به گزارش عصر ایران، «گویی در این کشور، مسئولان قسم جلاله یاد کرده‌اند که تا حد امکان از فناوری‌های جدید اجتناب کنند. نمونه بارزش که به بحث زلزله مرگبار کرمانشاه مربوط می‌شود، بحث ساختمان‌سازی است.

ایران روی کمربند جهانی زلزله است و هیچ روزی نیست که بخشی از این کشور نلرزد و در کنار این لرزش‌های خفیف، گاه زلزله‌ای سهمگین نیز می‌آید و خانه‌ها را بر سر مردمان این سرزمین آوار می‌کند و عده‌ای را می‌کشد و زخم می‌زند. در چنین کشوری، قاعدتاً اولویت جدی و دلمشغولی مردم و مسئولان باید این باشد که چگونه خانه‌سازی کنیم که در زلزله‌های مدام جان سالم به در ببریم؟

خوشبختانه در این باره، چرخ قبلاً اختراع شده و نیازی نیست آن را از نو بسازیم. در کشورهای توسعه‌یافته‌ای که همانند ایران زلزله‌خیز هستند، فناوری‌های جدیدی ابداع شده است که می‌توان با استفاده از آنها بناهای جدید را سبک و در عین حال مستحکم و مقاوم در برابر زلزله ساخت. این فناوری‌ها نیز، مخفی و دور از دسترس نیستند و بسیاری از مراکز دانشگاهی و مهندسین ایران بر آنها واقف‌اند. امکانات اجرایشان نیز در ایران مهیاست. فقط می‌ماند عزم و شعور استفاده از این فناوری‌ها که مشخص نیست چرا تا بدین اندازه کمرنگ است و هنوز که هنوز است، دوست داریم آجر به بالای دیوار پرت کنیم یا حداکثر با روش‌های ۵۰ سال قبل ساختمان‌سازی کنیم تا شاید روزی همان بناها به قاتل و گور خودمان تبدیل شوند!

همین دوبی را نگاه کنید! مسئولان این شهر، فناوری احداث بنا با استفاده از چاپگرهای سه‌بعدی که جزو جدیدترین فناوری‌های مدرن دنیاست را اجرا کرده‌اند و چندی پیش یک ساختمان ۲۵۰ متری کاربردی را به وسیله چاپگر سه بعدی در ۱۷ روز ساختند. حاکم دوبی نیز اعلام کرده است که با استفاده از این فناوری، تا سال ۲۰۳۰ میلادی ۲۵ درصد از ساختمان‌های دوبی به وسیله پرینت سه‌بعدی ساخته خواهند شد. همین نگاه استقبال‌گرایانه به فناوری است که دوبی را از بیابانی خشک و بی‌آب و علف به شهری پر رونق تبدیل کرده است.

یا هم‌اکنون در برخی کشورها، انبوه‌سازی مسکن با استفاده از «قطعات پیش‌ساخته کارخانه‌ای» آغاز شده است؛ بدین‌گونه که در محل بنا، تنها قطعات و دیوارهای پیش‌ساخته را روی هم سوار می‌کنند که هم سرعت بسیار بالایی دارد، هم ارزان‌تر است و هم در برابر زمین‌لرزه مقاوم‌تر. اما در ایران که معضل مسکن به یک سرطان تبدیل شده است - به رغم این که می‌دانند چنین راهکاری وجود دارد - از این راه ساده که می‌تواند حلّال مشکلات باشد استفاده نمی‌کنند و ترجیح می‌دهند به همان روش‌های ناکارآمد قدیمی بسنده کنند.

ژاپن نیز مثال کلاسیک ساختمان‌های ضد زلزله است. این کشور مهد زمین‌لرزه‌های جهان است و زلزله‌های قدرتمند در این کشور بسیار اتفاق می‌افتد. با این حال نه ساختمانی فرو می‌ریزد و نه آدم‌ها کرورکرور کشته و مجروح می‌شوند. قطعاً زلزله‌های ژاپن مهربان نیستند؛ آن چه باعث شده زلزله در ژاپن دیگر کابوسی همیشگی نباشد، این است که آنها ساختمان‌هایشان را با فناوری جدید (مانند سطوح لغزنده، سیستم تعلیق، کمپرسور هوا، ضربه‌گیر، اتصالات پلاستیکی و...) می‌سازند؛ واقعاً به همین سادگی!

سوال این است که وظیفه دانشکده‌های مهندسی کشور در این باره چیست؟ آیا نباید واسطه انتقال فناوری و عامل بومی کردن آن در کشور باشند؟ یا این که مانند اغلب دانشکده‌های رشته‌های دیگر، صرفاً در حال تکرار درس‌های قدیمی‌اند؟

وظیفه وزارت راه و شهرسازی که متولی ساخت مسکن در کشور است، چیست؟ چرا نباید مسئولان این وزارتخانه به اندازه حاکمان دوبی تدبیر و خرد داشته باشند؟ چرا باید مسئولان این وزارتخانه این همه بر بستن چشم و گوش‌شان بر روی فناوری‌های جدید اصرار داشته باشند؟ کدام یک از فناوری‌هایی که در ژاپن استفاده می‌شود و چند موردش را ذکر کردیم، توسط این وزارتخانه عریض و طویل اجرایی و الزامی شده است؟ چرا شوراهای شهر و شهرداری‌ها در دستورالعمل‌های ساخت و ساز شهری تجدید نظر نمی‌کنند و اجازه می‌دهند روی کمربند جهانی زلزله و حتی روی گسل‌ها، ساختمان‌های ناایمن ساخته شود؟ چرا الزام به استفاده از فناوری‌های جدید را مصوب و اجرایی نمی‌کنند؟

سازمان نظام مهندسی که بار علمی و نظارتی ساخت و سازها را بر دوش می‌کشد، چه می‌کند و چرا آن همه مهندس تحصیل‌کرده این سازمان، مطالبه استفاده از فناوری‌های جدید برای ساختمان‌سازی را در در دستور کار قرار نمی‌دهند؟

کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی که اعضایش نمایندگی مردم را بر عهده دارند چرا در برابر ادامه ساخت و سازها به روش‌های قدیمی سکوت کرده‌اند و چرا طرحی را برای الزامی کردن استفاده از فناوری‌های مدرن به صحن علنی نمی‌برند؟

آقایان و خانم‌های مسئول! چشم‌هایتان را باز و وجدان‌هایتان را بیدار کنید! به فکر افرادی باشید که در آینده‌ای نه چندان دور، زیر آوارها جان خواهند داد. ایمن‌سازی کشور در برابر زلزله کار محالی نیست، فقط کافی است یک جست‌وجوی اینترنتی انجام دهید تا ببینید در دنیا چگونه ساختمان‌سازی می‌کنند. همان کار را انجام دهید تا خودتان، خانواده‌هایتان و مردم، مدام زیر آوار نمانند و قربانی نشوند.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.