به گزارش نامه نیوز، باز هم بحث بر سر اختلاف با محمدرضا عارف است؛ یکی از چهره های جریان اصلاح طلب که فرزندان سیاسی آیت الله هاشمی تمام تلاششان را کردند تا از انتخابات ریاست جمهوری یازدهم کناره گیری کند. آنگونه که برخی رسانه ها به صورت غیر رسمی روایت کرده اند اعضای کمیته سیاسی حزب کارگزاران در آخرین جلسه خود انتقادات بسیاری نسبت به عملکرد عارف رئیس شورای عالی سیاستگذاری اصلاحات و رئیس فراکسیون امید وارد کرده و عنوان کردند به عنوان  چهره‌های اصلاح طلب در جبهه اصلاحات، اطلاعات دقیقی از آنچه در فراکسیون امید و پارلمان می گذرد، ندارند. به اعتقاد آن‌ها فراکسیون امید در مدیریت نیازمند بازنگری است. آن طور که از شواهد پیداست کارگزارانی‌ها دیگر قصد ندارند در خفا و پشت پرده مخالفت خود را با عارف ابراز کنند .

 

شروع مخالفت کارگزارانی‌ها با عارف 

اختلافات با عارف قبل از ورود حسن روحانی به پاستور علنی شد؛ کارگزارانی ها  که در دوران دولت داری محمود احمدی نژاد از قدرت دور مانده بودند در سال پایانی دولت دولت دهم ، عزم خود را برای بازگشت به قدرت جزم کردند. سال ۹۲ برای کارگزارانی‌ها فصل بازگشت به قدرت سیاسی بود. همان روزها که عارف پیش از دیگر نامزدهای اصلاح‌طلب در انتخابات اعلام نامزدی کرده بود و بسیاری از اصلاح طلبان پشت او بودند ، آن ها به دنبال نامزد دیگری بودند و عارف را  در قد و قواره ریاست جمهوری نمی دانستند. 

 

برای مثال غلامحسین کرباسچی، دبیرکل حزب کارگزاران در آن دوره در پاسخ به این سوال که برخی از اصلاح طلبان (عارف) ادعا کرده اند کارگزاران به صورت مستقل عمل می کند و با دیگر گروهها هماهنگ نیست؛ گفته بود : «کارگزاران با سایر مجموعه اصلاحات هماهنگ است اما بله ممکن است با کسانیکه اخیرا ادعای اصلاح طلبی کرده اند و جزء اصلاح طلبان بدلی هستند هماهنگ نباشد.» هر چه بود حزب کارگزاران در پشت پرده در کنار برخی رفقای اعتدالی‌شان در جریان اصولگرا در حال راضی کردن حسن روحانی برای کاندیداتوری بودند و با حمایت از گفتمان اعتدال و حسن روحانی تلاش زیادی برای کناره‌گیری عارف داشتند. امری که در نهایت محقق شد و با انصراف عارف، چهره نزدیک به آنها راهی پاستور شد. 

 

مخالفت خوانی در انتخابات مجلس دهم 

بعد از انتخابات ریاست جمهوری یازدهم بسیاری از چهره‌های سیاسی انصراف عارف را دلیل پیروزی حسن روحانی دانستند و به فکر افتادند پاداش از خود گذشتگی او را بدهند. انتخابات مجلس دهم شاید بهترین فرصت برای جبران مافات بود. اما همان زمان هم کارگزارانی‌ها باز هم پرچم مخالفت را بالا بردند. تمام تلاش خود را نیز  به کار بستند تا با کنار زدن عارف، ناطق نوری را سرلیست ائتلاف اصلاح طلبان و اعتدالیون کنند. هرچند هیچ گاه ابراز تمایلی از سوی ناطق نوری برای ورود به صحنه انتخابات صورت نگرفته بود اما کارگزارانی ها از تلاش دست بر نداشته و  تصویر ناطق را در صفحه مجلات و روزنامه‌های خود قرار دادند. ناطق اما نیامد ! اما باز هم کارگزارانی‌ها تغییر رویه نداده و روی خوش به عارف نشان ندادند و به دنبال گزینه های دیگری رفتند تا عارف در حاشیه قرار گیرد. در نهایت اما این عارف بود که در انتخابات مجلس دهم توانست بر صندلی ریاست فراکسیون امید تکیه بزند.

 

ترجیح نقد «لاریجانی» بر «نسیه» عارف

 پس از برگزاری انتخابات دهم و راه‌یابی لیست مورد حمایت ائتلاف امید در تهران به مجلس، حرف‌ و حدیث‌ها بر سر ریاست مجلس بالا گرفت. اما باز هم این کارگزارانی ها بودند که از بین لاریجانی و عارف، لاریجانی را گزینه مناسب‌تری برای ریاست بهارستان دانستند و چراغ سبز را به علی لاریجانی نشان دادند. برخی از آنها حتی در جریان رقابت‌های انتخاباتی نیز، گفته بودند که لاریجانی «نقد» را به عارف «نسیه» ترجیح می‌دهیم. 

 

مخالفت‌ها با ریاست عارف تا آن جا پیش رفت که کرباسچی دبیرکل حزب کارگزاران در اظهاراتی گفت: « دکتر لاریجانی از شخصیت‌هایی است که در مساله برجام اثبات کرده که منافع ملی را بر منافع حزبی و گروهی ترجیح می‌دهند و امروز بسیاری از افراد می‌گویند ایشان صلاحیت چنین سمتی (ریاست مجلس) را دارد.» در نهایت هم با لابی برخی از اصلاح طلبان با اصولگرایان و تلاش کارگزاران آرزوهای عارف نقش بر آب شد و ردای ریاست بهارستان بار دیگر به علی لاریجانی رسید.

 

اختلاف در شورای پنجم

مخالفت‌ها در سال ۹۶ و در انتخابات شوراها نیز تکرار شد؛ زمان بستن لیست شوراهای شهر که رسید بار هم زمزمه های اختلاف بلند شد و تیم نزدیک به کرباسچی و مرعشی با تیم نزدیک به عارف در مقابل هم صف آرایی کردند. وقتی شورای عالی سیاست‌‌گذاری اصلاح‌طلبان لیست انتخاباتی شورای شهر تهران را اعلام کرد حسین مرعشی سخنگوی حزب کارگزاران در کانال تلگرامی‌اش لیستی را منتشر کرد که با لیست اعلامی شورای سیاستگزاری اصلاح طلبان اختلاف داشت. مرعشی با انتشار این لیست عملا مخالفت خود با عارف را اعلام کرد.

 

اختلاف بر سر ریاست خیابان بهشت

کارگزاران بر سر گزینه‌های شهرداری هم اختلاف نظرهای جدی با عارف داشتند. اصلاح طلبان به دنبال شهرداری مهرعلیزاده و کارگزاران به دنبال شهرداری محسن هاشمی بودند و در همین راستا رجز خوانی‌ها را آغاز کردند. هرچند از همان روزهای ابتدایی موضوع ریاست محسن هاشمی به دلیل تعهد اعضای راه یافته به شورا منتفی شد اما کارگزارانی ها نام های دیگری همچون مرعشی و محمد علی نجفی را روی میز گذاشتند. در نهایت این کارگزارانی ها بودند که موفق شدند نامزد مورد حمایت خود را به خیابان بهشت بفرستند. 

 

سکانس آخر

گویا حزب کارگزاران سازندگی قصد ندارند روی خوشی به این چهره جریان اصلاحات نشان بدهند. بر  اساس اخبار برخی ساست های خبری آن ها در آخرین رویاروی خود با عارف چند روز پیش در جلسه کمیته سیاسی حزب کارگزاران انتقادات خود را بی محابا مطرح کرده  و مدیریت عارف را زیر سوال بردند.

 

با این اوصاف به نظر می رسد فصل جدیدی از مخالفت های فرزندان سیاسی آیت الله  هاشمی با سیاستمدار یزدی آغاز شده است. 

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.