فهرست ارائه‌شده در واقع فهرستی گزینشی است: موضوعاتی که در آنها تضاد بین دو نامزد آشکار است؛ اما هیچ ارتباط مستقیمی با سیاست عمومی ندارند، کنار گذاشته‌ شده‌ است. مثلا موضوع شخصیت نامزدها از جمله این موارد است. همچنین موضوع سقط ‌جنین در این فهرست لحاظ نشده است؛ زیرا دیدگاه‌های متفاوت نامزدها به لطف کنگره که احتمالا هیچ یک از دو حزب بر آن مسلط نخواهند شد، بعید است به سیاست‌های کاملا متفاوتی منجر شود. به جای این موارد، بر سیاست‌هایی تمرکز شده است که در حوزه اختیارات رئیس‌جمهور قرار دارند. صرف‌نظر از اینکه کدام یک از نامزدها در ۵نوامبر ۲۷۰رای مجمع گزینندگان را به‌دست آورند، ایده‌های ترامپ برنده واقعی خواهد بود. او، و نه هریس، خطوط این رقابت را از قبل تعیین کرده است. صحنه سیاست آمریکا کاملا ترامپی شده است.

برنامه‌های داخلی هریس را در نظر بگیرید. سیاست مهاجرتی او تاییدکننده محافظه‌کارانه‌ترین پیشنهاد اصلاحات مورد حمایت هر دو حزب مطرح طی قرن حاضر است. مفاد آن شامل ممانعت و پاسخ رد به درخواست‌ پناهندگی در زمان‌هایی است که جریان ورود مهاجران غیرقانونی به کشور بسیار چشم‌گیر است. سیاست تجاری او شامل حفظ اغلب تعرفه‌هایی است که ترامپ در دوره اول ریاست‌جمهوری خود اعمال کرده بود. درباره مالیات، هریس بیشتر کاهش‌هایی را که ترامپ در سال۲۰۱۷ تایید کرد، حفظ خواهد کرد. در زمینه انرژی، او حامی حفاری نفت و گاز در اعماق زمین است و در دولتی کار کرده است که در دوران آن، بیش از هر زمان دیگری آمریکا نفت و گاز به این روش استخراج کرده است. از آنجا که آمریکا بسیار جناحی شده و ترامپ شخصیتی اختلاف ‌برانگیز است، هریس توانسته بدون اینکه توجه زیادی جلب کند، بخش‌هایی از دستور کار دوره اول ترامپ را اقتباس کند.

اتخاذ این رویه منطق سیاسی دارد. ترامپ نیز زمانی که بار اول وارد رقابت با دموکرات‌ها شد، از اتحادیه‌های کارگری حمایت‌های زیادی کرد و طرح‌های جمهوری‌خواهان برای کاهش هزینه‌های عمومی برای بازنشستگی و مراقبت‌های بهداشتی را کنار گذاشت. از آنجا ‌که رقابت اصلی در چند ایالت چرخشی است که شرایط در آنها در انتخابات قبل اندکی به نفع جمهوری‌خواهان بود، دنباله‌روی بی‌سروصدا از مواضع ترامپ توسط هریس می‌تواند به پیروزی او کمک کند. با این حال، نتیجه این است که نامزدی که در انتخابات گذشته شکست خورد و حزبش در انتخابات میان‌دوره‌ای۲۰۱۸ با شکست مواجه شد و نامزدی که هرگز آرای اکثریت مردم را به دست نیاورده و احتمالا هیچ‌گاه به دست نخواهد آورد، سیاست آمریکا را مطابق میل خود تغییر داده است.

همین رویه در سیاست خارجی نیز دیده می‌شود.دو نامزد رویکردهای متفاوتی دارند: یکی مبتنی بر ارزش‌ها و اتحادها است و دیگری مبنای خود را بر آن قرار داده است که دنیا چه کاری می‌تواند برای آمریکا انجام دهد.اگر ترامپ پیروز شود، نگرانی‌ها درباره تعهد آمریکا به ناتو دوباره مطرح خواهد شد. با پیروزی هریس نسبت به ادامه روند کنونی تردیدی وجود ندارد. با این‌ حال، همپوشانی شگفت‌انگیزی در این حوزه وجود دارد. ترامپ رویکرد تقابل‌آمیزتری نسبت به روسای‌جمهور پیشین خود در قبال چین اتخاذ کرد، حتی اگر سیاست‌های او در عمل کمتر از آنچه به نظر می‌رسید، ترسناک بود.

دولتی که هریس عضوی از آن بوده است، از نظر کلامی کمتر مخالف اجرای این سیاست‌ها بوده است؛ اما در عمل مجری مصمم‌تری برای این سیاست‌ها بوده و صادرات فناوری به چین را ممنوع کرده و تعرفه‌های کلانی بر واردات خودروهای برقی چینی وضع کرده است. در خاورمیانه، هریس به‌رغم فشارهای درون‌حزبی برای کاهش عرضه تسلیحات به اسرائیل، به ترامپ اجازه نداده است که از او (در حمایت از اسرائیل) جلو بزند. به نظر نمی‌رسد او برای احیای توافق با ایران که ترامپ آن را پاره کرد، عجله داشته باشد. او این هفته حکومت ایران را بزرگ‌ترین دشمن آمریکا خواند. در اینجا نیز در واقع ترامپ تعیین‌کننده شرایط بوده است.حمایت از اوکراین جایی است که شکاف‌ها پررنگ‌تر می‌شود. هریس بخشی از دولتی بوده است که تلاش‌های غرب را برای کمک به اوکراین به‌منظور دفاع از خود در برابر تهاجم روسیه رهبری کرده است.

تا زمانی که کنگره به او اجازه دهد، او به تامین اسلحه و پول برای اوکراین ادامه خواهد داد. اما سیاست ترامپ مبهم است: او فقط می‌گوید که اگر او در رأس قدرت بود، جنگ شروع نمی‌شد و به‌ سرعت به آن پایان می‌داد. البته درباره نحوه اجرای این ادعای خود توضیح نمی‌دهد و حتی نمی‌گوید که علاقه‌مند است کدام یک از طرفین در این نبرد پیروز شوند.درحالی‌‌که هریس به سمت اجرای سیاست‌های ترامپ در دوره اول متمایل شده است، ترامپ حتی در مقایسه با شخصیت قبلی خود افراطی‌تر شده است. در زمینه تجارت، او اوایل سال جاری گفت که طرفدار تعرفه فراگیر ۱۰درصدی بر واردات است و اکنون آن را به ۲۰درصد افزایش داده است.

او خواستار اعمال تعرفه ۶۰درصدی بر تمام واردات چین است. درباره مالیات، او اکنون می‌خواهد همه چیز را کاهش دهد و همه کاهش‌های سال۲۰۱۷ را دائمی کند و مالیات شرکت‌ها را بیشتر کاهش دهد. در زمینه مهاجرت، ترامپ۲۰۲۴ افراطی‌تر از ترامپ۲۰۱۶ است. او همیشه به یک وعده بزرگ جدید نیاز دارد و این بار فقط یک دیوار نیست، بلکه اخراج گروهی مطرح است. او همچنین هیچ برنامه مشخصی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای یا کمک به کشور برای اتخاذ سیاست‌های سازگار با تغییرات اقلیمی ندارد.

با وجود تمام ادعاهای ترامپ مبنی بر اینکه جو بایدن اقتصاد را ویران کرده است، اقتصاد آمریکا در حال حاضر موفق است. واضح است که هریس به ‌اندازه ترامپ به دنبال جدا کردن آمریکا از جهان نیست. اما هر کسی که در ماه نوامبر برنده شود، به نظر می‌رسد ترامپی شدن سیاست آمریکا همچنان ادامه خواهد داشت.