تحلیل تکنیکال شاخص کل بورس اوراق بهادار نشان می‌دهد
چشم‌انداز «تپیکس» در چند سناریو
میانگین‌های متحرک در دوره‌های زمانی متفاوت، یک ابزار تعقیب‌کننده محسوب می‌شوند، چون این اندیکاتور دنباله‌رو اطلاعات است. بنابراین باید این موضوع را همیشه در ذهن داشت که به هیچ عنوان نمی‌توان از میانگین‌های متحرک برای پیش‌بینی آینده بازار استفاده کرد. بیشترین کاربرد میانگین‌های متحرک استفاده از آنها به عنوان سطوح حمایتی و مقاومتی است.
شاخص در پایین ابرایچیموکو در حال حرکت است و این موضوع نشان می‌دهد که روند فعلی شاخص نزولی است. دو نوسان نمای سنکوی A و سنکوی B بدنه اصلی ابرایچیموکو را می‌سازند که اطلاعات خوبی به تحلیلگران می‌دهند. ابر کوموی نزولی آینده و همچنین شیب منفی سنکوی A، احتمال حرکت نزولی را در روزهای آتی افزایش می‌دهد. در صورت افزایش قیمت‌ها، بدنه اصلی ابر کومو به عنوان سطح مقاومتی بسیار قدرتمندی نقش بازی کند.
ابر ایچیموکو مجموعه‌ای از شاخص‌های تکنیکال است که سطوح حمایت و مقاومت و همچنین حرکت و جهت‌گیری بازار را نشان می‌دهد. ابزار ایچیموکو این کار را با گرفتن چندین میانگین و رسم آنها روی نمودار انجام می‌دهد. همچنین از این ارقام برای محاسبه «ابری» استفاده می‌کند که سعی در پیش‌بینی محل حمایت یا مقاومت در آینده دارد. اگرچه این ابزار در نگاه اول پیچیده به نظر می‌رسد، اما افرادی که با چگونگی خواندن نمودار آشنا هستند، معمولا می‌توانند با استفاده از آن، تحلیل‌های خوبی از آینده بازار داشته باشند. ابر قسمت اصلی شاخص است. وقتی قیمت زیر ابر است روند نزولی است. وقتی قیمت بالاتر از ابر باشد، روند صعودی است و هنگامی که قیمت درون ابر قرار دارد بازار در حالت بی‌تصمیمی قرار دارد.
بسیاری از نمادهای بزرگ در وضعیت بنیادی مناسبی هستند اما اگر به هر دلیلی شاخص بورس اوراق بهادار حرکتی صعودی به خود گرفت، می‌توان در فاز اول سناریوی افزایشی، انتظار داشت تا منطقه یک میلیون و 300 هزار واحد افزایش داشته باشد. در این فاز علاوه بر محدوده یک میلیون و 257 هزار واحد، سه میانگین متحرک 50، 90 و 120 روزه نیز نقش مقاومتی بازی می‌کنند و کار را برای ادامه حرکت صعودی دشوار خواهند کرد. در پرده دوم از سناریوی افزایشی شاخص هدف یک میلیون و 450 هزار واحد را دنبال می‌کند که البته مقاومت یک میلیون و 365 هزار واحد می‌تواند از تکمیل این مرحله جلوگیری کند. با کمی خوش‌بینی می‌توانیم امیدوار باشیم شاخص کل تا چند ماه آینده به محدوده‌های یک میلیون و 500 هزار واحد برسد. بررسی مراحل بعدی سناریوی افزایشی را در صورت لزوم بعدا بررسی خواهیم کرد. محدوده‌های مقاومتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا عرضه‌کنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند صعودی یا افزایش قیمت‌ها باشند. از ابتدای سال تاکنون شاخص کل بورس اوراق بهادار حدود 5/ 9 درصد کاهش داشت. این در حالی است که شاخص کل هموزن تقریبا 6/ 5 درصد و شاخص کل فرابورس فقط 8/ 2 درصد افت داشتند. در این مدت، نمادهای بزرگ بازار بیشتر از نمادهای کوچک ریزش داشتند و این موضوع می‌تواند در آینده بازار تاثیر زیادی بگذارد. در صورتی که بازار در جهت افزایش گام بردارد، سرمایه‌گذاران با فروش سهم‌های کوچک خود به دنبال خرید نمادهای بزرگ و بنیادی بازار می‌روند. این موضوع باعث می‌شود سمت عرضه در نمادهای کوچک هر روز قوی‌تر شود و صف‌های فروش در آنها سنگین‌تر خواهد شد، یا اینکه شرکت‌های کوچک به نوبت و به علتی خاص بسته شوند و بدون دامنه نوسان و با 20 تا 30 درصد منفی بازگشایی شوند. با توجه به زیاد بودن شرکت‌های کوچک در بازار سرمایه این صف فروش‌ها و منفی باز شدن‌ها می‌تواند بر کلیت بازار تاثیر بگذارد و احتمال دارد در مرحله بعدی ریزش، این نمادهای کوچک باشند که موجبات منفی شدن بازار را فراهم کنند. به هر ترتیب، در پرده اول از سناریوی کاهش قیمت‌ها شاخص تا منطقه یک میلیون و 100 هزار واحد افت داشته باشد که البته منطقه یک میلیون و 130 هزار واحد به عنوان سطوح حمایتی می‌تواند مانع کامل شدن این پرده از کاهش قیمت‌ها شود. اگر بازار نتواند در محدوده هدف پرده اول از سناریوی کاهشی خود را جمع و جور کند، انتظار می‌رود در فاز دوم سناریوی کاهشی، سرمایه‌گذاران با فروش‌های هیجانی باعث افت شاخص تا محدوده یک میلیون و 50 هزار واحد یا حتی یک میلیون واحد شوند. فعلا شکسته شدن محدوده یک میلیون واحد به سمت پایین دور از ذهن است ولی اگر این اتفاق بیفتد، سطح 915 هزار واحد می‌تواند نقش حمایتی خوبی داشته باشد. مناطق حمایتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا تقاضا‌کنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند نزولی یا کاهش قیمت‌ها باشند.
