این اتفاق ۲۰ روز کاری پیش رخ داده است و همراه آن روند صعودی میان‌مدت نیز به سمت پایین شکسته شد که این موضوع کمی کار را برای ادامه روند صعودی پیچیده می‌کند. در حرکت‌های اصلاحی قیمت‌ها، روند صعودی بلند‌مدت به هیچ‌وجه شکسته نخواهد شد. روند صعودی بلند‌مدت این صنعت نیز کماکان پابرجاست. احتمالا این فاز با تشکیل روند نزولی در کوتاه‌مدت همراه باشد که از حدود ۲۲ روز کاری قبل، تشکیل روند نزولی در کوتاه‌مدت آغاز شده است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت شاخص محصولات فلزی احتمالا در مسیر اصلاح قرار گرفته است. در صورت ادامه کاهش قیمت‌ها در شاخص این صنعت می‌توان هدف ۳۷۵ هزار واحد را برای آن متصور بود که البته انتظار می‌رود محدوده مهم ۳۹۵ هزار واحد که هم برای تحلیلگران محافظه‌کار و هم برای معامله‌گران ریسک‌گریز حائز اهمیت است مانع بزرگی برای رسیدن به این هدف باشد. اگر سهام شرکت‌های موجود در این شاخص به کاهش قیمت‌ها ادامه دهند و روند صعودی بلند‌مدت را به سمت پایین بشکنند دیگر به این کاهش قیمت‌ها اصلاح نمی‌گوییم و مسیر شاخص را ریزشی در نظر می‌گیریم. سه محدوده ممکن است مانع ریزش شاخص محصولات فلزی شوند، محدوده ۳۵۴ هزار و ۵۰۰ واحد، ۳۳۰ هزار واحد و ۳۰۵ هزار واحد که به آنها حمایت می‌گوییم. این محدوده‌ها را می‌توان به‌عنوان اعداد مهم حمایتی شاخص مورد مطالعه در هفته‌های آینده در نظر داشت. از نشانه‌های پایان فاز اصلاحی ورود قیمت‌ها به منطقه‌ای است که بعد از چند روز کاهش قیمت تقریبا متوالی به آن می‌رسد و به آن منطقه اشباع فروش می‌گوییم. البته ممکن است قیمت به این ناحیه وارد نشود و تنها به نزدیکی مرز آن برسد. به هر ترتیب به نظر می‌رسد این اتفاق نیز در این صنعت رخ داده است. بنابراین پایان فاز اصلاحی در صنعت محصولات فلزی محتمل است. در صورت خروج از فاز اصلاحی و افزایش قیمت‌ها، شاخص این صنعت به دنبال هدف در محدوده ۵۹۰ هزار است که بعد از خط روند نزولی کوتاه‌مدت، محدوده مقاومتی ۴۱۵ هزار واحد، ۴۴۶ هزار واحد و ۴۸۷ هزار واحد و ۵۳۰ هزار واحد ممکن است مانع رسیدن به هدف قیمتی ذکر شده ‌شود.