البته باید به این نکته توجه کرد که شاخص کل با محدوده خط روند نزولی میان‌مدت درگیر است و کاهش حجم معاملات و سردرگمی معامله‌گران را می‌توان به این ترتیب توجیه کرد که البته دامنه نوسان نامتقارن به این موضوع دامن زده است. همین عامل می‌تواند سرمایه‌گذاران ریسک گریز و حتی بعضی از سرمایه‌گذاران با ریسک معمولی را از بازار فراری دهد و آنها را به افراد بورس گریز تبدیل کند. از نظر تکنیکالی نیز حضور شاخص در پایین دو میانگین متحرک ۹۰ و ۵۰ روزه این افراد را در سرمایه‌گذاری مردد کرده است. در این هفته میانگین متحرک ۱۲۰ روزه نیز به سمت پایین شکسته شد که علت خروج بعضی از افراد از بازار، همین موضوع است. این سطوح در آینده می‌توانند به‌عنوان مقاومت معرفی شوند و مانع رسیدن شاخص به اهداف قیمتی شوند. از طرفی حضور شاخص در بالای دو میانگین متحرک بسیار مهم ۱۵۰ و ۲۰۰ روزه، بعضی از افراد ریسک‌پذیر را برای سرمایه‌گذاری در بورس تهران جسور کرده است.

 می‌توان گفت این اندیکاتور میانگینی از داده‌های اصلی روزانه (معمولا قیمت آخرین معامله) است. میانگین‌های متحرک در دوره‌های زمانی متفاوت، یک ابزار تعقیب‌کننده محسوب می‌شوند، چون این اندیکاتور دنباله روی اطلاعات است. بنابراین باید این موضوع را همیشه در ذهن داشت که به هیچ عنوان نمی‌توان از میانگین‌های متحرک برای پیش‌بینی آینده بازار استفاده کرد. بیشترین کاربرد میانگین‌های متحرک استفاده از آنها به‌عنوان سطوح حمایتی و مقاومتی است.

اگرچه خط روند نزولی کوتاه‌مدت به سمت بالا شکسته شده ولی هنوز روند میان‌مدت نزولی است و مقاومت‌های بسیار قدرتمندی پیش روی شاخص قرار دارند. ضمن اینکه هنوز اعتمادها به بورس برنگشته و مصوبات و دستورالعمل‌های خاص بازار سرمایه ایران، ریسکی مضاعف را به سرمایه‌گذاران وارد کرده است. بنابراین واکنش منفی به یکی از این سطوح مقاومتی می‌تواند آغازگر مرحله اول سناریوی کاهش قیمت‌ها باشد. هدف پرده اول از سناریوی ریزش قیمت‌ها محدوده یک میلیون و ۱۰۰ هزار واحد است که البته مناطق یک میلیون و ۱۷۰ هزار واحد و یک میلیون و ۱۳۰ هزار واحد به‌عنوان سطوح حمایتی می‌توانند مانع کامل شدن این پرده از کاهش قیمت‌ها شوند. در این مرحله میانگین متحرک ۱۵۰ روزه نیز می‌تواند نقش حمایتی خوبی بازی کند. اگر عرضه‌ها در منطقه یک میلیون و ۱۰۰ هزار واحد افزایش داشته باشد حرکت به سمت یک میلیون واحد دور از ذهن نخواهد بود. در این مرحله از ریزش قیمت‌ها سطح یک میلیون و ۵۰ هزار واحد، به‌عنوان منطقه حمایتی بسیار مهم، می‌تواند مانع ریزش قیمت‌ها شود. مهم‌ترین سطح حمایتی در این پرده از سناریوی کاهش قیمت‌ها، محدوده میانگین متحرک ۲۰۰ روزه است که در صورت شکسته شدن به سمت پایین بسیاری از افراد ریسک‌پذیر نیز به دنبال محلی مناسب برای سرمایه‌گذاری از بورس اوراق بهادار کوچ خواهند کرد. در صورت شکسته شدن محدوده یک میلیون واحد به سمت پایین، منطقه ۹۲۰ هزار واحد می‌تواند مانع ریزش بیشتر قیمت‌ها شود. مناطق حمایتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا تقاضا‌کنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند نزولی یا کاهش قیمت‌ها باشند.

از احتمال افزایش قیمت‌ها در کوتاه‌مدت کاسته شده است ولی حضور شاخص در نزدیکی محدوده اشباع فروش که بعد از چند روز متوالی کاهش قیمت به آن می‌رسیم و همچنین حضور شاخص در نزدیکی حمایت خوب یک میلیون و ۱۷۰ هزار واحد، می‌تواند نقطه امیدی برای بعضی از سرمایه‌گذاران باشد. بورس تهران به کاهش قیمت‌ها عادت کرده و فعلا احتمال افزایش قیمت‌ها کمتر از احتمال کاهش قیمت‌ها است. به هر ترتیب در مرحله اول از سناریوی افزایشی، شاخص کل به سمت شکستن محدوده خط روند نزولی میان‌مدت حرکت می‌کند. محدوده یک میلیون و ۲۱۰ هزار واحد در هفته گذشته به سمت پایین شکسته شد که می‌تواند در آینده نقش مقاومتی بازی کند. عبور کامل از پرده اول افزایش قیمت‌ها دور از انتظار نیست و در صورت شکسته شدن خط روند نزولی میان‌مدت به سمت بالا دوباره امیدها به بازار سرمایه باز می‌گردد، در فاز دوم سناریوی افزایش قیمت ها، افراد ریسک‌پذیر و حتی بعضی از افراد با ریسک متعادل نیز وارد بازار خواهند شد. هدف این مرحله محدوده یک میلیون و ۳۰۰ هزار واحد است. در فاز بعدی افزایش شاخص به دنبال رسیدن به هدف قیمتی یک میلیون و ۴۵۰ هزار واحد است که البته مقاومت یک میلیون و ۳۶۵ هزار واحد می‌تواند از تکمیل این مرحله جلوگیری کند. با کمی خوش‌بینی می‌توانیم امیدوار باشیم شاخص تا چند ماه آینده به محدوده‌های یک میلیون و ۶۰۰ هزار واحد برسد که البته فعلا اظهار نظر در مورد آن بسیار دشوار است. در فاز چهارم افزایش قیمت‌ها محدوده مقاومتی بسیار قدرتمند یک میلیون و ۵۰۰ هزار واحد قرار دارد.

 

اخبار مرتبط