرتغال و اسپانیا را بزنیم، استقبال نمی‌کنم، چون آن‌وقت فکر می‌کنم که از نظر مسائل ناسیونالیسیتی صداوسیما دیگر می‌خواهد که بال دربیاورد. این است که معتقدم ای‌کاش مسئولان ما و صداوسیما آن‌قدر فوتبال را بزرگ را نمی‌کردند و پیروزی در فوتبال را تا این اندازه با اهمیت جلوه نمی‌دادند.

فوتبال، فوتبال است. آیا حالا که ایتالیا حتی در جام جهانی شرکت هم ندارد، مردم ایتالیا به‌ خاطر این که ایتالیا به جام جهانی راه نیافته، اعلام عزای عمومی کرده‌اند؟ لذا این ارزش و بها و این شور و هیجانی که مسئولان سعی می‌کنند ایجاد کنند، شاید در ازای برخی مسائل سیاسی است که از این طریق جبران می‌شود. در پاسخ به این سوال که آیا فوتبال می‌تواند برای آشتی ملت‌ها حداقل در یک گردهمایی محدود در یک فضا و مکان خاص مثل رقابت‌های جام جهانی نقش داشته باشد، باید بگویم که نه خیلی. مثلا فرض کنید که عربستان در این بازی‌ها با ما همگروه می‌شد! فرض کنید که امروز بازی ایران و عربستان است. غیر از این که بغض و کینه را بیشتر کند، چه کمکی در جهت کاهش تنش می‌کرد؟ فکر نمی‌کنم این‌ طور باشد. ورزش چندان به آشتی ملت‌ها و نزدیک‌ شدن آنها به همدیگر کمک نمی‌کند. من دوست دارم دو ملتی را که نسبت به هم سو‌ءتفاهم دارند، نشان دهید که در اثر بازی فوتبال یا کشتی با هم آشتی کرده باشند و قس علیهذا.»