درپی قدرت گرفتن احزاب ضد اتحادیه اروپا روی داد
دوربرگردان اروپایی
گروه بینالملل: رویای اروپای واحد یکی از رویاهای ویکتور هوگو، نویسنده شهیر فرانسوی بود که پس از مرگ وی رنگ واقعیت به خود گرفت. ۱۶۵ سال پیش، در مراسم گشایش «کنگره صلح»، ویکتور هوگو، خالق «بینوایان»، برای نخستینبار اصطلاح «ایالات متحده اروپا» را بهکار برد، با این آرزو که زمانی جنگ میان روسیه و آلمان، یا فرانسه و بریتانیا، همانقدر ناممکن شود که جنگ میان بوستون و فیلادلفیا. او روزی را آرزو میکرد که در آن ورقه رای جای بمب را بگیرد و یک پارلمان بزرگ در اروپای متحد همان نقشی را ایفا کند که مجالس ملی.
گروه بینالملل: رویای اروپای واحد یکی از رویاهای ویکتور هوگو، نویسنده شهیر فرانسوی بود که پس از مرگ وی رنگ واقعیت به خود گرفت. ۱۶۵ سال پیش، در مراسم گشایش «کنگره صلح»، ویکتور هوگو، خالق «بینوایان»، برای نخستینبار اصطلاح «ایالات متحده اروپا» را بهکار برد، با این آرزو که زمانی جنگ میان روسیه و آلمان، یا فرانسه و بریتانیا، همانقدر ناممکن شود که جنگ میان بوستون و فیلادلفیا. او روزی را آرزو میکرد که در آن ورقه رای جای بمب را بگیرد و یک پارلمان بزرگ در اروپای متحد همان نقشی را ایفا کند که مجالس ملی. رویایی که طی بیش از یک دهه شکلی از واقعیت به خود گرفت، اما پس از شمارش آرای انتخابات، کمکم در حال رنگ باختن است تا جایی که برخی خبر از فروپاشی این اتحادیه میدهند. بر این اساس هنوز دو روز از تغییر ترکیب اعضای این پارلمان نگذشته است که رئیس شورای اروپا خبر از تغییرات برنامههای این اتحادیه میدهد. در این راستا، هرمان فون رومپوی، رئیس شورای اروپا، از توافق رهبران اتحادیه اروپا درمورد بازبینی برنامه این اتحادیه خبر داد. به گزارش بیبیسی، فون رومپوی گفت: این توافق در نتیجه «پیام قاطعی» صورت گرفت که رایدهندگان اروپایی در انتخابات پارلمانی به رهبران خود دادند. رهبران افراطی که با نظر مردم فرانسه و انگلیس به ساختار این پارلمان راه یافتند.
هرمان فون رومپوی این اظهارات را درپی نشستی در بروکسل اعلام کرد که برای بررسی نتیجه انتخابات پارلمانی و موفقیت غیرمنتظره احزاب راستگرای افراطی و پوپولیست برگزار شده بود. در پی نتیجه این انتخابات رهبران شکستخورده خواستار بازبینی اتحادیه اروپا در سیاستهای خود شدهاند.
هرمان فون رومپوی در این نشست فهرستی از سیاستهای آتی مقابله با بدبینی نسبت به اتحادیه اروپا را برشمرد و گفت: «اتحادیه اروپا بحران مالی را پشت سر گذاشته و نیازمند دستور کاری مثبت و آیندهگرا در زمینه توسعه، رقابت و اشتغال است. ما به اتحادیهای با عملکرد خوب و پیشرفتهتر از نظر اقتصادی و مالی نیاز داریم که وحدت اعضای اتحادیه را حفظ کند.»
برخی کارشناسان معتقدند، این بازبینی میتواند شامل مقررات و تمرکز کمتر بر تدابیر ریاضتی بشود و نیز سیاستهایی برای کمک به رشد اقتصادی و اشتغالزایی را دربربگیرد تا عملا به رایدهندگان ناراضی پاسخی داده شود. در این ارتباط اما باید اشاره داشت که آلمانیها به شدت طرفدار برنامههای ریاضت اقتصادی هستند و چنانچه این برنامهها تغییر کند، خودبهخود از نقش رهبری آلمان در اروپا کاسته خواهد شد. فون رومپوی اما گفت نتیجه انتخابات اروپا نشاندهنده «آمیزهای از تداوم و تغییر» بوده است. همزمان فرانسوا اولاند، رئیسجمهوری فرانسه، گفت اولویت اتحادیه اروپا باید رشد اشتغال و سرمایهگذاری باشد. اولاند گفت: نشست بروکسل اولین بحث مفید بوده و رهبران اتحادیه اروپا توافق کردند که اقتصاد را درکانون برنامههای خود قرار دهند. رهبران اروپا همچنین درباره رئیس آتی کمیسیون اروپا بحث و گفتوگو کردند.ژان کلود یانکر، در راس حزب مردم اروپا که توانسته است ۲۱۲ کرسی پارلمان اروپا را به دست آورد، مطرحترین نامزد برای تصدی ریاست کمیسیون اروپا است. اما حال و هوای حاکم بر پارلمان اروپا حاکی از آن است که در بین اعضای اتحادیه اروپا توافق قطعی بر سر نخستوزیر سابق لوکزامبورگ و رئیس سابق گروه وزرای دارایی اروپا برای ریاست کمیسیون اروپا وجود ندارد.
شوقی که دیگر وجود ندارد
بسیاری از کارشناسان کابوس فروپاشی اروپای واحد را پیش از برگزاری انتخابات پارلمانی گوشزد کرده بودند. در شرایطی که ۳۸۵ میلیون نفر واجد شرایط برای رایدهی بودند، میزان کم مشارکت در این دوره از انتخابات باعث شده است که برخی از کارشناسان کابوس فروپاشی اتحادیه اروپا را پیشاپیش تعبیر کنند. به گفته کارشناسان، اروپای متحد، شور و نشاط دیرینه خود را از دست داده است و شهروندانش، با شنیدن سرود ملی این اتحادیه که بخشی از سمفونی نهم بتهوون موسوم به «چکامه شادی» است، همانند گذشته در آنها احساس شوق و غرور برنمیانگیزاند. در مقابل بیتفاوتی مردم اروپا، گروههایی هستند که بهشدت با وحدت کشورهای اروپایی مخالف هستند. حزب «جبهه ملی» ماری لوپن در فرانسه، «یوکایپ» در بریتانیا، «حزب خلق» در دانمارک، حزب «آزادی» هلند، «دموکرات»های سوئد، «فنلاندیهای واقعی» در فنلاند و احزاب و جریانهای دیگری از این دست، همگی مرگ «اتحادیه اروپا» را فریاد زدند و درنهایت نیز کرسیهای این پارلمان را از آن خود کردند.
ارسال نظر