شاخص فرآورده‌های نفتی در بالای دو میانگین متحرک ۱۵۰ و ۲۰۰ روزه معامله می‌شود که این موضوع، نکته‌ای مثبت و امیدوار‌کننده برای سرمایه‌گذاران این صنعت است. این دو محدوده در صورت کاهش قیمت‌ها، می‌توانند نقش حمایتی بسیار قدرتمندی بازی کنند.میانگین متحرک با دوره‌های زمانی مختلف، به‌عنوان یکی از متداول‌ترین و پرکاربردترین اندیکاتورهای تکنیکال، پایه و اساس بسیاری از تحلیل‌های تکنیکال است. به بیان ساده می‌توان گفت این اندیکاتور میانگینی از داده‌های اصلی روزانه‌(معمولا قیمت آخرین معامله) است. میانگین‌های متحرک در دوره‌های زمانی متفاوت، یک ابزار تعقیب‌کننده محسوب می‌شوند، چون این اندیکاتور دنباله‌رو‌ اطلاعات است. بنابراین باید این موضوع را همیشه در ذهن داشت که به هیچ عنوان نمی‌توان از میانگین‌های متحرک برای پیش‌بینی آینده بازار استفاده کرد. بیشترین کاربرد میانگین‌های متحرک استفاده از آنها به‌عنوان سطوح حمایتی و مقاومتی است.روند نزولی کوتاه‌مدت صعودی است و بعضی از شاخص‌های تکنیکال خبر از تغییر روند کلی بازار از نزولی به صعودی می‌دهند. توجه داشته باشید که شیب خط روند نزولی میان‌مدت کمتر از شیب خط روند نزولی بلند‌مدت است، این موضوع به این معناست که خط روند نزولی میان‌مدت در بالای خط روند نزولی بلند‌مدت قرار دارد، به همین دلیل روند نزولی بلند‌مدت به سمت بالا شکسته شده ولی شاخص هنوز با روند نزولی میان‌مدت درگیر است و تا امروز نتوانسته آن را به سمت بالا قطع کند. به هر ترتیب با شکسته شدن روند نزولی بلند‌مدت و تشکیل روند صعودی کوتاه‌مدت، احتمال رخ دادن سناریوی افزایشی از سناریوی کاهشی بیشتر است.

در مرحله اول از سناریوی افزایشی می‌توان انتظار داشت، شاخص صنعت فرآورده‌های نفتی تا محدوده‌های ۵ میلیون و ۳۰۰ هزار واحد افزایش داشته باشد که البته علاوه بر محدوده خط روند نزولی و توده متراکم میانگین‌های متحرک ۱۲۰، ۹۰ و ۵۰ روزه، دو منطقه مقاومتی ۴ میلیون و ۳۰۰ هزار واحد و ۴ میلیون و ۸۰۰ هزار واحد می‌توانند مانع کامل شدن این مرحله از افزایش قیمت‌ها شوند. اگرچه عبور از فاز اول افزایش قیمت‌ها دشوار است و مقاومت‌های زیادی در این مسیر وجود دارد، ولی سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر امیدوارند این اتفاق بیفتد. البته بعد از شکسته شدن خط روند نزولی میان‌مدت، بعضی از افراد با ریسک معمولی هم به افزایش تقاضا کمک خواهند کرد. به هر ترتیب در مرحله دوم افزایش قیمت‌ها شاخص با عبور از مقاومت ۵ میلیون و ۷۵۰ هزار واحد به دنبال هدف ۶ میلیون و ۱۰۰ هزار واحد است. احتمال گذر از این محدوده نیز دور از ذهن نیست و بسیاری از معامله‌گران با هدف رسیدن شاخص این صنعت به محدوده‌های ۸ میلیون واحد، وارد این صنعت شده‌اند. این سرمایه‌گذاران امیدوارند که صنعت فرآورده‌های نفتی علاوه بر عبور از مرحله اول و دوم، از مقاومت‌های ۶ میلیون و ۷۰۰ هزار واحد و ۷ میلیون واحد نیز خواهد گذشت. تحلیلگران محافظه‌کار در تکمیل این پرده کمی تردید دارند ولی تحلیلگران جسور وعده فتح قله تاریخی، یعنی ناحیه ۱۰ میلیون واحد را نیز می‌دهند و اعتقاد دارند شاخص فرآورده‌های نفتی از مقاومت‌های ۸ میلیون و ۵۰۰ هزار واحد و ۹ میلیون واحد نیز عبور خواهد کرد. مناطق مقاومتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا عرضه‌کنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند صعودی یا افزایش قیمت‌ها باشند.هنوز اعتمادها به بازار و همچنین به صنعت فرآورده‌های نفتی برنگشته است، روند میان‌مدت هم اگرچه شکننده به نظر می‌رسد ولی هنوز پا‌برجا است، از طرفی مرحله اول افزایش قیمت‌ها با مقاومت‌های بسیار قدرتمندی روبه‌رو است که شکستن هر کدام از آنها احتیاج به ورود پول بسیار زیادی دارد. بنابراین متوقف شدن حرکت افزایشی صنعت فرآورده‌های نفتی و بازگشت به مدار نزولی نیز بعید نیست، هر چند احتمال آن فعلا کمتر از سناریوی افزایشی است. با این تفاسیر، واکنش به یکی از محدوده‌های مقاومتی با چاشنی تحمیل کردن ریسک‌های نامتعارف، از جنس قانون و دستورالعمل، حرکت به سمت محدوده ۳ میلیون و ۲۵۰ هزار واحد در مرحله اول سناریوی کاهشی دور از ذهن نیست، هرچند این اتفاق ممکن است بعد از رخ دادن گوشه‌ای از پرده اول سناریوی افزایشی انجام پذیرد. تکمیل فاز اول ریزش قیمت‌ها فعلا از احتمال کمی برخوردار است، ولی اگر این اتفاق بیفتد، شاهد عرضه‌های هیجانی در این صنعت خواهیم بود که نتیجه آن حرکت به سمت ۲ میلیون و ۵۵۰ هزار واحد است. در این مسیر دو محدوده ۳ میلیون واحد و ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار واحد به‌عنوان مقاومت معرفی می‌شوند. مناطق حمایتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا تقاضا‌کنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند نزولی یا کاهش قیمت‌ها باشند.