تکنیک‌های معامله

بررسی نسبت‌های نقدشوندگی

زهره صفری کارشناس بازار سرمایه از آنجا که نسبت‌های نقدشوندگی، اهرم مالی شرکت را اندازه‌گیری می‌کنند، به تحلیلگران کمک می‌کنند تا توانایی شرکت را در باز‌پرداخت بدهی‌های بلند‌مدت بررسی کنند. در مواردی نیز ریسک شرکت را می‌سنجند. یکی از این نسبت‌ها، نسبت اهرم مالی است. این نسبت بررسی می‌کند چه درصدی از ساختار شرکت را، بدهی‌ها تشکیل می‌دهند. اهرم مالی از نسبت «متوسط کل دارایی‌ها» به «متوسط کل حقوق مالکانه» به دست می‌آید. نسبت اهرم مالی یا نسبت اهرمی، هر چه بزرگ‌تر باشد، نشانه آن است که شرکت ریسک بیشتری را متحمل می‌شود. سرمایه‌گذاران با محاسبه این نسبت می‌توانند ریسک خود را مدیریت کنند.

از جمله نسبت‌هایی که به توانایی بازپرداخت دیون شرکت می‌پردازد، نسبت پوشش بهره است. این نسبت نشان می‌دهد یک شرکت چقدر احتمال دارد در بازپرداخت هزینه بهره خود دچار مشکل شود (یا نشود). نسبت بهره از تقسیم «سود قبل از بهره و مالیات» به «هزینه بهره» محاسبه می‌شود. هر چه این نسبت بزرگ‌تر باشد، احتمال اینکه شرکت نتواند هزینه بهره خود را بپردازد، کمتر است.

نسبت بعدی، نسبت پوشش بهره ثابت است. این نسبت نیز توانایی شرکت در پرداخت دیون را بررسی می‌کند. این نسبت از تقسیم «مجموع هزینه اجاره و سود قبل از بهره و مالیات» بر «مجموع هزینه اجاره و هزینه بهره» به دست می‌آید. در این فرمول نسبت به فرمول قبل، هزینه اجاره به صورت و مخرج اضافه شده است. اگر هزینه اجاره در این فرمول بسیار بالا باشد، منجر به کوچک شدن این نسبت می‌شود (زیرا  رشد مخرج بیشتر از رشد صورت خواهد بود). این نسبت برای مجموعه‌هایی که دارایی‌های اجاره‌ای زیادی دارند، بسیار کاربردی است. زیرا چنین شرکت‌هایی، علاوه بر داشتن هزینه مهمی مانند هزینه بهره، همواره با هزینه اجاره نیز که هزینه قابل توجهی است، مواجه هستند.